Πολύ παλιά αυτή η ιστορία με τους «ανεξάρτητους». Τόσο παλιά όσο ο καπιταλισμός. Μόνο που τότε είχαν άλλα ονόματα. Παραδείγματος χάριν Ζορό. Ποιος δεν ξέρει τον αριστοκράτη μασκοφόρο και τιμωρό των αρχόντων για την κτηνώδη μεταχείριση των δούλων στο Μεξικό, πετυχαίνοντας έτσι μ' έναν σμπάρο δύο τρυγόνια... Και να γίνει θρύλος και να καταλαγιάζει τους σκλάβους για να διαιωνίζεται το εκμεταλλευτικό σύστημα.
Με την εξέλιξη του καπιταλισμού εξελίχθηκαν και αυτοί. Άλλαξαν ονόματα και τακτική. Ας θυμηθούμε τη 10ετία του '90 τον κ. Αβραμόπουλο, που ως υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας «άφησε την κομματική του ταυτότητα στα γραφεία της ΝΔ» για να υπηρετήσει ως «υπερκομματικός» το λαό της Αθήνας. Ενώ ως δήμαρχος δεν άφηνε ευκαιρία που να μην τσακίζει τα λαϊκά δικαιώματα χάριν του μεγάλου κεφαλαίου.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε νέα εξέλιξη. Είναι της μόδας να φοράνε οι «ανεξάρτητοι» αριστερό άρωμα. Παράδειγμα, ο «ανεξάρτητος» αλλά κεντροαριστερός κ. Καμίνης στην Αθήνα, που στα τρία χρόνια της δημαρχίας του έκλεισαν 50 σχολεία, 8 παιδικοί σταθμοί και 5 νοσοκομεία. Απολύθηκαν χιλιάδες εργαζόμενοι, ιδιωτικοποιήθηκαν υπηρεσίες του
δήμου και οι ΜΚΟ διακλαδίστηκαν σαν τον κισσό στο δήμο για να σταθούν απέναντι στο λαϊκό κίνημα. Ενώ ο κ. Καμίνης και εκ νέου υποψήφιος δηλώνει υπερήφανος για το έργο του!
Τι γίνεται όμως στη Λέσβο και στο Β. Αιγαίο με το φαινόμενο αυτό;
Πανδημία! Σαν μανιτάρια ξεφυτρώνουν οι «ανεξάρτητοι», «υπερκομματικοί», «ακομμάτιστοι» υποψήφιοι δήμαρχοι, περιφερειάρχες, σύμβουλοι. Αναμένοντας τους «ανεξάρτητους» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο δήμο, πιθανότατα και κανέναν «ανεξάρτητο αντάρτη», μέχρι σήμερα, έχουμε «ανεξάρτητο» του ΠΑΣΟΚ στην Περιφέρεια Β. Αιγαίου, «ανεξάρτητο» του ΣΥΡΙΖΑ στο Δήμο Λέσβου, «ανεξάρτητη» του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Β. Αιγαίου, «ανεξάρτητο» των Ανεξαρτήτων Ελλήνων στο Δήμο Λέσβου (τι σημασία έχει αν οι τελευταίοι ονομάζονται επίσημα Ανεξάρτητοι; Το κάθε κόμμα του ευρωμονόδρομου θέλει τον «ανεξάρτητό» του.)
Άσε που ξεφύτρωσαν και δύο νέες κινήσεις. «Ανεξάρτητες» και αυτές! Φήμες τις θέλουν να κολλάνε σε κάποιον «ανεξάρτητο» στο πλαίσιο του «δίνω και παίρνω» και φυσικά στο όνομα της τοπικής ανάπτυξης. Λες και η τοπική ανάπτυξη είναι ανεξάρτητη από τη γενικότερη πολιτική. Λες και το ερώτημα «Ανάπτυξη για τους μεγαλοεπιχειρηματίες ή για το λαό;» δεν έχει καμία σημασία για τα λαϊκά στρώματα.
Γιατί, όμως, το παίζουν ανεξάρτητοι και μάλιστα με τις ευλογίες και την κάλυψη όλων των κομμάτων του ευρωμονόδρομου;
Ζούμε σε μια περίοδο που το σύστημα περνά δυσκολίες. Η αναμόρφωση του συστήματος δυσκολεύεται να προχωρήσει, θέλει βοήθεια. Θέλει βηματοδότες. Με τους «ανεξάρτητους» η αστική εξουσία αναβαθμίζεται αφού θα έχει και τη λαϊκή αποδοχή, την ψήφο. Ταυτόχρονα ενεργοποιεί και άλλους μηχανισμούς προκειμένου να αποδυναμώσει το ΚΚΕ. Για να συνεχιστεί, χωρίς εμπόδια και μέσα από την Τοπική Διοίκηση η αντιλαϊκή πολιτική που παίρνει από τους εργαζόμενους και δίνει στο μεγάλο κεφάλαιο με τις ιδιωτικοποιήσεις, το κλείσιμο των σχολείων και νοσοκομείων, τις απολύσεις, τις περικοπές μισθών, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.ά.
