Ποιος είπε ότι μόνο στην Ελλάδα οι νέοι ακόμη και σε ηλικία πάνω από 30 χρόνων συνεχίζουν αναγκαστικά να ζουν στο πατρικό σπίτι, να μην κάνουν οικογένεια κ.λπ., είτε λόγω ανεργίας είτε λόγω λιγοστού εισοδήματος;
Στην «Καθημερινή», 26/5/2016, γράφτηκε: «Για πρώτη φορά μετά μια 130ετία, οι περισσότεροι Αμερικανοί ηλικίας 18 έως 34 ετών επιλέγουν να
συγκατοικήσουν με τους γονείς τους από κάθε άλλο τρόπο διαβίωσης, σύμφωνα με έρευνα του κέντρου Pew, με στοιχεία του 2014.
"Η δημιουργία οικογένειας δεν είναι τόσο μεγάλη προτεραιότητα για τους νέους ενήλικες όσο ήταν κάποτε", σχολίασε ο Ρίτσαρντ Φράι, ερευνητής στο κέντρο Pew. Το 32,1% των νέων ζει με τους γονείς του, το 31,6% είναι παντρεμένο ή συγκατοικεί με σύντροφο και το 14% επωμίζεται μόνο του το κόστος διαβίωσης. Oι υψηλές οικονομικές απαιτήσεις, το ασταθές ωράριο και η ανασφάλεια για το μέλλον ωθούν τους νέους να καταφύγουν στην οικογενειακή στέγη. Η συγκατοίκηση των νέων 18 με 34 ετών με τους γονείς τους έχει ξεκινήσει προ κρίσης.
Αποδίδεται, κατά κύριο λόγο, στην αύξηση της ανεργίας των ανδρών κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Ακόμη και εκείνοι που εργάζονται, δεν αμείβονται τόσο υψηλά όσο οι γονείς τους κάποτε. Οι μισθοί, προσαρμοσμένοι στον πληθωρισμό, υποχωρούν σταθερά από τη δεκαετία του '70». Ο καπιταλισμός παντού ο ίδιος...
Στην «Καθημερινή», 26/5/2016, γράφτηκε: «Για πρώτη φορά μετά μια 130ετία, οι περισσότεροι Αμερικανοί ηλικίας 18 έως 34 ετών επιλέγουν να
συγκατοικήσουν με τους γονείς τους από κάθε άλλο τρόπο διαβίωσης, σύμφωνα με έρευνα του κέντρου Pew, με στοιχεία του 2014.
"Η δημιουργία οικογένειας δεν είναι τόσο μεγάλη προτεραιότητα για τους νέους ενήλικες όσο ήταν κάποτε", σχολίασε ο Ρίτσαρντ Φράι, ερευνητής στο κέντρο Pew. Το 32,1% των νέων ζει με τους γονείς του, το 31,6% είναι παντρεμένο ή συγκατοικεί με σύντροφο και το 14% επωμίζεται μόνο του το κόστος διαβίωσης. Oι υψηλές οικονομικές απαιτήσεις, το ασταθές ωράριο και η ανασφάλεια για το μέλλον ωθούν τους νέους να καταφύγουν στην οικογενειακή στέγη. Η συγκατοίκηση των νέων 18 με 34 ετών με τους γονείς τους έχει ξεκινήσει προ κρίσης.
Αποδίδεται, κατά κύριο λόγο, στην αύξηση της ανεργίας των ανδρών κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Ακόμη και εκείνοι που εργάζονται, δεν αμείβονται τόσο υψηλά όσο οι γονείς τους κάποτε. Οι μισθοί, προσαρμοσμένοι στον πληθωρισμό, υποχωρούν σταθερά από τη δεκαετία του '70». Ο καπιταλισμός παντού ο ίδιος...
Τρίτη 31 Μάη 2016