Στα πλαίσια του εκμεταλλευτικού αυτού συστήματος, με όποια διαχείριση, άσπρη μέρα για μας δεν πρόκειται να υπάρξει. Κοροϊδεύει συνειδητά όποιος λέει ότι μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο κάθε λαός είναι κυρίαρχος και αποφασίζει για την τύχη του.
Πόσο κυρίαρχος είναι ο λαός στα πλαίσια του καπιταλισμού όταν τα κέρδη των λίγων καθορίζουν το ποιοι κλάδοι θα αναπτυχθούν και ποιοι όχι; Χαρακτηριστικό είναι π.χ. πως μια σειρά κλάδοι όπως ναυπηγεία κ.ά. ρημάζουν και χιλιάδες εργαζόμενοι πετιούνται στο δρόμο. Τα ναυπηγεία κλείνουν, γιατί οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν
συνάψει επωφελείς γι” αυτούς συνεργασίες με άλλα καπιταλιστικά κράτη (Κίνα) για την κατασκευή των πλοίων τους. Κλείνουν δηλαδή για τα κέρδη των εφοπλιστών. Αυτό υπηρέτησαν και οι κατευθύνσεις της ΕΕ.
Ούτε η διεξαγωγή δημοψηφισμάτων είναι απόδειξη “λαϊκής κυριαρχίας”. Έγιναν ή δεν έγιναν δημοψηφίσματα σε Γαλλία, Ολλανδία, Δανία, Ιρλανδία, και αφού έγιναν τα δημοψηφίσματα με 50% και κάτι, εναντίον συνθηκών και αποφάσεων της ΕΕ, ξανάγιναν δημοψηφίσματα ύστερα από έναν χρόνο και το 51% έγινε 45%, έγινε 40%, έπεσε. Τα σεβάστηκαν; Και πώς άλλαξαν οι λαοί μέσα σε έναν χρόνο; Με τρομοκρατία και εκβιασμούς από αυτούς που έχουν την πραγματική εξουσία, τους καπιταλιστές.
Όσοι σήμερα κλίνουν σε όλες τις πτώσεις την “εθνική ανεξαρτησία” και τη “λαϊκή κυριαρχία” κοροϊδεύουν συνειδητά το λαό. Γνωρίζουν καλά ότι στο πλαίσιο της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και άλλων τέτοιων συμμαχιών, η αστική τάξη παραχωρεί μέρος της κυριαρχίας της, για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της. Λαϊκή κυριαρχία όταν υπάρχουν εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι δεν υπάρχει.
Γι’ αυτό όταν ο λαός ακούει πολλή πατρίδα και “εθνική συνεννόηση” πρέπει να κουμπώνεται. Γιατί όλοι αυτοί που τα λένε αυτά έχουν στο μυαλό τους μόνο την “πατρίδα” και το “έθνος” των καπιταλιστών, της αστικής τάξης, των ιμπεριαλιστών και όχι το “έθνος”, την «πατρίδα» των εργαζομένων, του λαού.
Ευρώπη των λαών θα έχουμε όταν το αποφασίσουν και το κάνουν πράξη οι ίδιοι οι λαοί. Όταν διώξουν μια για πάντα τους εκμεταλλευτές τους και πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, φτιάχνοντας τη δική τους κοινωνία. Τότε μόνο μπορούν οι λαοί πραγματικά να ζήσουν με ειρήνη, με συνεργασία ανάμεσά τους που θα γίνεται με στόχο την αλληλοβοήθεια. Τότε θα κατακτιέται όλο και υψηλότερο επίπεδο ευημερίας για τους λαούς, αξιοποιώντας κάθε παραγωγική δυνατότητα για την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας και όχι για τα κέρδη των αφεντικών.
Γι’ αυτό σήμερα πρέπει να παλέψουμε για να γίνει η αρχή στη δική μας χώρα. Να πάρουμε στα χέρια μας την οργάνωση της οικονομίας με άξονα την ικανοποίηση των αναγκών μας φτιάχνοντας έτσι τη δική μας Ελλάδα, τη δική μας κοινωνία, τη λαϊκή εξουσία. Με αποδέσμευση από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει, με την εξουσία στα χέρια του.