Να πώς εφαρμόζεται ενιαία η αντιλαϊκή πολιτική από την EE, που συνδιαμορφώνεται από τις κυβερνήσεις και εφαρμόζεται από αυτές, τους δήμους και τις περιφέρειες.
Σ' αυτό το παιχνίδι έχουν δοκιμαστεί και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι μόνο από τις διακηρυγμένες θέσεις του υπέρ της ΕΕ, της «υγιούς» επιχειρηματικότητας κ.λπ. αλλά στην πράξη. Σ' όποιους δήμους υπήρχαν δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στήριξαν τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, δηλαδή την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τη μερική απασχόληση, τις μειώσεις μισθών, τη δανειοδότηση επιχειρήσεων (για να την κοπανήσουν στο εξωτερικό). Φανταστείτε τι έχουν να κάνουν άμα γίνουν κυβέρνηση!
Να, λοιπόν, ποιος είναι ο ρόλος των «ανεξάρτητων». Αυτός που ήταν πάντα. Να παραπλανούν το λαό, να αποσπούν την ψήφο του και στη συνέχεια να τσακίζουν τα δικαιώματά του.
Θα μπορούσε, βέβαια, ένας να πει ότι όλοι οι «ανεξάρτητοι» δεν είναι ίδιοι κι ότι κάποιος «ανεξάρτητος» μπορεί να μη δεχθεί αντιλαϊκές εντολές. Αμ, δε! Και η συμφωνία που προηγήθηκε της στήριξης των δήθεν «ανεξάρτητων» από συγκεκριμένα κόμματα δεν έχει δεσμεύσεις;
Είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι ένα κόμμα αποφασίζει να στηρίξει έναν υποψήφιο για να τον έχει μετά αντίπαλο. Και εν πάση περιπτώσει υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι και μάλιστα «ανεξάρτητοι» που όταν εκλέχτηκαν στράφηκαν ενάντια στο κόμμα που τους στήριξε; Αλλά τι χρείαν μαρτύρων έχομεν; Ο «ανεξάρτητος» και εκ νέου υποψήφιος περιφερειάρχης Β. Αιγαίου όταν εκλέχτηκε με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ στράφηκε ενάντια στο ΠΑΣΟΚ; 'Η υπηρέτησε κατά γράμμα τις αντιλαϊκές επιλογές του; Κι ενώ σήμερα καμαρώνει γιατί εκτέλεσε έργο πολλών εκατομμυρίων ευρώ, η ανεργία στο Β. Αιγαίο έχει φθάσει στα ύψη, χιλιάδες οι απολυμένοι, ενισχύθηκαν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, καταργήθηκαν σχολεία, συγχωνεύτηκαν νοσοκομεία, αυξήθηκαν υπέρογκα τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, εκατοντάδες τα μαγαζιά που έκλεισαν, μαραζώνουν οι αγρότες. Αραγε, για ποιους έγιναν τα έργα που καυχιέται; Πολύ δεν πάει να καυχιέσαι για έργα σ' έναν τόπο όπου ο λαός υποφέρει;
Μπορεί, λοιπόν, να διαφέρουν στα σημεία (προέλευση, διαδρομή κ.ά.) οι λεγόμενοι «ανεξάρτητοι». Μπορεί ακόμα να διαφέρουν και στις προθέσεις, το αποτέλεσμα όμως μετρά. Ο ρόλος τους έχει τον ίδιο στόχο. Να παραπλανούν το λαό, να προδίνουν τις προσδοκίες του, να τον οδηγούν στην απογοήτευση. Αλλωστε, οι εμφανιζόμενοι ως «ανεξάρτητοι» από κόμματα δεν είναι ανεξάρτητοι από την αστική πολιτική, αυτή που ανοιχτά ή συγκαλυμμένα προβάλλουν και θα εφαρμόσουν στην Τοπική Διοίκηση.
Το ΚΚΕ καλεί το λαό να δει το πραγματικό δίλημμα των ευρωεκλογών: «Ναι ή όχι στην EE και στα κόμματα του ευρωμονόδρομου».
