Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει τους στόχους της
Συνόδου στη Βαρσοβία και όσα συμφωνήθηκαν ήδη στις Βρυξέλλες
Η 27η Σύνοδος
Κορυφής του ΝΑΤΟ (από το 1949
οπότε ξεκίνησαν οι τέτοιες μαζώξεις της λυκοσυμμαχίας) γίνεται Παρασκευή και Σάββατο στη Βαρσοβία, με τη συμμετοχή και υψηλόβαθμων παραγόντων της ΕΕ καθώς ο ευρωατλαντικός άξονας συντονίζεται και
παραπέρα προς διασφάλιση των μονοπωλιακών συμφερόντων του έναντι άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Διεργασίες όπου αναζητά ακόμα πιο ενεργό ρόλο και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προς γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, παγιδεύοντας το λαό σε μια δίνη άκρως επικίνδυνων εξελίξεων.
Στις Συνόδους Κορυφής του ΝΑΤΟ συμμετέχουν οι αρχηγοί
κρατών και κυβερνήσεων των μελών του ΝΑΤΟ, υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας, και
προεδρεύει ο γγ του ΝΑΤΟ.
Διακηρυγμένοι στόχοι της τωρινής Συνόδου να καταλήξει
σε συγκεκριμένες αποφάσεις για ακόμα πιο διευρυμένη παρουσία των ΝΑΤΟικών
δυνάμεων σε Ανατολική Ευρώπη και Ανατολική Μεσόγειο, στον ανταγωνισμό με τη
Ρωσία και άλλα καπιταλιστικά κράτη, με μετατόπιση της «δομής άμυνας» της
λυκοσυμμαχίας στα ανατολικά, αλλά και διασύνδεση των ΝΑΤΟικών στρατιωτικών
δυνάμεων με τις αντίστοιχες της ΕΕ στον άξονα Ανατολική - Κεντρική Μεσόγειος.
Στη βάση αυτής της συνεργασίας, στη Βαρσοβία θα
μεταβούν για να εκπροσωπήσουν την ΕΕ, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντ.
Τουσκ, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. - Κλ. Γιούνκερ,
και η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικών και Αμυνας, Φεντερίκα
Μογκερίνι. Στο περιθώριο της συνόδου, Τουσκ και Γιούνκερ θα
συναντηθούν με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, στο πλαίσιο της
διάσκεψης ηγετών ΕΕ - ΗΠΑ. «Η σύνοδος αυτή θα προσφέρει την ευκαιρία να
τονιστεί η διατλαντική ενότητα και να συζητηθούν κοινές προκλήσεις στον
πολιτικό και τον οικονομικό τομέα, καθώς και στον τομέα της διεθνούς ασφάλειας»,
αναφέρεται για το θέμα από τις Βρυξέλλες.
Σημειωτέον, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, που
προηγήθηκε, μεσοβδόμαδα στις Βρυξέλλες (όπου παραβρέθηκε αντίστοιχα και ο γγ
του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ) και στα Συμπεράσματά της τονίζεται,
ως προάγγελος τέτοιων συνεννοήσεων και εξελίξεων:
«Η συνεργασία ΕΕ - ΝΑΤΟ συζητήθηκε παρουσία του γγ του
ΝΑΤΟ. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο απηύθυνε έκκληση για περαιτέρω ενίσχυση
της ανωτέρω συνεργασίας, υπό το πρίσμα των κοινών στόχων και αξιών μας και
δεδομένων των πρωτοφανών προκλήσεων από νότο και ανατολή. Αυτή η νέα φιλοδοξία
πρέπει να λάβει τη μορφή ταχείας πρακτικής συνεργασίας σε
επιλεγμένους τομείς (...) Τον Ιούλιο, στη Βαρσοβία, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού
Συμβουλίου και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα εκδώσουν δήλωση
από κοινού με τον γγ του ΝΑΤΟ».
Η «Παγκόσμια Στρατηγική» της ΕΕ
Ταυτόχρονα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέφρασε
«ικανοποίηση» για την παρουσίαση της συνολικής στρατηγικής της ΕΕ σε Θέματα
Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας από την ύπατη εκπρόσωπο
και καλεί την ύπατη εκπρόσωπο, την Επιτροπή και το Συμβούλιο «να συνεχίσουν τις
σχετικές εργασίες».
