«Εχουμε πολλές επιχειρήσεις που δεν δίνουν το δώρο», είπε χτες σε ραδιοφωνική εκπομπή ο γγ του υπουργείου Εργασίας και έθεσε «στη διάθεση των εργαζομένων το ΣΕΠΕ»!
Μόνο που ο εν λόγω κύριος δεν είναι σχολιαστής, ούτε δημοσιογράφος. Είναι αυτός, όπως και συνολικά η κυβέρνηση, ο υπεύθυνος για την εφαρμογή των νόμων που ισχύουν, και στη συγκεκριμένη περίπτωση για την καταβολή του δώρου Χριστουγέννων που δικαιούνται οι εργαζόμενοι.
Ομως, σε τέτοιες περιπτώσεις, οι νόμοι εφαρμόζονται μόνο όταν είναι να πληρώσουν οι
εργαζόμενοι. Κανένας εργαζόμενος δεν γλιτώνει από την τσιμπίδα της Εφορίας, από τα χαράτσια της κυβέρνησης, από τον ΕΝΦΙΑ... Εκεί η αστική νομιμότητα λειτουργεί «ρολόι».
Κατά περίεργο τρόπο, η κρατική «μηχανή» κλατάρει όταν πρόκειται να πληρώσουν οι εργοδότες. Και κατά όχι και τόσο παράδοξο τρόπο, σε αυτές τις περιπτώσεις οι «μηχανοδηγοί» που βρίσκονται στο υπουργείο Εργασίας, μεταμφιέζονται σε σχολιαστές της επικαιρότητας. Πλανώνται, όμως, εάν νομίζουν ότι επειδή «τα λένε» δημόσια, οι εργάτες θα τους απαλλάξουν από τις ευθύνες που έχουν.
Είναι όλες δικές τους, με δεδομένο ότι προτεραιότητά τους είναι η εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων και όχι η υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων, όπως διατείνονται.
Τα «κροκοδείλια δάκρυα» που χύνουν για τους εργάτες μπροστά στις κάμερες και τα μικρόφωνα δεν πείθουν.
Μόνο που ο εν λόγω κύριος δεν είναι σχολιαστής, ούτε δημοσιογράφος. Είναι αυτός, όπως και συνολικά η κυβέρνηση, ο υπεύθυνος για την εφαρμογή των νόμων που ισχύουν, και στη συγκεκριμένη περίπτωση για την καταβολή του δώρου Χριστουγέννων που δικαιούνται οι εργαζόμενοι.
Ομως, σε τέτοιες περιπτώσεις, οι νόμοι εφαρμόζονται μόνο όταν είναι να πληρώσουν οι
εργαζόμενοι. Κανένας εργαζόμενος δεν γλιτώνει από την τσιμπίδα της Εφορίας, από τα χαράτσια της κυβέρνησης, από τον ΕΝΦΙΑ... Εκεί η αστική νομιμότητα λειτουργεί «ρολόι».
Κατά περίεργο τρόπο, η κρατική «μηχανή» κλατάρει όταν πρόκειται να πληρώσουν οι εργοδότες. Και κατά όχι και τόσο παράδοξο τρόπο, σε αυτές τις περιπτώσεις οι «μηχανοδηγοί» που βρίσκονται στο υπουργείο Εργασίας, μεταμφιέζονται σε σχολιαστές της επικαιρότητας. Πλανώνται, όμως, εάν νομίζουν ότι επειδή «τα λένε» δημόσια, οι εργάτες θα τους απαλλάξουν από τις ευθύνες που έχουν.
Είναι όλες δικές τους, με δεδομένο ότι προτεραιότητά τους είναι η εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων και όχι η υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων, όπως διατείνονται.
Τα «κροκοδείλια δάκρυα» που χύνουν για τους εργάτες μπροστά στις κάμερες και τα μικρόφωνα δεν πείθουν.
Παρασκευή 23 Δεκέμβρη 2016