Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Στάσης εργασίας σε όλα τα λιμάνια:Δημοκρατική Ενότητα Λιμανιών "Λιμάνια περιουσία λαϊκή και όχι ιδιοκτησία καπιταλιστική"

Στάση εργασίας ως τις 11 το πρωί πραγματοποιούν σήμερα οι υπάλληλοι των λιμανιών και οι λιμενεργάτες σε όλα τα λιμάνια της χώρας και παράλληλα προχωρούν σε συγκεντρώσεις και παραστάσεις στα διοικητικά κέντρα των λιμανιών.
Σε εξέλιξη είναι αυτή την ώραη συγκέντρωση έξω από το κτίριο της διοίκησης στον ΟΛΠ. Στην κινητοποίηση συμμετέχει και η «Δημοκρατική Ενότητα Λιμανιών». Οι ταξικές δυνάμεις με το πανό το οποίο αναγράφει
 «Λιμάνια περιουσία λαϊκή - όχι ιδιοκτησία καπιταλιστική»στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα των αιτημάτων τους. 
Από την πλευρά τους οι δυνάμεις της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ), της Ένωσης Λιμενεργατών και ο Σύνδεσμος Εποπτών και Αρχιεργατών του ΟΛΠ περιορίζουν την κριτική τους στην μετοχοποίηση και στο ξεπούλημα, δηλαδή στη διαδικασία και στο τίμημα των λιμανιών, αφήνοντας στο απυρόβλητο το συνολικό πλαίσιο ιδιωτικοποίησης. Στο μεταξύ προαναγγέλλουν κινητοποιήσεις με αφορμή την πρόσκληση ενδιαφέροντος για την παραχώρηση του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών του ΟΛΠ από το ΤΑΙΠΕΔ στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής την Τετάρτη 26 Φλεβάρη. Συγκεκριμένα, για εκείνη την ημέρα προγραμματίζουν μαζική διαδήλωση έξω από το Κοινοβούλιο.
Την πολιτική παράδοσης των λιμανιών στους μονοπωλιακούς ομίλους, με σκοπό να υπηρετήσει το κεφάλαιο και τις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας καταγγέλλει η «Δημοκρατική Ενότητα Λιμανιών» με αφορμή την προώθηση στη Βουλή για επικύρωση, προκήρυξη εκδήλωσης ενδιαφέροντος για πώληση του 67% του Μετοχικού Κεφαλαίου του ΟΛΠ μέσω ΤΑΙΠΕΔ.
Σε  πρόσφατη ανακοίνωσή της η «Δημοκρατική Ενότητα Λιμανιών» σημειώνει:
«Με την παράδοση στρατηγικών τομέων κρατικής ιδιοκτησίας, όπως προβλέπει και η αναθεωρημένη "Ευρωπαϊκή Λιμενική Πολιτική" στα πλαίσια της "απελευθέρωσης" των αγορών ικανοποιεί τις οικονομικές και γεωπολιτικές επιδιώξεις των μονοπωλίων.
Χαμένοι από χέρι θα βγουν μόνο οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Μια τέτοια εξέλιξη θα ενισχύσει τη δύναμη, τη κυριαρχία και επιθετικότητα των μονοπωλίων, διαμορφώνοντας ένα περιβάλλον ακόμα μεγαλύτερης εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους, θα σημάνει μαζικές απολύσεις, εργαζόμενους με μισθούς πείνας, εργασιακές σχέσεις λάστιχο, χωρίς δικαιώματα, ΣΣΕ και συνδικαλιστική οργάνωση.
Θα σημάνει βίαιη εκτόπιση των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών.
Μπροστά στη βάρβαρη επιδρομή των μονοπωλίων, τη θύελλα των μέτρων που τρέχουν και αυτών που έρχονται μόνο μία απάντηση υπάρχει:
Άμεση οργάνωση και κλιμάκωση της πάλης των εργαζομένων στα λιμάνια προκειμένου να ξεσηκωθεί κύμα αντίδρασης και αντεπίθεσης που θα αποκρούσει την αντιλαϊκή θύελλα.
