Κανονικότητα του κεφαλαίου η αντιλαϊκή πολιτική.
«Μετά από 7 χρόνια κρίσης και ύφεσης, η απόδοση του κεφαλαίου έχει αρχίσει να αποκαθίσταται σταδιακά σε πιο κανονικά επίπεδα». Αυτό επισημαίνει ο ΣΕΒ αναφορικά με τη σχέση του «κόστους της εργασίας» με το επίπεδο της παραγωγικότητας, ουσιαστικά δηλαδή με τη μάζα των κερδών που «βάζει στο χέρι» το εγχώριο κεφάλαιο ως αποτέλεσμα των επενδύσεων.
Την ίδια ώρα, η αποκατάσταση της «κανονικότητας» και της ανταγωνιστικότητας
είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την ενίσχυση του βαθμού της εκμετάλλευσης της εργασίας, τόσο σε απόλυτα όσο και σε σχετικά μεγέθη, γεγονός που προκύπτει και από τα στοιχεία που παραθέτει ο ΣΕΒ, όπως και άλλων αστικών επιτελείων.
είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την ενίσχυση του βαθμού της εκμετάλλευσης της εργασίας, τόσο σε απόλυτα όσο και σε σχετικά μεγέθη, γεγονός που προκύπτει και από τα στοιχεία που παραθέτει ο ΣΕΒ, όπως και άλλων αστικών επιτελείων.
Οπως αναφέρει ο ΣΕΒ στο «εβδομαδιαίο δελτίο», με τίτλο «Μισθοί, Κέρδη, Επενδύσεις: Η ισορροπία της ευημερίας», στην περίοδο της κρίσης 2009-2015 «η εικόνα αντιστρέφεται πλήρως, με τους πραγματικούς μισθούς να μειώνονται κατά 24%» στο σύνολο της οικονομίας. Μάλιστα, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, οι κλάδοι της μεταποίησης είναι από τους πρωταθλητές στη διασφάλιση αυξημένου μεριδίου κερδών, καθώς στην περίοδο της κρίσης η παραγωγικότητα αυξήθηκε κατά 15%, ενώ οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν κατά 21%.
Οι εγχώριοι βιομήχανοι χαρακτηριστικά τονίζουν ότι «μετά το 2012, εμφανίζεται κάποια αποδυνάμωση του μεριδίου της εργασίας, καθώς μειώνεται ο κατώτατος μισθός και αρχίζουν τα αποτελέσματα των επιχειρήσεων σταδιακά να ανακάμπτουν, μαζί με την όποια ανάκαμψη της οικονομίας». Στο «δια ταύτα» επισημαίνουν: «Η καπιταλιστική οικονομία έχει κανόνες. Και ένας από τους κανόνες αυτούς είναι ότι η απόδοση του κεφαλαίου πρέπει να διασφαλίζεται σε κάποιο διεθνώς ανταγωνιστικό επίπεδο, διαφορετικά τα κεφάλαια εξαφανίζονται, και μαζί με αυτά οι επενδύσεις και το επίπεδο διαβίωσης του πληθυσμού καταρρέουν».
Βέβαια, η «εξαφάνιση» κεφαλαίων για την οποία κάνει λόγο ο ΣΕΒ, αφορά στην καταστροφή των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων από την προηγούμενη φάση της ανάπτυξης, που στην περίοδο της κρίσης αδυνατούν να βρουν νέες κερδοφόρες διεξόδους σε κλάδους της οικονομίας και της παραγωγής.
Την ίδια ώρα, η προοπτική της ανάκαμψης προϋποθέτει την περαιτέρω κλιμάκωση και επιτάχυνση της αντιλαϊκής πολιτικής. Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΕΒ συμβουλεύει την κυβέρνηση «να μην σύρεται πίσω από μνημόνια» και να προχωρήσει άμεσα, από το 2017 «στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την παραμετροποίηση του Ασφαλιστικού», να προχωρήσει δηλαδή άμεσα στην καρατόμηση του αφορολόγητου ορίου και των συντάξεων. Οπως υποστηρίζουν, μια τέτοια εξαγγελία θα έδινε τη δυνατότητα στο ελληνικό να κράτος «να βγει με αξιώσεις στις αγορές για να ανανεώσει τα 1,5 δισ. των τριετών ομολόγων που λήγουν στις 17 Ιουλίου 2017, με σχετικά ανταγωνιστικό επιτόκιο».
Αντίθετα, όπως υποστηρίζει ο ΣΕΒ, η προσπάθεια «υποκατάστασης της ιδιωτικής οικονομίας» με τη διανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος «για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στο Δημόσιο, θα έχει αρνητικά αποτελέσματα και παράταση της ασφυκτικής επιτροπείας των δημόσιων οικονομικών της χώρας».
