Σε κλίμα συγκίνησης και συνέχισης του αγώνα
έγινε χτες στη Νίκαια η πολιτική κηδεία του
σύντροφου Διονύση Γεωργάτου
Με τη σημαία του τιμημένου ΚΚΕ, που υπηρέτησε αταλάντευτα όλη του τη ζωή,
να τον σκεπάζει και με το αντάρτικο «Ηρωες άπαρτα βουνά» να ακούγεται χαμηλόφωνα από τα μεγάφωνα, σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι
είπαν χτες το πρωί το «στερνό αντίο» στον σύντροφο και αγωνιστήΔιονύση Γεωργάτο στο Γ' Νεκροταφείο στη Νίκαια.
Τιμητική φρουρά, σε όλη τη διάρκεια της σεμνής τελετής της πολιτικής κηδείας,
στο πλευρό του στάθηκαν μέλη του Πολιτικού Γραφείου και της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, Κομματικών Οργανώσεων και της ΚΝΕ.
Παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γενικό ΓραμματέαΔημήτρη Κουτσούμπα.
Από την ΚΕ του ΚΚΕ τον Διονύση Γεωργάτο αποχαιρέτησε ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ.Ο Νίκος Σταματόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, αποχαιρετώντας το σύντροφο επισήμανε:
«Ο σύντροφος Διονύσης Γεωργάτος αποτελεί παράδειγμα κομμουνιστικής δράσης και στάσης ζωής, ηρωισμού, αντοχής στις δυσκολίες της ταξικής πάλης.
Για τους νέους κομμουνιστές της ΚΝΕ αποτελεί πρότυπο» και συνέχισε «εμπνεόμαστε από την ηρωική και αιματοβαμμένη ιστορία του ΚΚΕ που γεννά αυτούς τους ήρωες.
Μελετάμε την ιστορία του και με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα ριχνόμαστε στη μάχη για να πάρει η εργατική τάξη και το κίνημά της στα χέρια της την υπόθεση της απελευθέρωσης από τα καπιταλιστικά δεσμά.
Ξέρουμε ότι σε αυτό το δρόμο απαιτούνται θυσίες, όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος "για να θριαμβεύσει η ζωή". Βλέποντας τη διαδρομή των συντρόφων όπως του Διονύση, πειθόμαστε πως καμία δυσκολία, όσο μεγάλη και να είναι, δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο.
Ολη η διαδρομή του συντρόφου Διονύση αποδεικνύει ότι τέτοιους ανθρώπους γεννά, διαπαιδαγωγεί το ΚΚΕ με την επαναστατική θεωρία και δράση, με τα υψηλά ιδανικά της εργατικής τάξης, με τη βαθιά πίστη στη δύναμη του λαού».
Η Νατάσα Παρίσηγραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Χαλανδρίου του ΚΚΕ, όπου ανήκε ο σύντροφος Διονύσης, είπε:
«Εφυγες από τη ζωή σαν κομμουνιστής, γιατί όλα σου τα χρόνια, μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, ανιδιοτελώς, τα πρόσφερες στο Κόμμα.
Μία ολόκληρη ζωή για την εργατική τάξη με συνέπεια μέσα από τις γραμμές του Κόμματος», «η επαναστατική σου διαδρομή μένει ως μία μεγάλη παρακαταθήκη για τη νέα βάρδια επαναστατών».Φωτεινό φάρο για τη νεολαία αποτελεί η αταλάντευτη πορεία του Διονύση Γεωργάτου, σημείωσε ο Λάζαρος Κυρίτσης, από την Πανελλήνια Ενωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου.Μια ζωή αγώνα και προσφοράς στο λαϊκό κίνημαΣτην αποχαιρετιστήρια ομιλία του ο Δ. Αρβανιτάκης εκ μέρους της ΚΕ του Κόμματος σημείωσε:
«Η ΚΕ του ΚΚΕ - όλο το Κόμμα - αποχαιρετά σήμερα στο τελευταίο ταξίδι τον σύντροφο Νιόνιο Γεωργάτο.