Να δει ότι η φιλομονοπωλιακή πολιτική που χτυπά τα λαϊκά στρώματα ξεκινά από την EE και περνά μέσα από την κυβέρνηση, τους δήμους και τις περιφέρειες. Επομένως, να ψηφίσει το ΚΚΕ και στις τρεις κάλπες. Και γιατί αυτό; Γιατί αν ψηφίζεις, π.χ., στην κάλπη για τις ευρωεκλογές το ΚΚΕ ενώ στην κάλπη για το δήμο και την περιφέρεια ψηφίζεις υποστηρικτές της EE, ακυρώνεις την επιλογή σου να ψηφίσεις ΚΚΕ στην Ευρωβουλή αφού την αντιλαϊκή πολιτική της EE θα την εφαρμόσουν οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες.
Καλεί τους εργαζομένους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να μην πέσουν στη λούμπα του μικρότερου κακού ή του «κάτι μπορεί να γίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ». Τι κέρδισε ο λαός από την εκτόξευση του ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ από το 4% στο 27%; Τίποτα. Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ ενίσχυσε κάποιο λαϊκό αγώνα; Οχι. Μόνιμη επωδός του: «Να γίνουν εκλογές, να 'ρθει ο ΣΥΡΙΖΑ» για να συνεχίσει την ίδια πολιτική.
Η ενίσχυση του ΚΚΕ και στις τρεις κάλπες θα σημάνει ότι ο λαός συμβάλλει στην ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση, στην οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας για να βάλει φραγμό στα αντιλαϊκά μέτρα, να αντιμετωπιστεί η Χρυσή Αυγή, να ανοίξει ο δρόμος που φέρνει το λαό στην εξουσία. Με αποδέσμευση από την EE, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο. Για να επιστρέφει ο πλούτος στους εργαζόμενους που τον παράγουν.
Όσο κι αν προσπαθούν πάντως να παρουσιάσουν στάσιμα τα πράγματα, η δύναμη του λαού είναι που θα καθορίσει τις εξελίξεις. Και με την ενίσχυση του ΚΚΕ θα πάνε τα πράγματα προς τα μπρος, σε όφελός του.
Το 2014 δεν είναι ούτε 2010 ούτε 2012. Ο λαός έχει αποκτήσει πείρα. Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό κι από εμάς εάν θα γιγαντωθεί αυτή η μερίδα του κόσμου. Να διαψευστούν οι παραθυρολόγοι και οι δημοσκόποι. Για ισχυρό ΚΚΕ παντού.
Του Ηλία Βουλβούλη
www.902.gr
Με την εξέλιξη του καπιταλισμού εξελίχθηκαν και αυτοί. Άλλαξαν ονόματα και τακτική. Ας θυμηθούμε τη 10ετία του '90 τον κ. Αβραμόπουλο, που ως υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας «άφησε την κομματική του ταυτότητα στα γραφεία της ΝΔ» για να υπηρετήσει ως «υπερκομματικός» το λαό της Αθήνας. Ενώ ως δήμαρχος δεν άφηνε ευκαιρία που να μην τσακίζει τα λαϊκά δικαιώματα χάριν του μεγάλου κεφαλαίου.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε νέα εξέλιξη. Είναι της μόδας να φοράνε οι «ανεξάρτητοι» αριστερό άρωμα. Παράδειγμα, ο «ανεξάρτητος» αλλά κεντροαριστερός κ. Καμίνης στην Αθήνα, που στα τρία χρόνια της δημαρχίας του έκλεισαν 50 σχολεία, 8 παιδικοί σταθμοί και 5 νοσοκομεία. Απολύθηκαν χιλιάδες εργαζόμενοι, ιδιωτικοποιήθηκαν υπηρεσίες του
δήμου και οι ΜΚΟ διακλαδίστηκαν σαν τον κισσό στο δήμο για να σταθούν απέναντι στο λαϊκό κίνημα. Ενώ ο κ. Καμίνης και εκ νέου υποψήφιος δηλώνει υπερήφανος για το έργο του!
