Για να κρύψουν την όλο
και περισσότερο αντεργατική προοπτική της ΕΕ, διάφοροι κοινοτικοί εταίροι όσο
και οι ντόπιοι συνεργάτες τους μιλούν όλο και πιο συχνά για τα «κοινωνικά 3Α».
Από
τα 3Α της «Λευκής Βίβλου για την Ανταγωνιστικότητα, την Ανάπτυξη, την
Απασχόληση» και τα 3Α για την αξιολόγηση των τραπεζών,
μιλούν τώρα για τα
«κοινωνικά 3Α», σαν ένα πλαίσιο κριτηρίων που υποτίθεται πως οδηγούν σε
εξομάλυνση της κοινωνικής ανισότητας, μέσα από την εφαρμογή των περίφημων
«βέλτιστων πρακτικών» σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Πρόκειται για κουραφέξαλα, με τα
οποία επιχειρούν να κρύψουν το μοναδικό γεγονός: Η ΕΕ, σαν ένωση καπιταλιστικών
κρατών στην περίοδο του ιμπεριαλισμού, βρίθει Ανισομετρίας, Ανισότητας και
αυτονόητης γι' αυτό το σύστημα Ανεργίας. Η καταφυγή στις «βέλτιστες πρακτικές»
είναι μια απόπειρα να εξομαλυνθεί ο οξύτατος ανταγωνισμός μεταξύ καπιταλιστών
και σε καμία περίπτωση δεν αφορά την προστασία των εργατικών δικαιωμάτων.
Αντίθετα, επιδιώκουν την προς τα κάτω ενιαία βύθιση μισθών και κρατικών παροχών
κοινωνικού χαρακτήρα, για να μπορούν μεταξύ τους οι καπιταλιστές να
ανταγωνίζονται με όσο το δυνατόν πιο ισότιμους όρους.
Και μ' αυτήν την
επιδίωξη, οι καπιταλιστές κάνουν καθαρό στην εργατική τάξη πως ένα σύστημα που
έχει σημαία του την Ανισότητα, δεν μπορεί ισότιμα να Αναπτυχθεί, του αξίζει
μόνο να Ανατραπεί.
Σάββατο 2 Απρίλη 2016