Πρότυπο κομμουνιστή και αγωνιστή, 72 χρόνια μέλος του ΚΚΕ, πέρασε 21 χρόνια της ζωής του στις φυλακές, στις εξορίες και στο κολαστήριο στο Μακρονήσι.
Εμεινε όρθιος και αλύγιστος απέναντι στους διωγμούς, τη βία, τα βασανιστήρια του αστικού κράτους και των κυβερνήσεών τους. Τίμησε τον τίτλο του μέλους και του στελέχους του ΚΚΕ μέχρι τέλους.
Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά του για την προσφορά του στο Κόμμα, στο εργατικό λαϊκό κίνημα, για τη βαθιά αφοσίωσή του στα συμφέροντα και τα δίκια της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, της φτωχολογιάς της Ελλάδας.Είχε σημαντική συμβολή στην πάλη του λαού, στα δύσκολα φουρτουνιασμένα χρόνια μέχρι σήμερα.
Υπεράσπισε μαχητικά το σοσιαλισμό - κομμουνισμό σε όλη τη ζωή του, παρά τις επιθέσεις, τους διωγμούς για την ιδεολογία μας. Στάθηκε αλύγιστος δίπλα στον εργαζόμενο λαό, παλεύοντας για το δίκιο του στην πρώτη γραμμή.
Σύντροφος με δεσμούς μέσα στον απλό κόσμο, αγαπητός από λαϊκούς ανθρώπους, δέθηκε με την ιστορία του τόπου μας, τους λαϊκούς και ταξικούς αγώνες.
Αγάπησε, δέθηκε και ο ίδιος με το λαό, τους καημούς του, την πάλη για το δίκιο, όπου κι αν ήταν.
Αγάπησε και τον τόπο που γεννήθηκε, την Κεφαλονιά.Τιμήθηκε για την προσφορά του από την κυβέρνηση της Σοβιετικής Ενωσης με το παράσημο για τα 40 χρόνια της νίκης απέναντι στο τέρας του φασισμού και ναζισμού.Ο σ. Νιόνιος, με κομμουνιστική σεμνότητα, όπως σε όλα και σ' όλη του τη ζωή, παρέδωσε το παράσημο στο Κόμμα να το φυλάξει και στην Κομματική Οργάνωση Κεφαλονιάς - Ιθάκης. Ποτέ δεν είπε τίποτα σε κανέναν άλλο, ούτε σε φίλους και γνωστούς και άφησε αυτό το γραπτό για σήμερα που φεύγει:"Αυτή η μεγάλη τιμή για μένα, γράφει, ανήκει αποκλειστικά στο ΚΚΕ, στο Κόμμα μας και ειδικότερα στην Κομματική Οργάνωση της Κεφαλονιάς - Ιθάκης, εκεί που γεννήθηκα, έγινα μέλος του Κόμματος, ανδρώθηκα σαν κομμουνιστής. Ανήκει στον αγωνιστή λαό μας, στους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους στο σκληρό αγώνα στην ιστορική πορεία του ΚΚΕ, στη ζωή και αγωνιστική δράση της Οργάνωσης Κεφαλονιάς - Ιθάκης".Αταλάντευτος στην κοσμοθεωρία μας και το ΚόμμαΟ σ. Διονύσης Γεωργάτος γεννήθηκε το Δεκέμβρη του 1917 στα Παρισάτα της Κεφαλονιάς από γονείς αγρότες και είχε τρεις αδελφούς και μια αδελφή.
Ολη η οικογένειά του δέθηκε με το κίνημα του νησιού και την ΕΑΜική αντίσταση. Ολοι σχεδόν κυνηγήθηκαν, ταλαιπωρήθηκαν, βασανίστηκαν, βρέθηκαν σε στρατόπεδα, φυλακές και εξορίες.