Τι γίνεται όμως στη Λέσβο και στο Β. Αιγαίο με το φαινόμενο αυτό;
Πανδημία! Σαν μανιτάρια ξεφυτρώνουν οι «ανεξάρτητοι», «υπερκομματικοί», «ακομμάτιστοι» υποψήφιοι δήμαρχοι, περιφερειάρχες, σύμβουλοι. Αναμένοντας τους «ανεξάρτητους» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο δήμο, πιθανότατα και κανέναν «ανεξάρτητο αντάρτη», μέχρι σήμερα, έχουμε «ανεξάρτητο» του ΠΑΣΟΚ στην Περιφέρεια Β. Αιγαίου, «ανεξάρτητο» του ΣΥΡΙΖΑ στο Δήμο Λέσβου, «ανεξάρτητη» του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Β. Αιγαίου, «ανεξάρτητο» των Ανεξαρτήτων Ελλήνων στο Δήμο Λέσβου (τι σημασία έχει αν οι τελευταίοι ονομάζονται επίσημα Ανεξάρτητοι; Το κάθε κόμμα του ευρωμονόδρομου θέλει τον «ανεξάρτητό» του.)
Άσε που ξεφύτρωσαν και δύο νέες κινήσεις. «Ανεξάρτητες» και αυτές! Φήμες τις θέλουν να κολλάνε σε κάποιον «ανεξάρτητο» στο πλαίσιο του «δίνω και παίρνω» και φυσικά στο όνομα της τοπικής ανάπτυξης. Λες και η τοπική ανάπτυξη είναι ανεξάρτητη από τη γενικότερη πολιτική. Λες και το ερώτημα «Ανάπτυξη για τους μεγαλοεπιχειρηματίες ή για το λαό;» δεν έχει καμία σημασία για τα λαϊκά στρώματα.
Γιατί, όμως, το παίζουν ανεξάρτητοι και μάλιστα με τις ευλογίες και την κάλυψη όλων των κομμάτων του ευρωμονόδρομου;
Ζούμε σε μια περίοδο που το σύστημα περνά δυσκολίες. Η αναμόρφωση του συστήματος δυσκολεύεται να προχωρήσει, θέλει βοήθεια. Θέλει βηματοδότες. Με τους «ανεξάρτητους» η αστική εξουσία αναβαθμίζεται αφού θα έχει και τη λαϊκή αποδοχή, την ψήφο. Ταυτόχρονα ενεργοποιεί και άλλους μηχανισμούς προκειμένου να αποδυναμώσει το ΚΚΕ. Για να συνεχιστεί, χωρίς εμπόδια και μέσα από την Τοπική Διοίκηση η αντιλαϊκή πολιτική που παίρνει από τους εργαζόμενους και δίνει στο μεγάλο κεφάλαιο με τις ιδιωτικοποιήσεις, το κλείσιμο των σχολείων και νοσοκομείων, τις απολύσεις, τις περικοπές μισθών, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.ά.
Να πώς εφαρμόζεται ενιαία η αντιλαϊκή πολιτική από την EE, που συνδιαμορφώνεται από τις κυβερνήσεις και εφαρμόζεται από αυτές, τους δήμους και τις περιφέρειες.
Σ' αυτό το παιχνίδι έχουν δοκιμαστεί και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι μόνο από τις διακηρυγμένες θέσεις του υπέρ της ΕΕ, της «υγιούς» επιχειρηματικότητας κ.λπ. αλλά στην πράξη. Σ' όποιους δήμους υπήρχαν δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στήριξαν τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, δηλαδή την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τη μερική απασχόληση, τις μειώσεις μισθών, τη δανειοδότηση επιχειρήσεων (για να την κοπανήσουν στο εξωτερικό). Φανταστείτε τι έχουν να κάνουν άμα γίνουν κυβέρνηση!
Να, λοιπόν, ποιος είναι ο ρόλος των «ανεξάρτητων». Αυτός που ήταν πάντα. Να παραπλανούν το λαό, να αποσπούν την ψήφο του και στη συνέχεια να τσακίζουν τα δικαιώματά του.
