στην τοποθέτησή τους, στην Τακτική συνεδρίαση της Μητροπολιτικής Επιτροπής της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης, στις 10/07/2014, σχετικά με τη: «Γνωμοδότηση επί της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για το Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων (ΕΣΧΑΔΑ) "Camping Αγίας Τριάδας Θεσσαλονίκης" στη ΔΕ Θερμαϊκού, Δ. Θερμαϊκού, ΜΕ Θεσσαλονίκης Φορέας του έργου: ΤΑΙΠΕΔ / Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου».
Αναλυτικά η τοποθέτηση:
«Κύριε πρόεδρε, κυρίες και κύριοι σύμβουλοι,
Ένας από τους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ για την ανάκαμψη της οικονομίας της, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση στον ανταγωνισμό της με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όταν ξεπεραστεί η κρίση, είναι η διαμόρφωση του "Γενικού προγράμματος δράσης της ΕΕ για το Περιβάλλον έως το 2020", (7ο πρόγραμμα δράσης για το Περιβάλλον). Αυτό στοχεύει στην εξασφάλιση και αύξηση της κερδοφορίας των ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων, με το Περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους να αποτελούν διέξοδο στα συσσωρευμένα κέρδη του. Με κύριο στόχο την εμπορευματοποίηση της Γης.
Τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνδυασμοί του προβάλλουν τη θέση ότι αυτή η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί χαρακτηριστικό των τελευταίων ετών, της Ελλάδας του Μνημονίου και της Τρόικας. Λένε συνειδητά ψέματα.
Οι αποκρατικοποιήσεις πραγματοποιούνται για την εξυπηρέτηση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, ώστε να βρεθούν νέα πεδία κερδοφόρας τοποθέτησης. Δεν πρόκειται για καινούργια πολιτική. Ας θυμηθούμε την πολιτική της απελευθέρωσης στρατηγικών τομέων της οικονομίας (π.χ. Ενέργεια, ΟΤΕ, ΔΕΗ) όλο το προηγούμενο διάστημα. Στην πραγματικότητα η πολιτική αυτή εφαρμόζεται σε ολόκληρη την ΕΕ γιατί απαντά στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Στην ουσία το αστικό κράτος χρηματοδοτεί την κερδοφορία των ομίλων μέσα και από την εκχώρηση σ' αυτούς κρατικής περιουσίας. Εντάσσεται μέσα στο ρόλο του κράτους που στοχεύει στη διασφάλιση της διευρυμένης αναπαραγωγής του κεφαλαίου.
Στα πλαίσια αυτά, η συζήτηση περί "ξεπουλήματος" αποπροσανατολίζει από το πραγματικό πρόβλημα. Απ' τη μια ασκεί κριτική κυρίως στο ύψος της πώλησης και αποδέχεται την ουσία της, ενώ την ίδια στιγμή συγκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων, δηλαδή την κερδοφορία των ομίλων, την πολιτική ΕΕ - άρχουσας τάξης που την υπηρετεί.
Πριν από 5 μήνες υπογράφηκε ΚΥΑ από τους υπουργούς Στουρνάρα και Μιχελάκη, που προβαίνει σε εκτεταμένη παραχώρηση στους δήμους, αιγιαλών, ελεύθερων παραλιών, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και ποταμών της χώρας, που δεν έχουν ακόμα περάσει στα χέρια εταιρειών, με στόχο, οι δήμοι ή επιχειρηματίες να τις εκμεταλλευτούν εμπορικά.
Η απόφαση βάζει έναν απαράβατο όρο για να παραχωρηθούν αυτές οι εκτάσεις στους δήμους. Το αντάλλαγμα λοιπόν είναι να αναπτυχθούν εμπορικές δραστηριότητες που θα αποφέρουν έσοδα. Το 20% αυτών των εσόδων θα εισπράττει το κράτος. Εάν δεν υπάρχει εμπορική αξιοποίηση και έσοδα από ομπρέλες, ξαπλώστρες, υπηρεσίες προς τους λουόμενους και σταθερές ή τροχήλατες καντίνες, δεν παραχωρείται τίποτα!
Θεσπίζονται μερικές νέες ρυθμίσεις που εντείνουν αυτή την εμπορευματοποίηση μέσω της Τοπικής Διοίκησης. Εξέλιξη που δείχνει και το χαρακτήρα της Τοπικής Διοίκησης ως κομματιού του κράτους που υλοποιεί στην προκειμένη περίπτωση την πολιτική της εμπορευματοποίησης της γης και της παραχώρησης σε επιχειρηματίες. Άλλωστε, πολλοί δήμοι καλοβλέπουν αυτή την απόφαση και μάλιστα έχουν σπεύσει σε σχεδιασμούς με το σκεπτικό ότι θα έχουν πολλά έσοδα από την ανάγκη της λαϊκής οικογένειας για αναψυχή, ξεκούραση, για ένα μπάνιο, έναν καφέ, μια εκδρομή, για όσους μπορούν να το αντέξουν αυτό οικονομικά.
