ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ-ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ:Διαρροές για τον τρόπο καθορισμού του κατώτερου μισθού και τις ομαδικές απολύσεις

Με ορίζοντα τα μέσα Οκτώβρη, οπότε θα αρχίσει και η επίσημη διαπραγμάτευση για τα Εργασιακά, εντείνονται οι ζυμώσεις για τη μεθόδευση των νέων ανατροπών από την κυβέρνηση και το κουαρτέτο. Ως βασικό εργαλείο προς αυτήν την κατεύθυνση η κυβέρνηση θα αξιοποιήσει το πόρισμα της Επιτροπής που έχει συστήσει και αναμένεται να κοινοποιήσει στο τέλος του τρέχοντος μήνα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, κυβέρνηση, εργοδοσία και κουαρτέτο φαίνεται να προκρίνουν ένα «μεικτό σύστημα» καθορισμού του κατώτερου μισθού,

στο οποίο η «συλλογική διαπραγμάτευση» θα παίζει διακοσμητικό ρόλο, όπως άλλωστε προβλέπεται και στο νόμο Βρούτση. Το σύστημα προβλέπει ότι μια επιτροπή, που θα συσταθεί από το υπουργείο Εργασίας, θα ορίζει κάθε φορά τα όρια μέσα στα οποία θα μπορεί να κινείται ο κατώτερος μισθός, παίρνοντας υπόψη την κατάσταση της οικονομίας, την ανεργία, την ανταγωνιστικότητα κ.ά.

Στη συνέχεια, οι εργοδοτικές οργανώσεις θα διαπραγματεύονται με τη ΓΣΕΕ τον ακριβή
κατώτερο μισθό, κι αυτό θα βαφτίζεται «συλλογική διαπραγμάτευση»! Στην περίπτωση που προκριθεί ένα τέτοιο μοντέλο, θα σημαίνει εφαρμογή σε ελαφρώς παραλλαγμένη μορφή του νομοθετικού πλαισίου που ήδη έχει ψηφιστεί (νόμος 4172/2013 άρθρο 103) και προβλεπόταν να ισχύσει από το νέο έτος.

Ετσι, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν σκοπεύει να επαναφέρει τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό του κατώτερου μισθού και της ΕΓΣΣΕ, όπως διαδίδει για να εξαπατήσει το λαό, αλλά ακολουθεί με συνέπεια τον αντεργατικό δρόμο που έστρωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Επιπλέον, στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης παραμένουν οι αξιώσεις για αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο, που θα θέτουν νέα πρόσθετα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, αλλά και το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων. Ενα ζήτημα που δεν περιορίζεται μόνο στην ύπαρξη ή όχι υπουργικού βέτο στις απολύσεις πάνω από τα καθορισμένα όρια, για το οποίο η κυβέρνηση αναμένει την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά περιλαμβάνει και την αξίωση για αύξηση του νόμιμου πλαφόν απολύσεων στις μεγάλες επιχειρήσεις και ομίλους από το 5% στο 10%.

Κάλπικες διαχωριστικές γραμμές

Στο μεταξύ, ενταγμένο στην προσπάθεια της κυβέρνησης, από τη μια, να προετοιμάσει το κλίμα για τις επερχόμενες ανατροπές και, από την άλλη, να αποπροσανατολίσει το λαό, ήταν και το διεθνές συνέδριο που οργάνωσε την Παρασκευή και το Σάββατο το υπουργείο Εργασίας στο Ζάππειο, με τη συμμετοχή υπουργών, εργατοπατέρων και εργοδοτών από την Ελλάδα και την Ευρώπη, με τον τίτλο «Συλλογικές Διαπραγματεύσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο και το Μέλλον της Εργασίας».

Η νόθα διαχωριστική γραμμή που προσπάθησε να ενισχύσει η κυβέρνηση και μ' αυτό το συνέδριο, είναι αυτή ανάμεσα στο «κοινωνικό μοντέλο» της ΕΕ και στην αντεργατική αγριότητα των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων, για να κρυφτεί η ταξική υπέρ του κεφαλαίου βάση των αντεργατικών ανατροπών, από σοσιαλδημοκρατικές, φιλελεύθερες και εσχάτως «αριστερές» κυβερνήσεις. Στις δεκάδες παρεμβάσεις που έγιναν στο συνέδριο, περίσσεψε το λιβάνισμα στον «κοινωνικό διάλογο», τον οποίο κυβερνήσεις, κεφάλαιο και εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός ταυτίζουν με τη «συλλογική διαπραγμάτευση».

Στις παρεμβάσεις του, ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, επαναλάμβανε μονότονα ότι ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. Κ. Γιούνκερ, και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντ. Τουσκ, έχουν τοποθετηθεί υπέρ της «κοινωνικής Ευρώπης», κρύβοντας ότι είναι οι ίδιοι που προωθούν το σχέδιο των μονοπωλίων για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους, μέσα από το χτύπημα των μισθών και τη γενίκευση της ευελιξίας.

Αλλος ομιλητής πρότεινε τη δημιουργία προσωρινών θέσεων απασχόλησης και άλλος να ληφθούν μέτρα για αύξηση της παραγωγικότητας, άλλος μιλούσε για δημιουργία καλοπληρωμένων θέσεων εργασίας, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι αυτές μπορούν να συνυπάρξουν με τα κέρδη των καπιταλιστών...