Θα μπορούσε, βέβαια, ένας να πει ότι όλοι οι «ανεξάρτητοι» δεν είναι ίδιοι κι ότι κάποιος «ανεξάρτητος» μπορεί να μη δεχθεί αντιλαϊκές εντολές. Αμ, δε! Και η συμφωνία που προηγήθηκε της στήριξης των δήθεν «ανεξάρτητων» από συγκεκριμένα κόμματα δεν έχει δεσμεύσεις;
Είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι ένα κόμμα αποφασίζει να στηρίξει έναν υποψήφιο για να τον έχει μετά αντίπαλο. Και εν πάση περιπτώσει υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι και μάλιστα «ανεξάρτητοι» που όταν εκλέχτηκαν στράφηκαν ενάντια στο κόμμα που τους στήριξε; Αλλά τι χρείαν μαρτύρων έχομεν; Ο «ανεξάρτητος» και εκ νέου υποψήφιος περιφερειάρχης Β. Αιγαίου όταν εκλέχτηκε με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ στράφηκε ενάντια στο ΠΑΣΟΚ; 'Η υπηρέτησε κατά γράμμα τις αντιλαϊκές επιλογές του; Κι ενώ σήμερα καμαρώνει γιατί εκτέλεσε έργο πολλών εκατομμυρίων ευρώ, η ανεργία στο Β. Αιγαίο έχει φθάσει στα ύψη, χιλιάδες οι απολυμένοι, ενισχύθηκαν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, καταργήθηκαν σχολεία, συγχωνεύτηκαν νοσοκομεία, αυξήθηκαν υπέρογκα τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, εκατοντάδες τα μαγαζιά που έκλεισαν, μαραζώνουν οι αγρότες. Αραγε, για ποιους έγιναν τα έργα που καυχιέται; Πολύ δεν πάει να καυχιέσαι για έργα σ' έναν τόπο όπου ο λαός υποφέρει;
Μπορεί, λοιπόν, να διαφέρουν στα σημεία (προέλευση, διαδρομή κ.ά.) οι λεγόμενοι «ανεξάρτητοι». Μπορεί ακόμα να διαφέρουν και στις προθέσεις, το αποτέλεσμα όμως μετρά. Ο ρόλος τους έχει τον ίδιο στόχο. Να παραπλανούν το λαό, να προδίνουν τις προσδοκίες του, να τον οδηγούν στην απογοήτευση. Αλλωστε, οι εμφανιζόμενοι ως «ανεξάρτητοι» από κόμματα δεν είναι ανεξάρτητοι από την αστική πολιτική, αυτή που ανοιχτά ή συγκαλυμμένα προβάλλουν και θα εφαρμόσουν στην Τοπική Διοίκηση.
Το ΚΚΕ καλεί το λαό να δει το πραγματικό δίλημμα των ευρωεκλογών: «Ναι ή όχι στην EE και στα κόμματα του ευρωμονόδρομου».
Να δει ότι η φιλομονοπωλιακή πολιτική που χτυπά τα λαϊκά στρώματα ξεκινά από την EE και περνά μέσα από την κυβέρνηση, τους δήμους και τις περιφέρειες. Επομένως, να ψηφίσει το ΚΚΕ και στις τρεις κάλπες. Και γιατί αυτό; Γιατί αν ψηφίζεις, π.χ., στην κάλπη για τις ευρωεκλογές το ΚΚΕ ενώ στην κάλπη για το δήμο και την περιφέρεια ψηφίζεις υποστηρικτές της EE, ακυρώνεις την επιλογή σου να ψηφίσεις ΚΚΕ στην Ευρωβουλή αφού την αντιλαϊκή πολιτική της EE θα την εφαρμόσουν οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες.
Καλεί τους εργαζομένους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να μην πέσουν στη λούμπα του μικρότερου κακού ή του «κάτι μπορεί να γίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ». Τι κέρδισε ο λαός από την εκτόξευση του ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ από το 4% στο 27%; Τίποτα. Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ ενίσχυσε κάποιο λαϊκό αγώνα; Οχι. Μόνιμη επωδός του: «Να γίνουν εκλογές, να 'ρθει ο ΣΥΡΙΖΑ» για να συνεχίσει την ίδια πολιτική.
Η ενίσχυση του ΚΚΕ και στις τρεις κάλπες θα σημάνει ότι ο λαός συμβάλλει στην ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση, στην οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας για να βάλει φραγμό στα αντιλαϊκά μέτρα, να αντιμετωπιστεί η Χρυσή Αυγή, να ανοίξει ο δρόμος που φέρνει το λαό στην εξουσία. Με αποδέσμευση από την EE, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο. Για να επιστρέφει ο πλούτος στους εργαζόμενους που τον παράγουν.
Όσο κι αν προσπαθούν πάντως να παρουσιάσουν στάσιμα τα πράγματα, η δύναμη του λαού είναι που θα καθορίσει τις εξελίξεις. Και με την ενίσχυση του ΚΚΕ θα πάνε τα πράγματα προς τα μπρος, σε όφελός του.
Το 2014 δεν είναι ούτε 2010 ούτε 2012. Ο λαός έχει αποκτήσει πείρα. Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό κι από εμάς εάν θα γιγαντωθεί αυτή η μερίδα του κόσμου. Να διαψευστούν οι παραθυρολόγοι και οι δημοσκόποι. Για ισχυρό ΚΚΕ παντού.
Του Ηλία Βουλβούλη
www.902.gr