Πιο συγκεκριμένα, η κοινή υπουργική απόφαση αναφέρει (κάτι που γίνεται για πρώτη φορά) ότι μπορεί να δοθούν απευθείας, χωρίς δημοπρασία, παραλιακές εκτάσεις ή τμήματα αιγιαλού σε ιδιοκτήτες ξενοδοχείων ή ιδιοκτήτες καταστημάτων αναψυχής (νυχτερινά κέντρα ή άλλα μαγαζιά κ.λπ.) που οι επιχειρήσεις τους βρίσκονται δίπλα σε εκτάσεις που είναι κρατικές. Δηλαδή, επέκταση επιχειρηματικής δράσης. Οι δήμοι, ως τοπικοί μηχανισμοί, προχωρούν σε εμπορευματοποίηση της δημόσιας περιουσίας για να εισπράττουν χρήματα από το λαό. Όπως κάνουν δηλαδή και σε άλλες περιπτώσεις (με ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού, τέλη αποχέτευσης, τέλη ύδρευσης, τροφεία παιδικών σταθμών, αντίτιμο για αθλητικές και πολιτιστικές δράσεις).
Πρέπει να θυμίσουμε εδώ ότι μερικούς μήνες πριν, δημοτικές αρχές, και μέσω των συλλογικών τους οργάνων, όχι μόνο διεκδικούσαν την παραχώρηση των παραλιών σε αυτούς, αλλά έστηναν ολόκληρη επιχειρηματολογία για το πόσο σημαντικό θα είναι αυτό για το λαό! Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Κ. Ασκούνης, από τον περασμένο Γενάρη με επιστολή του έκανε έκκληση προς τους υπουργούς Οικονομικών και Εσωτερικών να επιταχύνουν τις διαδικασίες παραχώρησης των παραλιών στους κατά τόπους δήμους, ώστε -όπως ανέφερε- "να μην προκύψουν δυσάρεστες εκπλήξεις το καλοκαίρι του 2014", δηλαδή, "να μην έχουν το δικαίωμα χρήσης επομένως ούτε και αξιοποίησης των παραλιών τους", όπως συμπλήρωνε. Και να λοιπόν που η κυβέρνηση το έκανε...
Στην κατεύθυνση αυτή λοιπόν της ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας μέσω των δήμων κινούνται και οι προτάσεις των παρατάξεων του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, εν προκειμένω σύγκλιση με την πρόταση του κ. Τσαμασλή στην υλοποίηση του άλλου μίγματος διαχείρισης που οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση με άλλους όρους.
Τα σχέδιά τους στερούν από το λαό μεγάλες ανάσες ζωής, χώρους Αθλητισμού και Πολιτισμού, αναψυχής και ψυχαγωγίας. Σε άλλες περιοχές ετοιμάζουν ξενοδοχειακά συγκροτήματα, τουριστικές επενδύσεις μεγάλου βεληνεκούς, μαρίνες για υπερπολυτελή σκάφη.
Η προώθηση των σχεδίων των πολυεθνικών ισοδυναμεί με κλιμάκωση της επίθεσης στα λαϊκά δικαιώματα. Η κάλυψη των λαϊκών αναγκών δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν είναι αποκλειστικά και μόνο ένα περιβαλλοντικό θέμα. Όταν η γη είναι εμπόρευμα τότε οι ανάγκες του λαού παραμερίζονται.
Δεν πρόκειται απλά και μόνο για ένα "ξεπούλημα". Η συζήτηση που αρχίζει και τελειώνει με το "τίμημα" κρύβει την ουσία, ότι δηλαδή είναι μία μεγάλη καπιταλιστική επένδυση, μια ιδιωτικοποίηση, που υπηρετεί την κερδοφορία των ομίλων, την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της άρχουσας τάξης. Θυσιάζοντας έτσι τις ανάγκες του λαού, με υπερπολυτελείς κατασκευές (όπως καζίνο και ξενοδοχεία) που η λαϊκή οικογένεια ούτε απ' έξω δεν θα μπορεί να περάσει!
Οι τουριστικές εγκαταστάσεις, τα ξενοδοχεία πολλών αστέρων που σχεδιάζονται, οι διάφορες δραστηριότητες υψηλού κόστους για την ψυχαγωγία αυτού του τουρισμού αποκλείουν στην πράξη την πρόσβαση των λαϊκών στρωμάτων της περιοχής από αυτές. Επιδεινώνουν σημαντικά γενικότερα την πρόσβασή τους στο Θαλάσσιο μέτωπο, ανεξάρτητα από τη μορφή αποκλεισμού (π.χ. αν υπάρχει εισιτήριο εισόδου σε έναν κλειστό χώρο ή αν οι τιμές των παρεχόμενων υπηρεσιών είναι απαγορευτικές).
Στο πλαίσιο αυτό, το ΚΚΕ, οι εκλεγμένοι του στην Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση με τη "Λαϊκή Συσπείρωση" θα πρωτοστατήσουμε στην πάλη του λαού για να μη γίνει:
-Καμία ιδιωτικοποίηση, καμιά εμπορευματοποίηση στο χώρο του παραλιακού μετώπου του Δήμου Θερμαϊκού.
-Καμία αλλαγή στις χρήσεις γης που θα επιτρέψει στις πολυεθνικές να στήσουν ένα τεράστιο επιχειρηματικό παιχνίδι σε βάρος του λαού.
-Όχι στο Δήμο-επιχείρηση».
