Οι ίδιες δηλώσεις αποκαλύπτουν το μοναδικό πραγματικό γεγονός:
Ότι το σύνολο της έως τώρα εφαρμοζόμενης πολιτικής είχε μόνο ένα στόχο, τη στήριξη του κεφαλαίου, και έτσι νομοτελειακά την επίθεση ενάντια στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Αυτό αναγγέλλουν και για τη συνέχεια.
Έχει ήδη αποφασιστεί, και επικυρωθεί στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ότι από το 2014 θα ισχύουν μνημόνια διαρκείας για όλους τους λαούς. Σε εθνικό επίπεδο, είναι ανάγκη των καπιταλιστών η προώθηση μιας σειράς αναδιαρθρώσεων που θα δώσουν ώθηση στην καπιταλιστική ανάκαμψη, σ' αυτήν την ανάγκη υποτάσσουν την πολιτική τους τόσο οι σημερινοί κυβερνώντες όσο και οι επίδοξοι συνεχιστές τους, με βάση αυτή την ανάγκη εκφράζουν και τις όποιες διαφωνίες τους σε σχέση με το μείγμα διαχείρισης.
Το κάλεσμα του κεντρικού τραπεζίτη για «σύμπλευση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων σε ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση» πρέπει να απαντηθεί με ταξικούς όρους: Με βήματα μπροστά στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας, για το άνοιγμα του δρόμου για την εργατική - λαϊκή εξουσία.
Ο κ. Προβόπουλος εκτιμά ότι από τη μέχρι τώρα πολιτική «ανακτήθηκαν οι απώλειες ανταγωνιστικότητας κόστους, αντιμετωπίστηκαν κενά του ασφαλιστικού συστήματος».
Αυτό σημαίνει ότι μειώθηκαν ως εκεί που δεν παίρνει οι μισθοί, χτυπήθηκαν οι συντάξεις. Αυτά θα είναι δεδομένα και για αύριο, αν το ίδιο το εργατικό κίνημα δεν τα ανατρέψει.
Λέει επίσης ότι είναι «εθνική ανάγκη να διαφυλαχθούν όσα έχουμε ήδη επιτύχει με τεράστιο κοινωνικό κόστος, να αποτραπούν οπισθοδρομήσεις», διαλύοντας τις αυταπάτες όσων πιστεύουν ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη θα σημάνει επιστροφή των εργατικών - λαϊκών εισοδημάτων στο 2009.
Από την πλευρά του ο κ. Στουρνάρας βεβαιώνει ότι «θα συνεχιστούν, βεβαίως, οι προσπάθειες στοχευμένης περιστολής δαπανών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα καθώς και οι προσπάθειες διεύρυνσης της φορολογικής βάσης».
Εξαγγέλλει, δηλαδή, νέα μέτρα κι αυτά τα μέτρα έχουν ταξικό πρόσημο: Κάθε εξαγγελία περί μέτρων ανάπτυξης σημαίνει ακόμα περισσότερα μέτρα ενίσχυσης των καπιταλιστών.
Για τα λαϊκά στρώματα οι δυσκολίες είναι μπροστά. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι μονόδρομος η πολιτική που υποτάσσει τη ζωή των εργατών στα συμφέροντα των καπιταλιστών. Η λαϊκή πάλη - μέσα από σειρά σκληρών αναμετρήσεων - μπορεί πράγματι να καθορίσει το 2014 σαν χρόνο σταθμό για την αντιστροφή της κατάστασης. Με προϋπόθεση ότι θα γιγαντωθεί μια δυναμική μαχητική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση, για να ενισχυθεί η αντίσταση στα αντιλαϊκά μέτρα, να δυναμώσει η αλληλεγγύη, να διεκδικηθούν μέτρα προστασίας των λαϊκών οικογενειών. Το ΚΚΕ βρίσκεται ήδη στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα με όλες του τις δυνάμεις, αποτελεί εγγύηση για να πάρει τέτοια πορεία το εργατικό - λαϊκό κίνημα γι' αυτό είναι αναγκαία η ολόπλευρη ενίσχυσή του.
