Με αφορμή τις φετινές εκλογικές διαδικασίες σε Πορτογαλία (τον
Οκτώβρη), την Ισπανία (το Δεκέμβρη) και τα αποτελέσματά τους, αναζωπυρώθηκε από
την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, το φιλοκυβερνητικό Τύπο
και διάφορες
σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις το γνωστό παραμύθι
- ιδεολόγημα ότι «η Ευρώπη αλλάζει!», εννοώντας την ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία
της ΕΕ. Είχαν προηγηθεί παρόμοιες διατυπώσεις με την εκλογή των «ανανεωτών» Φρ.
Ολάντ στη Γαλλία το 2012 και Ματέο Ρέντζι στην Ιταλία το 2014.
Οπως θα δείξουμε παρακάτω,η όποια αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού για τις σύγχρονες ανάγκες του
κεφαλαίου δε συνιστά καμία αλλαγή υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, το αντίθετο, η
σκυτάλη παίρνεται από τους προηγούμενους αστούς διαχειριστές για να συνεχιστεί
η φιλομονοπωλιακή πολιτική, με στόχο την πολυπόθητη καπιταλιστική ανάκαμψη, που
«πατάει» στην εκμετάλλευση των εργαζομένων και σε νέα πιο μελετημένη επίθεση
στα δικαιώματά τους.
Οσο για την Ευρωπαϊκή Ενωση, που είναι ένωση κεφαλαίου και
των αστικών τάξεων, δεν μπορεί ούτε πρόκειται ν' αλλάξει με αλλαγή
διαχειριστών. Είναι από τη φύση της συμμαχία καπιταλιστικών κρατών,
ιμπεριαλιστική ένωση, όπως δείχνουν πλείστα παραδείγματα, από την ενιαία
επίθεση στα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα μέχρι τις ιμπεριαλιστικές
επεμβάσεις στις οποίες συμμετέχει και την τραγωδία των προσφύγων.
Αν κάτι
επιβεβαιώνουν οι «αλλαγές» στις χώρες που προαναφέραμε, συμπεριλαμβανομένης και
της χώρα μας, είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή κυβέρνηση που θα
διαχειρίζεται την οικονομία του κεφαλαίου.
