Στα Εργασιακά και στο Ασφαλιστικό, κυβέρνηση και κουαρτέτο συνεχίζουν τις μεθοδεύσεις πίσω από την πλάτη των εργαζομένων, για την προώθηση των νέων αντεργατικών μέτρων που απαιτεί το κεφάλαιο, όπως και τα παζάρια για το χρονοδιάγραμμα της υλοποίησής τους.
Μετά και το χτεσινό τέλος αυτού του κύκλου των διαπραγματεύσεων στην Αθήνα, οι πληροφορίες επιβεβαιώνουν πως όλες οι νέες αντιλαϊκές ανατροπές είναι στο τραπέζι.
Συγκεκριμένα, στα Εργασιακά συζητείται η αύξηση του ορίου των ομαδικών
απολύσεων από το 5% στο 10% για τις μεγάλες επιχειρήσεις, με την κυβέρνηση να έχει δεσμευτεί για την κατάργηση της προέγκρισης των ομαδικών απολύσεων πέραν των ορίων που ισχύουν κάθε φορά, για να διευκολυνθούν ακόμα παραπέρα οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι στις αναγκαίες γι' αυτούς αναδιαρθρώσεις.
Στο τραπέζι βρίσκονται επίσης οι ανατροπές στον συνδικαλιστικό νόμο, με αιχμή την επιβολή νέων περιορισμών στο δικαίωμα της απεργίας, ενώ παραμένει και το ζήτημα της ανταπεργίας των εργοδοτών.
Ολα τα παραπάνω λανσάρονται από την κυβέρνηση ως «ιδεολογικές εμμονές του ΔΝΤ», όπως ανέφερε χτες αξιωματούχος του υπουργείου Εργασίας. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι απαιτήσεις του κεφαλαίου, οι οποίες διατυπώνονται από τις ενώσεις του σε τακτική βάση, ενώ εντάσσονται στις περιβόητες «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές» και το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» που εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, προς όφελος των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων.
Στον ίδιο αντιλαϊκό κορσέ του «ευρωπαϊκού κεκτημένου» εντάσσεται και η όλη συζήτηση για την περιβόητη «επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων», την οποία έχει κάνει σημαία στη διαπραγμάτευση η ελληνική κυβέρνηση, ως δήθεν «αντιστάθμισμα» στα αντιλαϊκά μέτρα που σχεδιάζονται.
Την ίδια ώρα, στο Ασφαλιστικό, δεδομένη είναι η συμφωνία της κυβέρνησης για επιβολή πρόσθετων μειώσεων, περίπου στο 1% του ΑΕΠ (περίπου 1,8 δισ. ευρώ), με τον ίδιο τον κυβερνητικό αξιωματούχο μάλιστα να επιβεβαιώνει ότι τα παζάρια αφορούν στη χρονική κλιμάκωση των περικοπών και όχι στις ίδιες τις περικοπές, που είναι δεδομένες.
Θυμίζουμε ότι από την πλευρά της φοροληστείας απέναντι στο λαό, μέσω της συρρίκνωσης του αφορολόγητου ορίου, προβλέπονται μόνιμες «παρεμβάσεις» αντίστοιχου ύψους (1,8 δισ.) μετά το 2018.
