Η σημερινή συνέντευξη έρχεται σαν το επόμενο βήμα της πρωτοβουλίας που πήραμε το καλοκαίρι Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, σωματεία για το μεγάλο ζήτημα των Συλλογικών Συμβάσεων. Ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας για τη ζωή των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Σήμερα δίνουμε εμείς οι εργαζόμενοι, το δικό μας πόρισμα για τα εργασιακά.
Δίνουμε στη δημοσιότητα την απόφασή μας να παλέψουμε συντονισμένα, σας παρουσιάζουμε τον προγραμματισμό μας και την
πρόταση νόμου που μέχρι σήμερα υπογράφουν 393 εργατικά σωματεία, ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα και οι αποφάσεις αυξάνονται συνεχώς, συνεχίζονται και την στιγμή που μιλάμε.
Στην πρόταση νόμου που έχουμε επεξεργαστεί καταργούνται όλες οι αντεργατικές διατάξεις που περιέχονται στους νόμους που ψηφίστηκαν από τις προηγούμενες και τη σημερινή κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια με τα τρία μνημόνια. Διασφαλίζονται πλήρως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Αποκαθίσταται ο κατώτερος μισθός στα 751ευρώ. Καταργείται η απαράδεκτη διάκριση για τα νέα παιδιά που μπαίνουν στη δουλειά. Αποκαθίστανται τα δώρα και τα επιδόματα σε εργαζόμενους και συνταξιούχους. Ο κόπος μας, ο ιδρώτας μας δεν είναι για μας περασμένα ξεχασμένα. Οι όροι των κλαδικών συμβάσεων επανέρχονται στα επίπεδα πριν το 2012 ως βάση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Καταργούνται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.α.
Με τη σύμφωνη γνώμη όλων των εργατικών ενώσεων που υπογράφουμε, ανακοινώνουμε σήμερα ότι αυτό το σχέδιο νόμου θα κατατεθεί στη Βουλή σε όλα τα κόμματα εκτός από τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Θα κατατεθεί αγωνιστικά, με μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα στις 17 Οκτώβρη. Συλλαλητήρια θα γίνουν και σε άλλες πόλεις. Απαιτούμε να μπει για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή. Τα λόγια τα ψεύτικα τελειώνουν.
Είναι γνωστό σε όλους ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης είχαμε τεράστιες απώλειες. Αν συνυπολογίσουμε όλους τους παράγοντες μπορούμε να πούμε πως οι συνολικές απώλειες στο βιοτικό μας επίπεδο φθάνουν ή προσεγγίζουν το 50%.
Οι χώροι δουλειάς έχουν μετατραπεί σε εργασιακή ζούγκλα που το μεγαλύτερο μέρος των εργαζόμενων δουλεύει χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, με ελαστικές μορφές απασχόλησης, μισθούς πείνας, ενώ υπολογίζονται κοντά στο ένα εκατομμύριο οι εργαζόμενοι που δουλεύουν με καθυστερήσεις πληρωμών για πάνω από δύο μήνες.
Απευθυνόμαστε πλατιά, σε όλα τα συνδικάτα για να στηρίξουν αυτή την πρωτοβουλία και να παλέψουμε από κοινού για να διαμορφώσουμε τους όρους αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος, ενιαία, κατά κλάδο, σε όλη τη χώρα. Να δώσουμε αποφασιστικά τη μάχη ώστε κανένας εργαζόμενος να μην εργάζεται χωρίς ΣΣΕ, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα. Να ακυρώσουμε τη νέα επίθεση που είναι έτοιμοι να εξαπολύσουν σε ό,τι έχει απομείνει κυβέρνηση, ΣΕΒ με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Να απαντήσουμε με γενική απεργία μεγάλων διαστάσεων. Κανένας εφησυχασμός από τους ελιγμούς και τις απάτες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Με τα νέα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση αποδεικνύεται πως οι απαιτήσεις του κεφαλαίου γίνονται νόμος του κράτους την επόμενη στιγμή. Τα στοιχεία που δείχνουν την ανεργία, το ύψος των μισθών και των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι τα χρόνια της κρίσης, το τσεκούρωμα των συντάξεων και των επιδομάτων, η υποβαθμισμένες παροχές σε υγεία και παιδεία, κοινωνική προστασία, οι εργασιακές σχέσεις γαλέρας δείχνουν κάθε φορά και πιο έντονα ότι τα μονοπώλια, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, είναι κερδισμένοι και μέσα στην κρίση.
Στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί είναι ξεκάθαρο πως κανένας κλάδος, κανένα σωματείο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ενιαία και οργανωμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας.
Στόχος μας δεν ήταν απλώς να μπει μια υπογραφή στο κείμενο με το πλαίσιο των αιτημάτων αλλά να ανοίξει η συζήτηση σε κάθε σωματείο, σε κάθε χώρο δουλειάς, με τον κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά προκειμένου να δημιουργηθεί κλίμα μαχητικό, διεκδικητικό.
Να κάνουμε ξεκάθαρο σε κάθε κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με τους μισθούς των 400 ευρώ, με την μισοδουλειά, την ανεργία, τη φτώχεια, να συμβιβαστούμε να γίνεται η ζωή μας λάστιχο.
Ότι διεκδικούμε:
- Την κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου, διατάξεων και νόμων από το 2010 μέχρι σήμερα.
- Την κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.
- Λέμε ΟΧΙ στους φόρους και απαιτούμε να πληρώσει το κεφάλαιο.
- Διεκδικούμε τα δικαιώματά μας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Σε αυτή την κατεύθυνση να προετοιμάσουμε δυνάμεις για σκληρό αγώνα με όλες τις μορφές για να αντιμετωπίσουμε οργανωμένα και από καλύτερες θέσεις το νέο γύρο επιθέσεων που προετοιμάζει η κυβέρνηση στα εργασιακά, την απελευθέρωση των απολύσεων, το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης, και να περάσουμε στην αντεπίθεση.
Δεν πρέπει να περάσει η προπαγάνδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που αναπαράγεται από τα μέσα ενημέρωσης για την δήθεν “δίκαιη ανάπτυξη” που έρχεται ή με όσα λέει για αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συμβάσεων, ότι διασφαλίζει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα στην απεργία. Δεν κάνει τίποτα άλλο από το να καλλιεργεί την αναμονή και τις ψεύτικες ελπίδες επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να φέρει το κίνημα στα μέτρα των μονοπωλιακών ομίλων για να περάσουν και τα νέα μέτρα που φέρνει με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιδράσεις.
Η δημοσιοποίηση του πορίσματος της επιτροπής των «σοφών» – τρομάρα τους - για τα εργασιακά είναι προπομπός που δίνει άλλοθι στην κυβέρνηση να προχωρήσει στις αλλαγές που κατοχυρώνουν τη ζούγκλα στην αγορά εργασίας και την επεκτείνουν για λογαριασμό του κεφαλαίου. Οι εργαζόμενοι το στέλνουμε εκεί που ανήκει, στα σκουπίδια. Και απαιτούμε την κατάργηση των αντεργατικών νόμων. Δηλώνουμε, ότι προετοιμαζόμαστε για αποφασιστική αναμέτρηση με όλες τις μορφές, με γενική απεργία. Δε θα μας πάνε σαν πρόβατα στη σφαγή.
Έφτασε στο σημείο, η κυβέρνηση της πρώτης φορά αριστερά, να τους ταΐσει ακόμα και με τα ψίχουλα του επιδόματος ανεργίας που προέρχονται από τις δικές μας κρατήσεις.
Ήδη έχει προηγηθεί το χτύπημα στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα και συνεχίζει με την φοροληστεία, την παγίωση των άθλιων μεροκάματων και της φθηνής εργασίας που έχει κάνει μαρτύριο τη ζωή της λαϊκής οικογένειας.
Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι η επίθεση δεν έχει τέλος αν δεν την σταματήσουμε εμείς. Όσο δεν δυναμώνει ο αγώνας μας με προσανατολισμό, στόχο και οργάνωση αυτοί θα αποθρασύνονται, θα μας περιγελούν.
