Το αν «βγαίνει» ή «δε βγαίνει» το πρόγραμμα, το νέο βάρβαρο μνημόνιο δηλαδή, είναι αγωνία του κεφαλαίου, όχι του λαού

Σώνει και ντε όλα τα αστικά επιτελεία έχουν βαλθεί να πείσουν το λαό ότι η αγωνία του πρέπει να είναι... αν θα «πετύχει» η πολιτική που τον τσακίζει! «Η αγωνία του κόσμου», λένε χαρακτηριστικά διάφοροι «σχολιαστές», σε εφημερίδες, κανάλια, ραδιόφωνα και διαδίκτυο,«είναι αν βγαίνει το πρόγραμμα. 
Γιατί σου λέει: Κάνω θυσίες, αλλά θα πιάσουν τόπο;». 
 Και συμπληρώνουν οι ίδιοι: «Ο κόσμος λίγο - πολύ τα ήξερε τα μέτρα και πριν από τις εκλογές. Αρα αυτό που τον απασχολεί τώρα είναι το αν αυτά οδηγούν πουθενά»...

Οι παραπάνω... καλλιεργούμενες «αγωνίες», που αναπαράγονται και αξιοποιούνται αναλόγως και από τα κυβερνητικά στελέχη, δεν είναι παρά η «εξελιγμένη» βερσιόν των... συνταξιούχων που σταματούσαν τάχα τον Γιώργο Α. Παπανδρέου στο δρόμο το 2010 και του έλεγαν ότι «για την πατρίδα» δεν είχαν πρόβλημα να δώσουν και τη σύνταξή τους! Οι ίδιοι... «συνταξιούχοι» σταματούσαν μετά και τον Αντ. Σαμαρά, στη συνέχεια τον Αλ. Τσίπρα, και τώρα

«μεταμορφώθηκαν» ξαφνικά στον «κόσμο» που δέχεται τάχα να κάνει κι άλλες θυσίες, αρκεί... «να βγαίνει το πρόγραμμα»!

Ε, λοιπόν, όχι! Το αν «βγαίνει» ή «δε βγαίνει» το πρόγραμμα, το νέο βάρβαρο μνημόνιο δηλαδή, είναι αγωνία του κεφαλαίου, όχι του λαού. «Επιτυχία» του μνημονίου σημαίνει επιτυχία όλων των μέτρων που βαθαίνουν παραπέρα τη χρεοκοπία του λαού για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων: 

Από την ισοπέδωση της Κοινωνικής Ασφάλισης, μέχρι την ένταση της αντιλαϊκής φοροληστείας, από την παραπέρα περικοπή κρατικών δαπανών που σχετίζονται με λαϊκές ανάγκες μέχρι την πρόσβαση του κεφαλαίου σε νέα «αναπτυξιακά πακέτα» και σε νέο δανεισμό από τις «αγορές» πάνω στην πλάτη του λαού, από τις ιδιωτικοποιήσεις, μέχρι το πετσόκομμα όσων εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων έχουν απομείνει, για τη διαμόρφωση «ευνοϊκού επενδυτικού περιβάλλοντος».

Μία προς μία οι αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις» του μνημονίου αποτελούν πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου: Ερχονται πολύ πριν από την κρίση και θα παραμείνουν να τσακίζουν το λαό και μετά το πέρασμα στην όποια καπιταλιστική ανάκαμψη, ακριβώς γιατί αυτές είναι τα πραγματικά «προαπαιτούμενα» της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων...

Καμιά αγωνία, για την «επιτυχία του προγράμματος», λοιπόν! Ισα - ίσα: Κερδισμένος θα βγει ο λαός μονάχα αν βάλει εμπόδια στην υλοποίησή του, αν με την οργανωμένη πάλη του δώσει στο κεφάλαιο πραγματικούς λόγους να αγωνιά!

Τετάρτη 21 Οχτώβρη 2015