Την 48η επέτειο από τη δολοφονία του Ερνέστο Τσε Γκουεβάρα τιμά σήμερα Παρασκευή η ΚΝΕ.
Στην ανακοίνωση που διακινείται στο χώρο του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» σημειώνεται ότι «οι ιμπεριαλιστές μπορεί να κατάφεραν να δολοφονήσουν τον Τσε, αλλά δεν κατάφεραν να σβήσουν τη φλόγα του αγώνα, γιατί παραμένουν οι λόγοι για τους οποίους αγωνίστηκε: Η ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση, η φτώχεια, η ανεργία και η εξαθλίωση των λαών. Γιατί παραμένουν αναγκαία και ρεαλιστικά τα ιδανικά για τα οποία πάλεψε: Η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ο σοσιαλισμός».
Τη μία όψη της ανακοίνωσης κοσμεί η θρυλική φωτογραφία του «Τσε», ενώ στην πίσω όψη αναγράφεται:
«Σαν σήμερα στις 9 Οκτώβρη του 1967 δολοφονήθηκε ο κομμουνιστής επαναστάτης Ερνέστο Τσε Γκουεβάρα.
Αν και ήταν γιατρός, δεν επέλεξε μια “στρωμένη”
ζωή για τον ίδιο. Δεν ένιωθε άνετα όταν δίπλα του υπήρχαν φτωχοί, πεινασμένοι, εκμεταλλευόμενοι. Αναζήτησε την αλήθεια και επέλεξε τον αγώνα ενάντια στην ταξική αδικία. Ο ίδιος Αργεντινός, ήταν από τους πρώτους αντάρτες στον επαναστατικό αγώνα του κουβανέζικου λαού. Διετέλεσε υπουργός στη σοσιαλιστική Κούβα. Στη συνέχεια βρέθηκε ξανά στο αντάρτικο και στον επαναστατικό αγώνα δίπλα σε άλλους λαούς, μέχρι που η CIA τον δολοφόνησε στη Βολιβία το 1967.
“Όσο ζούσαν οι μεγάλοι επαναστάτες, οι τάξεις των καταπιεστών τους καταδίωκαν συνεχώς και αντιμετώπιζαν τη διδασκαλία τους με την πιο άγρια μανία, με το πιο λυσσαλέο μίσος, (...) Ύστερα από το θάνατο τους γίνονται προσπάθειες να τους μετατρέψουν σε αβλαβή εικονίσματα (...) ευνουχίζοντας το περιεχόμενο της επαναστατικής διδασκαλίας, αμβλύνοντας και εκχυδαΐζοντας την επαναστατική της αιχμή” (Λένιν).
Έτσι και το εκμεταλλευτικό σύστημα, που τσακίζει τη ζωή και το μέλλον μας, αυτό με το οποίο ο Τσε συγκρούστηκε μέχρι τέλους, προσπαθεί να τον κάνει αβλαβές εικόνισμα, ένα trademark, ένα σύμβολο αποκομμένο από αυτά που υπηρετούσε σε όλη του τη ζωή. Έτσι και διάφοροι συμβιβασμένοι με το σύστημα, που θέλουν να το διαχειριστούν από κυβερνητικές καρέκλες, που διαφημίζουν έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά και διάφοροι που θεωρούν ότι ο αγώνας ξεκινά και τελειώνει με ξεσπάσματα, προσπαθούν να μετατρέψουν τον Τσε σε ακίνδυνη σημαία, διαστρεβλώνοντας τις ιδέες και τη δράση του.
Ο Τσε αφιέρωσε τη ζωή του για να ζήσουν οι λαοί σε έναν καλύτερο κόσμο, για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος. Αφιέρωσε τη ζωή του για να πάρει ο λαός τα μέσα παραγωγής, τον πλούτο που παράγει και την εξουσία στα χέρια του: “Ο λαός δεν μπορεί ούτε να ονειρευτεί την κυριαρχία αν δεν υπάρχει μια εξουσία που να ανταποκρίνεται στα συμφέροντα και στις προσδοκίες του. Λαϊκή εξουσία δεν σημαίνει μονάχα το ότι τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, η αστυνομία, τα δικαστήρια και όλα τα όργανα της κυβέρνησης πρέπει να βρίσκονται στα χέρια του λαού. Σημαίνει επίσης πως και τα όργανα της οικονομίας πρέπει κι αυτά να περάσουν στα χέρια του λαού” (Τσε).
Είχε τεράστια εμπιστοσύνη στη δύναμη της εργατικής τάξης και του λαού: “Δεν είμαι απελευθερωτής. Δεν υπάρχουν τέτοιοι. Οι άνθρωποι μόνοι τους απελευθερώνουν τους εαυτούς τους” (Τσε). Επέλεξε και έγινε ένα με τους ανθρώπους του μόχθου: “Εάν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, τότε είσαι σύντροφός μου” (Τσε).
Δεν λογάριαζε κόπους και θυσίες στον αγώνα. Δεν κυνηγούσε άμεσες, εύκολες λύσεις. Δεν υποκλινόταν στις δυσκολίες για να δικαιολογήσει την υποταγή. Η ρήξη και η επαναστατική ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος οδηγούσε κάθε του βήμα. Ηγήθηκε στην προσπάθεια για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Κούβα και για την ικανοποίηση των κοινωνικών και λαϊκών αναγκών.
Στάθηκε στο πλευρό κάθε αγωνιζόμενου λαού. Πολέμησε το ρατσισμό και την προσπάθεια που κάνουν οι εχθροί μας να διαχωρίσουν τους λαούς: “Το πανεπιστήμιο θα πρέπει να βαφτεί με το χρώμα των μαύρων και με το χρώμα των μιγάδων. Θα πρέπει να βαφτεί με το χρώμα των εργατών και των αγροτών” (Τσε).
Οι ιμπεριαλιστές μπορεί να κατάφεραν να δολοφονήσουν τον Τσε, αλλά δεν κατάφεραν να σβήσουν τη φλόγα του αγώνα, γιατί παραμένουν οι λόγοι για τους οποίους αγωνίστηκε: Η ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση, η φτώχεια, η ανεργία και η εξαθλίωση των λαών. Γιατί παραμένουν αναγκαία και ρεαλιστικά τα ιδανικά για τα οποία πάλεψε: Η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ο σοσιαλισμός.
Πάντα μπροστά μέχρι τη νίκη.
Συνεχίζουμε!».
«ο άνθρωπος - έλεγε ο Τσε- πρέπει να περπατάει με το κεφάλι απέναντι στον ήλιο. Και ο ήλιος πρέπει να κάψει το μέτωπο και καίγοντάς το να το σφραγίσει με τη σφραγίδα της τιμής.Όποιος περπατάει σκυφτός, χάνει αυτήν την τιμή».