Ακόμα και ο γέρος πατέρας τους, 70 χρόνων στάλθηκε εξορία, πέρασε κι αυτός το κολαστήρι της Μακρονήσου λεβέντικα.Από μαθητής του Γυμνασίου δέθηκε με το κίνημα, πάλεψε ενάντια στη φασιστική οργάνωση ΕΟΝ που προωθούσε στη νεολαία η δικτατορία του Μεταξά.Το 1941 οργανώθηκε στο ΚΚΕ στην Κεφαλονιά. Μέχρι το 1945 ήταν μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής και συνέβαλε στη σκληρή πάλη του λαού ενάντια στους κατακτητές με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Συμμετείχε στο 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ και στο 8ο Συνέδριο το 1961 εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ.Από το Μάη του '46 μέχρι την πτώση της χούντας διώχθηκε για τις ιδέες του και τη δράση του ως στέλεχος του ΚΚΕ.
Υπήρξε κρατούμενος και εξορίστηκε για πάνω από δυο δεκαετίες. Πέρασε το κολαστήριο της Μακρονήσου ακλόνητος, αλύγιστος μέχρι τέλους, παρά τη βία, τα βασανιστήρια, την τρομοκρατία και τον ψυχολογικό πόλεμο. "ΣΤΟ ΜΑΚΡΟΝΗΣΙ.
Και πάλι στον αγώνα, σκοτωμένοι αλλά όχι νικημένοι", όπως έχει γραφτεί. Αυτό εκφράζει και τη στάση του συντρόφου μας και άλλων αγωνιστών που άντεξαν, έμειναν ακλόνητοι και όρθιοι παρά το μακελειό της αστικής τάξης και του κράτους της σε βάρος αγωνιστών. Αυτό μπορεί να εκφράσει την αντοχή στη δολοφονική τρομοκρατική επίθεση 29 Φλεβάρη και 1η Μάρτη του 1948 στο Μακρονήσι.
Την πρώτη μέρα κτύπησαν με τα πολυβόλα τους συγκεντρωμένους εξόριστους φαντάρους και οι νεκροί έφτασαν τους 17. Τη δεύτερη μέρα κάλεσαν τους φαντάρους - εξόριστους του Α' Τάγματος στο λόχο διοίκησης και εκεί τους ζητούσαν να κάνουν δηλώσεις αποκήρυξης. Στην άρνηση των φαντάρων εξορίστων να αποκηρύξουν το Κόμμα μας και τους δολοφονημένους συναδέλφους τους της προηγούμενης μέρας, οι ματοβαμμένοι φονιάδες του αστικού κράτους έδωσαν το σύνθημα του χτυπήματος. Η επίθεση κράτησε μέχρι τη δύση του ήλιου. Πάνω από δυο εκατοντάδες στρατιώτες, εξόριστοι για τα ιδανικά τους, σκοτώθηκαν, δηλαδή δολοφονήθηκαν, και εκατοντάδες ήταν οι τραυματίες.Η αντίσταση των φαντάρων εξόριστων κομμουνιστών, ΕΛΑΣιτών, ΕΠΟΝιτών, τις δύο μέρες ήταν ηρωική. Με αυτό τον ηρωισμό ο φόβος του θανάτου για δύο μέρες είχε μηδενιστεί, γράφει ο σύντροφος Διονύσης. Σε τέτοιες δύσκολες συνθήκες η πίστη στο Κόμμα, στο δίκιο του αγώνα νικάει και το θάνατο. Ολες οι απαντήσεις του συντρόφου μπροστά στους βασανιστές ήταν ψύχραιμες, με ένα περήφανο "όχι", σα να ήταν το πιο εύκολο πράγμα που θα μπορούσε να απαντήσει. Μ' αυτήν την ευκολία απαντά όποιος παλεύει για το δίκιο, όταν έχει τάξει τη ζωή του στην υπόθεση της εργατικής τάξης και του Κόμματός της.