Την ίδια ώρα, οι τηλεοράσεις προβάλλουν διαφήμιση όπου παρουσιάζεται διευθύντρια ενός υποκαταστήματος άλλης γνωστής αλυσίδας να λέει πως μέσα στην κρίση η εταιρεία «ούτε καν συζήτησε» για μειώσεις μισθών και αλλαγές σε ωράρια, αλλά έκανε και προσλήψεις, δουλεύοντας όλοι «σαν μια οικογένεια» και πάει λέγοντας...
Για όποιον βέβαια έχει έστω και ελάχιστη επαφή με την πραγματικότητα των εργαζομένων στον κλάδο,
όλα αυτά ηχούν από αστείο έως και πρόκληση. Αλλωστε και αυτοί οι καπιταλιστές που πέταξαν τους εργαζόμενους στο δρόμο, όλα τα προηγούμενα χρόνια τα ίδια τους έλεγαν, ζητώντας τους να βάλουν πλάτη στην κερδοφορία και τη «νίκη» επί των ανταγωνιστών.
Στο νέο γύρο ξαναμοιράσματος της πίτας, συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης στον κλάδο, που φαίνεται πως είναι σε εξέλιξη, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να διαλέξουν «καλούς» και «κακούς», «ντόπιους» και «ξένους», «υγιείς» και «ανήθικους» καπιταλιστές, που δίνουν τις ανελέητες μάχες της κερδοφορίας, με «όπλα» την ένταση της εκμετάλλευσης και όλο το αντιδραστικό νομοθετικό οπλοστάσιο που τους δίνουν οι αστικές κυβερνήσεις.
Οι εργαζόμενοι να διαλέξουν με κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα και τις σύγχρονες ανάγκες τους, που αντικειμενικά συγκρούονται με τους στόχους του κεφαλαίου.
Παρασκευή 28 Απρίλη 2017