Τεράστιες είναι οι ευθύνες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού της πλειοψηφίας σε ΟΜΥΛΕ - Λιμενεργάτες - ΓΣΕΕ για τη συμβολή τους στην προώθηση αυτής της πολιτικής και τη δημιουργία τετελεσμένων τόσο με την αποφυγή της οργάνωσης αγωνιστικής αντίδρασης όσο και με το πλαίσιο που προβάλλουν. Είναι εμπαιγμός ότι συμβαδίζουν τα συμφέροντα των εργαζομένων με την πολιτική της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας των μονοπωλίων.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να απορρίψουν τις αυταπάτες που καλλιεργούν αυτές οι δυνάμεις, στοιχιζόμενες πίσω από τη δημαγωγική αντιπαράθεση κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αν η ιδιωτικοποίηση των λιμανιών και ιδιαίτερα του ΟΛΠ γίνει με απευθείας πώληση του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών ή με τη μορφή των παραχωρήσεων ή μέσω ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα). Είναι κοροϊδία για τους εργαζόμενους γιατί οι δύο αυτές λύσεις καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα για τους εργαζόμενους. Και οι δύο υπηρετούν τους καπιταλιστές και την κερδοφορία τους. Αλλά και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έχει ψηφίσει και τη συνθήκη του Μάαστριχτ, καθώς και την έκθεση "Σχετικά με μια Ευρωπαϊκή Πολιτική για τα Λιμάνια" που έβαλε τις βάσεις και άνοιγε το δρόμο να δημιουργηθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την παράδοση των λιμενικών υπηρεσιών στους μονοπωλιακούς ομίλους, δεν έχει καμία διαφορά για τους εργαζόμενους. Πολύ δε περισσότερο όταν δεν αμφισβητείται η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα λιμάνια και προβάλλεται η "υγιής επιχειρηματικότητα" δηλαδή η δράση και κυριαρχία των ισχυρών μονοπωλίων.
Οι εργαζόμενοι στα λιμάνια επιβάλλεται να βγάλουν ουσιαστικά συμπεράσματα, να μην εγκλωβιστούν στους μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς που είναι ενταγμένοι οι κυβερνητικοί και εργοδοτικοί συνδικαλιστές, να απορρίψουν την αποπροσανατολιστική παρέμβαση της ΓΣΕΕ, η οποία μιλάει για κοινωνία των πολιτών και αγώνα σε θεσμικό και νομικό επίπεδο, δηλαδή στα όργανα της ΕΕ η οποία από κοινού με το κεφάλαιο και την κυβέρνηση προωθεί τις αναδιαρθρώσεις.
ΖΗΤΑΜΕ προκήρυξη 24ωρης απεργίας σε όλα τα λιμάνια άμεσα. Να ξεκινήσουν διαδικασίες Γενικών Συνελεύσεων, να παρθούν αγωνιστικές αποφάσεις, που θα δώσουν συνέχεια και κλιμάκωση σε συντονισμό με τους εργαζόμενους που θίγονται.
Να κάνουμε δική μας υπόθεση την οργάνωση και την ανάπτυξη της πάλης, να αποκρούσουμε την επίθεση. Με πλαίσιο που συγκρούεται με τα μονοπώλια και τις επιλογές τους, που θα έχει αφετηρία την αντιλαϊκή βαρβαρότητα και που θα δυναμώνει βάζοντας στο επίκεντρο ένα άλλο δρόμο ανάπτυξης, που να ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες των εργαζομένων για λιμάνια που να ανήκουν στο λαό και όχι στο κεφάλαιο, το πολυεθνικό.
Διεκδικούμε:
  • Η κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ να πάρουν πίσω την απόφαση για την προκήρυξη εκδήλωσής ενδιαφέροντος. Να σταματήσει κάθε προσπάθεια παραπέρα ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ.
  • Να μην προχωρήσει η συμφωνία ΟΛΠ - COSCO και η παράδοση της δυτικής προβλήτας ΙΙΙ.
  • Παλεύουμε συνολικά ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις - παραχωρήσεις, στην παράδοση των λιμενικών υποδομών στα μονοπώλια.
  • Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους. Όχι στις απολύσεις - διαθεσιμότητες και στις ελαστικές μορφές απασχόλησης.
  • Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που χτυπούν ή καταργούν τις ΣΣΕ.
  • Παλεύουμε ενάντια στην αντεργατική λαίλαπα, ενάντια στη φοροληστεία και στον οδοστρωτήρα που κατεδαφίζει κατακτήσεις στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Παιδεία.
  • Παλεύουμε ενάντια στην πολιτική «του νόμου και της τάξης», την πολιτική που θέλει να βάλει στο γύψο τους εργατικούς αγώνες, για να περνά ακέραια η αντεργατική θύελλα».