Γράφει στο βιογραφικό του: Το πρόβλημα δεν ήταν μόνο να κρατηθείς γερά, να μην κάνεις την παραμικρή υποχώρηση, αλλά ήταν ακόμη σε τι βαθμό και σε κάθε περίπτωση ήσουνα πάντα έτοιμος και χωρίς υπολογισμούς να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου για να βοηθήσεις τους συντρόφους σου και όλοι μαζί το Κόμμα και τον αγώνα. Ο σύντροφος Γεωργάτος και ομάδα Μακρονησιωτών συνέγραψαν και το βιβλίο "Μακρόνησος - Ιστορικός τόπος".Εξορίστηκε επίσης στον Αϊ Στράτη, τη Γυάρο και τη Λέρο. Στις μικρές "ανάπαυλες ελευθερίας" από τις φυλακές, δούλευε στην παράνομη οργάνωση του ΚΚΕ στην Αθήνα και την τότε ΕΔΑ, όπου εκλέχτηκε στην Α' Συνδιάσκεψή της το 1956 στη Διοικούσα Επιτροπή.Με τη δικτατορία πέρασε στην παρανομία, συνελήφθη μετά 20 μέρες και εξορίστηκε στη Γυάρο και τη Λέρο.Το 1968, εξόριστος, από την πρώτη στιγμή δούλεψε δραστήρια και στήριξε τις αποφάσεις της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ υπερασπίζοντας το Κόμμα από τους τότε οπορτουνιστές.Απολύθηκε το '71 από τη Σαμοθράκη με τη διάλυση των στρατοπέδων εξορίστων. Το 1973 βγήκε παράνομα εκτός Ελλάδας. Συμμετείχε στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ και εκλέχτηκε στην ΚΕ και το ΠΓ. Δούλεψε κομματικά στο εξωτερικό στις οργανώσεις του ΚΚΕ. Επέστρεψε στην Ελλάδα τον Ιούλη του '74 με την πτώση της δικτατορίας. Ανέλαβε υπεύθυνη δουλειά σε πολλές περιοχές και πόλεις της Ελλάδας και σε διάφορους τομείς δουλειάς.Στο 10ο Συνέδριο εκλέχτηκε στην ΚΕ και το ΠΓ και στο 11ο και 12ο στην ΚΕ του ΚΚΕ.Την περίοδο της κρίσης 1989 - 1991 έδωσε τη μάχη ενάντια στη διάλυση του ΚΚΕ που προωθούσε η δεξιά οπορτουνιστική ομάδα που πήγε στο Συνασπισμό.Μέσα στη θύελλα της ανατροπής του σοσιαλισμού, τις επιθέσεις και τον αντικομμουνισμό, ο σ. Νιόνιος με όλες του τις δυνάμεις στήριξε το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, την κοσμοθεωρία μας, το Κόμμα.Βαθιά πεισμένος για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό έκανε συνειδητή επιλογή ζωής και αδιάλλακτης στάσης απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα. Το πολέμησε, άντεξε, έμεινε όρθιος, δεν υπόγραψε δήλωση στους δύσκολους καιρούς των διώξεων, σεμνός, είναι παράδειγμα για εμάς, ιδιαίτερα για τη νεολαία, την ΚΝΕ, η ζωή και η δράση του παράδειγμα για το λαό και το Κόμμα.Σύντροφοι σαν τον Διονύση Γεωργάτο που έδωσαν μια ζωή στον αγώνα με ανιδιοτέλεια, χωρίς να υπολογίζουν κόπους και θυσίες, δείχνουν το δρόμο που έχει χαράξει το Κόμμα μας.Εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του σ. Διονύση.Γεια σου σύντροφε Νιόνιο.Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ σε τιμά και σε χαιρετά».
πηγη:Ριζοσπάστης - η φωτογραφία της Λαικης Επιτροπης Τουμπας
