Παρά τα παχιά λόγια και τους κατά καιρούς λεκτικούς λεονταρισμούς της κυβέρνησης ενάντια στις παραπάνω κατευθύνσεις, δεν υπάρχει ούτε μία από αυτές που να μην την υλοποιεί πιστά. Οσα ψήφισαν οι προηγούμενες και εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση, μαζί με εκείνα που η ίδια ψήφισε, ήταν, είναι και θα είναι εδώ, διαμορφώνοντας τη «λαμπρή» επόμενη μέρα για το κεφάλαιο.
Θα είναι εδώ το πλούσιο «μενού» των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, για να διαλέγει το αφεντικό τι τον βολεύει περισσότερο.
Εδώ θα είναι οι «ενώσεις προσώπων», για να ρίχνουν οι εργοδότες τους μισθούς ακόμα και αν επανέλθουν οι «συλλογικές διαπραγματεύσεις». Αυτά μαζί με τη διευκόλυνση της δράσης των δουλεμπορικών γραφείων, την επιδότηση συμβάσεων ορισμένου χρόνου, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, τη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου που ξεκίνησε η σημερινή κυβέρνηση από τα νοσοκομεία.
Εδώ θα είναι οι «ενώσεις προσώπων», για να ρίχνουν οι εργοδότες τους μισθούς ακόμα και αν επανέλθουν οι «συλλογικές διαπραγματεύσεις». Αυτά μαζί με τη διευκόλυνση της δράσης των δουλεμπορικών γραφείων, την επιδότηση συμβάσεων ορισμένου χρόνου, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, τη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου που ξεκίνησε η σημερινή κυβέρνηση από τα νοσοκομεία.
Θα είναι εδώ η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και φυσικά θα παραμένει κρύο ανέκδοτο ο σταθερός ημερήσιος εργάσιμος χρόνος. Μαζί με τα παραπάνω και οι διαρκώς μειούμενες συντάξεις για να εξασφαλίζεται «δημοσιονομικός χώρος» για το κεφάλαιο. Επίσης, οι μεγαλύτερες εισφορές για ασφαλισμένους και αυτοαπασχολούμενους, που θα τους οδηγούν στη χρεοκοπία.
Ολα τα παραπάνω παραδείγματα είναι μερικές από τις ρυθμίσεις που διευκολύνουν την ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων από το κεφάλαιο και την καταπίεση άλλων λαϊκών στρωμάτων.
Για το περιεχόμενο της «μεταμνημονιακής εποχής», άλλωστε, φρόντισε να διαφωτίσει τους εργαζόμενους η ίδια η κυβέρνηση, όταν δεσμεύτηκε για «μη διατάραξη» του θεσμικού πλαισίου που διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια με τα μνημόνια και τους εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους. Μάλιστα, αυτήν τη δέσμευση την έχει συμπεριλάβει στη συμφωνία της δεύτερης «αξιολόγησης».
Η κυβέρνηση επιχειρεί να καλλιεργήσει το κλίμα ότι μπορεί να μην αλλάξουν όλα από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά θα υπάρχει βελτίωση. Και για να στηρίξει αυτόν τον ισχυρισμό, επικαλείται τα διάφορα εφάπαξ επιδόματα που μοιράζει με βάση τα πλεονάσματα στο τέλος του χρόνου.
Ομως, ακόμα και αυτά τα «έκτακτα» επιδόματα έρχονται ακριβώς για να ανακυκλώσουν τη φτώχεια.
Στόχο έχουν να κάνουν το λαό να αποδεχτεί τη μονιμότητα της μιζέριας του, γαρνιρισμένη με μερικά ευρώ στο τέλος κάθε χρόνου, για να καλύψει καμιά τρύπα, να ψευτοπληρώσει τέλη και φόρους και να ανασχέσει έστω προσωρινά τη διόγκωση των χρεών του.
Σάββατο 23 Δεκέμβρη 2017 - Κυριακή 24 Δεκέμβρη 2017