Οπως αναφέρει η ίδια η ύπατη εκπρόσωπος στην εισαγωγή
του πολυσέλιδου κειμένου, αντανακλώντας την αγωνία των καπιταλιστικών κρατών
της ΕΕ να διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο από τη λεία εν μέσω κλιμακούμενων
ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών:
«Καμία από τις χώρες μας δεν έχει από μόνη της τη
δύναμη ή τους πόρους για την αντιμετώπιση απειλών ή να αδράξει τις ευκαιρίες
της εποχής μας. Αλλά ως μια Ενωση που έχει σχεδόν μισό
δισεκατομμύριο πολίτες, οι δυνατότητές μας είναι απαράμιλλες. Το
διπλωματικό μας δίκτυο τρέχει σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Από οικονομικής
άποψης, είμαστε στους G3. Είμαστε ο πρώτος εμπορικός εταίρος και ο
πρώτος ξένος επενδυτής για όλες σχεδόν τις χώρες του πλανήτη (...) Οι εταίροι
μας αναμένουν από την ΕΕ να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο, μεταξύ άλλων και
ως παγκόσμιος πάροχος ασφάλειας. Θα ανταποκριθούμε στις ανάγκες των
πολιτών μας (...) Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος της Παγκόσμιας
Στρατηγικής για την Ευρωπαϊκή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (...)
Η Ενωσή μας θα εργαστεί για να ενισχύσει τους εταίρους μας: Εμείς θα
συνεχίσουμε την εμβάθυνση του διατλαντικού δεσμού και τη συνεργασία μας με το
ΝΑΤΟ, ενώ επίσης θα συνδεθούμε και με νέους παίκτες και θα εξερευνήσουμε νέες
μορφές συνεργασίας».
Οι προτεραιότητες
Παρακάτω στο κείμενο δίνονται οι προτεραιότητες της
Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ. Π.χ.:
«Η Ασφάλεια της Ενωσής μας. Η Παγκόσμια
Στρατηγική της ΕΕ αρχίζει στο σπίτι (...) Ακόμα και σήμερα η τρομοκρατία, οι
υβριδικές απειλές, οικονομική αστάθεια, κλιματική αλλαγή και ενεργειακή
ανασφάλεια θέτουν σε κίνδυνο τους ανθρώπους και την επικράτειά μας. Ενα
κατάλληλο επίπεδο φιλοδοξίας και η στρατηγική αυτονομία είναι
σημαντικά στοιχεία για την ικανότητα της Ευρώπης για την προώθηση της
ειρήνης και της ασφάλειας εντός και εκτός των συνόρων της. Ως εκ
τούτου, θα ενισχύσουμε τις προσπάθειές μας για την άμυνα στον
κυβερνοχώρο, την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, την ενέργεια και τις
στρατηγικές επικοινωνίες. Τα κράτη - μέλη πρέπει να μετατρέψουν σε δράση τις
δεσμεύσεις τους για την αμοιβαία συνδρομή και την αλληλεγγύη που κατοχυρώνονται
από τις Συνθήκες. Η ΕΕ θα εντείνει τη συνεισφορά της στη συλλογική ασφάλεια
της Ευρώπης, σε στενή συνεργασία με τους εταίρους της,αρχής γενομένης με το
ΝΑΤΟ».
«Ειρήνη και ασφάλεια: Η
ΕΕ θα προωθήσει την ειρήνη και θα εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών και της
επικράτειάς της. Αυτό σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι, σε συνεργασία με τους
εταίρους, πρέπει να έχουν τις αναγκαίες ικανότητες για να
υπερασπιστούν τους εαυτούς τους και να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους για την
αμοιβαία συνδρομή και την αλληλεγγύη που κατοχυρώνονται από τις Συνθήκες».
Επίσης: «Οι Ευρωπαίοι πρέπει να είναι καλύτερα
εξοπλισμένοι, εκπαιδευμένοι και οργανωμένοι για να συμβάλλουν αποφασιστικά σε
αυτές τις συλλογικές προσπάθειες, καθώς και να ενεργούν αυτόνομα (σ.σ.:
από το ΝΑΤΟ) εάν και όταν είναι απαραίτητο». Αναγνωρίζει, βέβαια, ότι «όταν
πρόκειται για συλλογική άμυνα, το ΝΑΤΟ παραμένει το πρωταρχικό πλαίσιο για τα
περισσότερα κράτη - μέλη. Την ίδια στιγμή, οι σχέσεις ΕΕ - ΝΑΤΟ δεν θίγουν την
πολιτική ασφάλειας και άμυνας των κρατών - μελών της ΕΕ που δεν είναι στο ΝΑΤΟ.