Δεν ξεχνάμε ότι ενώ έκοβαν τις συντάξεις, το ΕΚΑΣ, έλεγαν στους συνταξιούχους ότι δεν γίνονται περικοπές, ότι θα έπαιρναν αυξήσεις. Χθες έφτασαν στο σημείο να ρίξουν χημικά στους απόμαχους της δουλειάς. Αίσχος! Απάντηση πρέπει να πάρουν με το δυνάμωμα του αγώνα. Έχουν απόλυτο δίκιο οι εργαζόμενοι που έβγαλαν το σύνθημα: «Κατρούγκαλε, Κατρούγκαλε, με όλα αυτά που κάνεις, το Βρούτση τον ξεπέρασες, το Λάσκαρη το φτάνεις». Και για να μαθαίνουν οι νεώτεροι ο τελευταίος ήταν υπουργός της ΝΔ που ήθελε δια νόμου να απαγορέψει την ταξική πάλη. Τέτοιους νόμους θέλει να φέρει κι η κυβέρνηση με τα πορίσματα των «σοφών» της.
Όσο για την “δίκαιη ανάπτυξη” που ευαγγελίζονται κυβέρνηση, Ε.Ε., βιομήχανοι, εφοπλιστές και τραπεζίτες αυτή θα ποτιστεί με το αίμα των παιδιών της εργατικής τάξης που καταδικάζονται στην ανεργία, τη φθηνή εργασία, τη δουλειά λάστιχο.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα κλάδων όπως στην ναυτιλία, τον τουρισμό, που δεν χτυπήθηκαν ή χτυπήθηκαν λιγότερο από την καπιταλιστική οικονομική κρίση. Σε αυτούς τους κλάδους η ανάπτυξη είναι ήδη εδώ.
Η κερδοφορία τους σπάει κάθε ρεκόρ, γίνονται μεγάλες επενδύσεις τη στιγμή που οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας, με μισθούς πείνας.
Τα ίδια μέτρα παίρνονται και στις άλλες χώρες της ΕΕ που δεν υπάρχει οικονομική κρίση, σε χώρες με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης όπως η Γαλλία και η Ιταλία. Στην Γερμανία που αποτελεί την ατμομηχανή της ΕΕ εκατομμύρια εργαζόμενοι δουλεύουν με μισθό 400 ευρώ.
Αυτός είναι ο μονόδρομός τους για να αυξηθούν ακόμα περισσότερο τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Χρειάζεται να δώσουμε απάντηση το επόμενο διάστημα μαζικά, αποφασιστικά, με διεκδικήσεις κόντρα στις επιδιώξεις της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΣΕΒ. Πρωτοστατούμε να δυναμώσει η ενότητα των γραμμών της εργατικής τάξης, η οργάνωση στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους.
Με βελτίωση της λειτουργίας των σωματείων, των επιτροπών αγώνα, να συγκεντρώσουμε και να προετοιμάσουμε δυνάμεις που θα μπουν μπροστά σε αυτό το μέτωπο πάλης. Με ενημέρωση, συσπείρωση και κινητοποίηση περισσότερων δυνάμεων, με καλή προετοιμασία και συζήτηση για το πλαίσιο διεκδίκησης , το σχεδιασμό και τις μορφές του αγώνα.
Να ξεπεράσουμε απόψεις που δεν δίνουν διέξοδο, που λένε ότι “τίποτα δεν αλλάζει” ή “τίποτα δεν μπορεί να γίνει” να γεννηθούν νέες εστίες αντίστασης και αγώνα παντού. Να πυκνώσουν οι γραμμές των σωματείων με νέους εργάτες, να γίνει αποφασιστικό βήμα στην οργάνωση της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης που βιώνει την εργασιακή ζούγκλα.
Σήμερα φαίνονται ακόμα περισσότερο ξεκάθαρα οι δύο δρόμοι που ξεδιπλώνονται μπροστά στον κάθε εργαζόμενο.
Ο ένας είναι δοκιμασμένος δρόμος, αυτός που στηρίζεται σε υποσχέσεις για καλύτερη ζωή στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ με αλλαγή μόνο του διαχειριστή κάθε φορά, ο δρόμος που βιώνουμε. Ο άλλος δρόμος είναι αυτός της πάλης, του ανυποχώρητου αγώνα, της σύγκρουσης με τους μονοπωλιακούς ομίλους, τις ενώσεις τους και τα συμφέροντά τους για να μην ζούμε σαν δούλοι τον 21ο αιώνα.
Απέναντι στον δικό τους σχεδιασμό με τον οποίο θέλουν να ισοπεδώσουν τις ζωές μας θα αντιπαραθέσουμε τον δικό μας. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με τους μισθούς πείνας, με τη δουλειά χωρίς δικαιώματα.
