Οι Μ.Κ.Ο. είναι μη κυβερνητικές οργανώσεις, όχι όμως και μη κερδοσκοπικές, που χρηματοδοτούνται εξ’ ολοκλήρου ή εν μέρει από το κράτος, πολλές φορές έχουν χορηγούς διάφορους μεγιστάνες του πλούτου που θέλουν να παρουσιάζονται ως «φιλάνθρωποι».
Μετά το 1992 και τις αλλαγές στο διεθνές στερέωμα,
την πτώση του σοσιαλιστικού μπλοκ, την αποσάθρωση του όποιου «κράτους πρόνοιας» υπήρχε στον καπιταλιστικό κόσμο, τη μετεξέλιξη της ΕΟΚ σε ΕΕ, την αύξηση και την ένταση των πολεμικών συρράξεων….ο αριθμός των Μ.Κ.Ο. εκτινάχθηκε στα ύψη. Πάνω από 40.000 είναι οι Διεθνείς Μ.Κ.Ο.
Υπάρχει μια ομερτά για το πώς συγκροτούνται, λειτουργούν, εκλέγονται, ελέγχονται κ.λ.π. Υποτίθεται πως έχουν ευρύτερους κοινωνικούς στόχους, χωρίς όμως να έχουν φανερή πολιτική στόχευση. «Επείγονται» να λύσουν προβλήματα χωρίς πολιτική τοποθέτηση. Βέβαια θέλουν να «ξεχνούν» πως η άποψη «δίνω ασπιρίνες» είναι μια πολιτική άποψη, που μακροπρόθεσμα ακυρώνει και την όποια προσπάθεια γίνεται (ακόμη και την πιο καλοπροαίρετη). Καλύπτουν πλευρές που εγκαταλείπει το κράτος, πληρώνουν τα στελέχη τους και λειτουργούν συνήθως με την απλήρωτη ή κακοπληρωμένη δουλειά των εθελοντών. Έτσι λοιπόν δουλεύουν με έναν τρόπο σαφώς φθηνότερο για το κράτος, δεν υπάρχει υπεύθυνος για τις πλημμελείς υπηρεσίες, και είμαστε απλώς «ευγνώμονες», ενώ χρησιμοποιούνται, με το χειρότερο τρόπο, τα αισθήματα της αγάπης και της προσφοράς μας για το συνάνθρωπό μας.
Ένα σωρό καταγγελίες φθάνουν στο φως της δημοσιότητας. Αξέχαστη θα μείνει η διαγραφή του Ελληνικού τμήματος «των γιατρών χωρίς σύνορα», στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ το ’99, οι καταγγελίες για την υποτιθέμενη αποναρκοθέτηση, οι καταγγελίες πως πληθώρα Μ.Κ.Ο. λειτουργούν ρατσιστικά, πως έχουν παρόμοια στάση με εκείνη του κλήρου κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας.
Σήμερα, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα δρώμενα στη Λέσβο. Πλάι στις μεγάλες και γνωστές Μ.Κ.Ο. ξεφυτρώνουν ταχύτατα, πλειάδα «μικρών» Μ.Κ.Ο. που κανείς δεν ξέρει τίποτα γι' αυτές, παρά μόνο το όνομά τους.
Αυτές όμως γνωρίζουν από τα πριν που θα βγουν οι βάρκες…! Κρύβονται πίσω από το κύμα της γνήσιας λαϊκής αλληλεγγύης που έχει φουντώσει στη Λέσβο, όπως και σε άλλα νησιά φυσικά.
Το βασικό ερώτημα: γιατί δεν έχει αναλάβει το κράτος τον έλεγχο και την εποπτεία τόσον καιρό; Ο Δήμος Λέσβου αναγκάστηκε να εκδιώξει πάνω από 50 οργανώσεις, γιατί δεν παρέδιδαν οργανόγραμμα, λίστα προσωπικού, πιστοποιήσεις ιατρικού προσωπικού κ.λ.π. Όμως αυτές στήνουν τώρα δικούς τους καταυλισμούς, χωρίς να ξέρει κανείς τι γίνεται εκεί.
Σας καλούμε σε εκδήλωση – συζήτηση με θέμα:
«Φως στο ποιος και γιατί στήνει Μ.Κ.Ο, τα κοινωνικά μας δικαιώματα - τα δικά μας, των προσφύγων και των μεταναστών - στο έλεος των Μ.Κ.Ο;»
Εισηγήτρια το μέλος του Δ.Σ. της Ο.Γ.Ε, Ηλέκτρα Ραϊζη
Δευτέρα 22/2/2016, στις 19.30
Μυκηνών 17 (στάση Μπότσαρη)
http://laikiepitropiedi.blogspot.gr/