Ως εκ τούτου, η ΕΕ θα εμβαθύνει τη συνεργασία με την Βορειοατλαντική
Συμμαχία στη συμπληρωματικότητα, συνέργεια και τον πλήρη σεβασμό του
θεσμικού πλαισίου, την ένταξη και την αυτονομία λήψης αποφάσεων των δύο».
Και το «οικονομικό ΝΑΤΟ»...
Διαβεβαιώνοντας ξανά ότι «θα εμβαθύνει τη συνεργασία
της με το ΝΑΤΟ», όπως και με ΗΠΑ - Καναδά, κάνει αναφορά και
στο λεγόμενο οικονομικό ΝΑΤΟ, τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και
Επενδύσεων, λέγοντας ότι θα «προσπαθήσει» για να προχωρήσει, καθώς είναι ένα
ζήτημα που εγείρει μπόλικες ενδοαστικές τριβές, και εντός ΕΕ, στο παζάρι ποιος
θα κερδίσει τι σε βάρος ποιου.
Εξτρεμισμός και ριζοσπαστικοποίηση
Σε κάθε περίπτωση, η Παγκόσμια Στρατηγική Ασφάλειας
της ΕΕ επιμένει: «Η ΕΕ πρέπει να ενισχυθεί ως μια κοινότητα ασφάλειας: Οι
ευρωπαϊκές προσπάθειες για την ασφάλεια και την άμυνα πρέπει να επιτρέψουν στην
ΕΕ να ενεργεί αυτόνομα, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην ανάληψη δράσεων σε
συνεργασία με το ΝΑΤΟ. Μια πιο αξιόπιστη ευρωπαϊκή άμυνα είναι απαραίτητη, επίσης,
για χάρη μιας υγιούς διατλαντικής εταιρικής σχέσης με τις ΗΠΑ».
Αλλά βλέπει εταίρους κι αλλού: «Θα αναπτύξουμε
περαιτέρω τη συνεργασία πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα και την αντιτρομοκρατική
συνεργασία με τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή, τα Δυτικά Βαλκάνια και
την Τουρκία, μεταξύ άλλων, και θα συνεργαστούμε με εταίρους σε όλο τον κόσμο για
την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και την ανάπτυξη κοινών προγραμμάτων για την
αντιμετώπιση του βίαιου εξτρεμισμού και της ριζοσπαστικοποίησης».
Ενεργειακή ασφάλεια
Παραπέμποντας στους στόχους της περιλάλητης
Ενεργειακής Ενωσης - στόχος της ΕΕ για διασύνδεση τέτοιων δικτύων και από
κοινού εκμετάλλευση πηγών καυσίμου - αναφέρει:
«Η ΕΕ θα επιδιώξει να διαφοροποιήσει τις πηγές
Ενέργειας, τις οδούς και τους προμηθευτές της, ιδίως στον τομέα του φυσικού
αερίου, καθώς και την προώθηση των υψηλότερων προτύπων πυρηνικής ασφάλειας σε
τρίτες χώρες. Μέσω της ενεργειακής μας διπλωματίας, θα ενισχύσουμε τις σχέσεις
σε όλο τον κόσμο με αξιόπιστες χώρες που παράγουν Ενέργεια και χώρες διαμετακόμισης,
και θα υποστηρίξουμε τη δημιουργία υποδομών για να επιτρέψουμε διαφοροποιημένες
πηγές να φτάσουν στις ευρωπαϊκές αγορές».