Οι δικές μας ανάγκες για αξιοπρεπή ζωή, το μέλλον των παιδιών μας, πνίγονται από τους στόχους των βιομηχάνων, εφοπλιστών, τραπεζιτών, μεγαλεμπόρων για ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία, ανάκαμψη των κερδών. Σε αυτούς δίνεται ζεστό χρήμα στο χέρι, φοροαπαλλαγές, αναπτυξιακοί νόμοι και δώρα και σε μας δίνουν ακάλυπτες επιταγές, ψίχουλα φτωχοκομείου και τα άνοστα «γεμιστά της Φωτίου».
Την στιγμή που αυτοί στοχεύουν στην παραπέρα μείωση των μισθών από τη μεριά μας βάζουμε πλώρη για υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις, για την αναπλήρωση όλων των απωλειών .
Μαζί με την επίθεση στο εισόδημα και τις εργασιακές σχέσεις, στο στόχαστρο βρίσκονται οι συνδικαλιστικές ελευθερίες, το δικαίωμα στην απεργία.
Θέλουν με την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης να λύσουν τα χέρια της εργοδοσίας για να συνεχίσει να εκμεταλλεύεται ακόμα πιο άγρια, ανενόχλητα από συνδικαλιστική δράση και διεκδικήσεις.
Εδώ και τώρα να βάλουμε τέλος στην ανοχή και την κοροϊδία, να μην περιμένουμε σωτήρες είτε την καλή διάθεση, τον φιλεργατισμό των επιχειρηματιών που δεν υπάρχει.
Υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μαζική αντίσταση, την προοπτική για να περάσουμε στην αντεπίθεση. Να δυναμώσει η δράση για το ενιαίο μέτωπο των εργατών, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των γυναικών. Να παρθούν νέες πρωτοβουλίες. Καλούμε όλα τα Σωματεία σε δράση και συντονισμό.
Διατηρούμε σταθερό το μέτωπο απέναντι στα προβλήματα που οξύνονται όλο και περισσότερο στην υγεία και την παιδεία. Στο μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας για να οργανωθούν καλύτερα οι άνεργοι, να ενισχυθεί η αλληλεγγύη, ο αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις που οι εργαζόμενοι θα κληθούν να πληρώσουν με απολύσεις και πανάκριβα τιμολόγια.
Οργανώνουμε τον αγώνα μας με το σύνθημα “ή εμείς ή τα μονοπώλια”.
Όσο δύσκολη και αν φαίνεται η κατάσταση πολλά μπορούν να συμβούν αν αποφασίσουμε να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, αν αποφασίσουμε να δείξουμε τη δύναμή μας.
Αυτό που χρειάζεται είναι η οργάνωση του αγώνα παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς και όχι οι κοινωνικοί διάλογοι- απάτη που στήνουν κυβέρνηση και εργοδότες και τρέχουν να πιάσουν θέση οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες.
Λύση χωρίς σύγκρουση και ρήξη με την Ε.Ε. το ΔΝΤ, την κυριαρχία των μονοπωλίων και των κυβερνήσεων που τους υπηρετούν δεν υπάρχει. Να πετάξουμε στα σκουπίδια λύσεις ή προτάσεις που θέλουν το λαό στη γωνία και αμέτοχο και όχι πρωταγωνιστή.
Έχουμε τη δύναμη, συγκεντρώνουμε την εμπειρία από τους πρόσφατους αγώνες μας. Με τις μεγάλες απεργίας, τα συλλαλητήρια, τα μπλόκα των αγροτών, το εργατικό κίνημα απέδειξε ότι είναι όρθιο, μαχητικό, ζωντανό παρά τις δυσκολίες.
Αυτό το κίνημα μπορεί και πρέπει να ανασυνταχθεί, να γίνει πιο ρωμαλέο, πιο δυνατό, να θέσει σε αμφισβήτηση την κυριαρχία τους και να δημιουργήσει την προοπτική για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις δικές μας ανάγκες.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα, τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, όλους τους τίμιους συνδικαλιστές να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για να αποτελέσει το συλλαλητήριο στις 17 του Οκτώβρη σταθμό στη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων μας και μια πρώτη απάντηση σε κυβέρνηση και εργοδότες.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας πιο αποφασιστικά, με περισσότερη επιμονή. Έχουμε το δίκιο και τη δύναμη για να είμαστε οι νικητές.