«Η ειρήνη δεν είναι πια δεδομένη»
Σε ένα παραπλήσιο θέμα, καταγγέλλει τη Ρωσία:
«Η ειρήνη και η σταθερότητα στην Ευρώπη δεν είναι πλέον δεδομένη. Η
παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τη Ρωσία και η αποσταθεροποίηση της
Ουκρανίας, στην κορυφή των παρατεταμένων συγκρούσεων στην ευρύτερη περιοχή της
Μαύρης Θάλασσας, αμφισβήτησαν την ευρωπαϊκή τάξη ασφαλείας στον πυρήνα της. Η
ΕΕ θα σταθεί ενωμένη στην υποστήριξη του διεθνούς δικαίου, της δημοκρατίας, των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη συνεργασία και το δικαίωμα κάθε χώρας να επιλέγει
ελεύθερα το μέλλον της (...) Μια συνεκτική και ενωμένη προσέγγιση πρέπει να
παραμείνει ο ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής της ΕΕ έναντι της Ρωσίας (...) Δε
θα αναγνωρίσουμε την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, ούτε θα
αποδεχτούμε την αποσταθεροποίηση της Ανατολικής Ουκρανίας. Θα ενισχύσουμε την
ΕΕ, θα ενισχύσουμε την ανθεκτικότητα των ανατολικών γειτόνων μας και θα
στηρίξουμε το δικαίωμά τους να καθορίζουν ελεύθερα την προσέγγισή τους προς την
ΕΕ».
Το βλέμμα και αλλού
Εστιάζοντας και σε άλλες ζώνες όπου σχεδιάζει
διεύρυνση της δράσης της - ήδη κατοχυρωμένης και με στρατιωτική παρουσία με μια
σειρά προσχήματα - αναφέρει: «Η Μεσόγειος, η Μέση Ανατολή και τμήματα
της υποσαχάριας Αφρικής είναι σε αναταραχή, η έκβαση της οποίας είναι
πιθανό να γίνει σαφής μόνο σε δεκαετίες από τώρα. Η επίλυση των συγκρούσεων και
η προώθηση της ανάπτυξης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο νότο είναι
απαραίτητη για την αντιμετώπιση της απειλής της τρομοκρατίας, των δημογραφικών
προκλήσεων, της μετανάστευσης και της κλιματικής αλλαγής».
Σε αδρές γραμμές περιγράφει πώς σκοπεύει να κινηθεί
μέσα από διεθνή φόρα στις τέτοιες περιοχές, κατοχυρώνοντας παρουσία εκεί
μονοπωλίων της σε διαδικασίες π.χ. «ανασυγκρότησης» κ.λπ. που έχουν μπόλικο
ψητό για το κεφάλαιο.
Επίσης, έχει ενδιαφέρον ότι αναγνωρίζει σημαντικό ρόλο
στην Τουρκία, για την καταπολέμηση της «παράνομης μετανάστευσης»,
της τρομοκρατίας και του «εξτρεμισμού», εξ ου και επισημαίνει ότι «θα εμβαθύνει
την τομεακή συνεργασία» με την Αγκυρα.
Ενίσχυση στρατιωτικών δυνατοτήτων
Μετά απ' αυτά, και στην ενότητα όπου περιγράφουν πώς
θα καταστήσουν την ΕΕ μια «Αξιόπιστη Ενωση», η «Παγκόσμια Στρατηγική» τους
αναφέρει: «Δυνατότητες θα πρέπει να αναπτυχθούν με τη μέγιστη
διαλειτουργικότητα και κοινή χρήση, και να διατίθενται όπου είναι δυνατόν, για
τη στήριξη της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του ΟΗΕ και άλλων πολυεθνικών προσπαθειών».
«Η Κοινή Πολιτική Ασφάλεια και Αμυνα (σ.σ.: CSDP, ο στρατιωτικο-πολεμικός βραχίονας
της ΕΕ) πρέπει να γίνει πιο γρήγορη και αποτελεσματική. Οι
Ευρωπαίοι θα πρέπει να είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν γρήγορα σε κρίσεις σε
πλήρη συμμόρφωση με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Αυτό απαιτεί από τα κράτη -
μέλη να ενισχύσουν την ικανότητα ανάπτυξης δυνάμεων και τη διαλειτουργικότητα
των δυνάμεών τους μέσω της εκπαίδευσης και των ασκήσεων. Πρέπει να
αναπτύξουμε την ικανότητα ταχείας αντίδρασης, επίσης, με την αντιμετώπιση των
διαδικαστικών, οικονομικών και πολιτικών εμποδίων που εμποδίζουν την ανάπτυξη
των "Battlegroups" (σ.σ.: μάχιμων μονάδων της ΕΕ), εμποδίζουν
τη σύσταση δύναμης (σ.σ.: προς ανάληψη δράσης) και μειώνουν την
αποτελεσματικότητα των στρατιωτικών επιχειρήσεων της ΚΠΑΑ»...
Κυριακή 3 Ιούλη 2016
