Η προπαγάνδα της «ξετυλίγεται» γύρω από τέσσερις βασικούς άξονες, δίχως να λείπουν κι άλλοι επιμέρους: Οτι ο λαός ήξερε και ενέκρινε με την ψήφο του την κυβερνητική πολιτική. Οτι η
διαπραγμάτευση συνεχίζεται στα ζητήματα που έμειναν ανοιχτά. Οτι στόχος της κυβέρνησης είναι η επιστροφή στην ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσημο. Τελευταίος, ο γνωστός απ' τα παλιά στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ άξονας της αντινεοφιλελεύθερης ρητορικής. Ας τους πάρουμε έναν έναν.«Ο λαός τα ήξερε όλα, είχαμε ανοιχτά χαρτιά»
Κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή, ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές με «ανοιχτά χαρτιά», έχοντας ενημερώσει δηλαδή το λαό για την πολιτική που θα ακολουθούσε. Τον ισχυρισμό υπερασπίστηκε τις επόμενες μέρες ουκ ολίγες φορές η κυβερνητική εκπρόσωπος. Σε μία απ' τις παρεμβάσεις της υποστήριξε: «Η αλήθεια είναι ότι πραγματικά αυτή τη φορά οι Ελληνες πολίτες ψήφισαν με γνώση (...) ξέρουν οι πολίτες ότι δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Και αυτό το ήξεραν, όταν ψήφισαν (...) Επομένως, αυτά είναι σε πλήρη γνώση και ο λαός ψήφισε ποιον εμπιστεύεται να διαπραγματευτεί και ποιος θα υλοποιήσει με το ελάχιστο δυνατό κόστος αυτή τη συμφωνία».
Είναι προφανές πού στοχεύει το κυβερνητικό επιτελείο. Στη δημιουργία αισθημάτων συνενοχής στο λαό, ώστε να νιώσει συνυπεύθυνος για την πολιτική που τον τσακίζει, αφού υποτίθεται ότι την ενέκρινε με την ψήφο του, και άρα να «καταπιεί» τη δικαιολογημένη αγανάκτησή του, να μη διανοηθεί να την εκφράσει με όρους κινήματος, συμμετοχής στην οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης που θα κατευθυνθεί ενάντια σε παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα, διεκδικώντας ανάκτηση απωλειών, μέτρα ανακούφισης της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.
Δεν είναι καινούργιο το «κολπάκι» αυτό. Ποιος δεν θυμάται το περιβόητο «μαζί τα φάγαμε» του ΠΑΣΟΚ και του Πάγκαλου; Αν πείσεις το λαό ότι συμμετείχε στο φαγοπότι, πώς να αρνηθεί μετά να πληρώσει το λογαριασμό;
Η πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την πλειοψηφία στη Βουλή έχοντας υφαρπάξει με άλλα τεχνάσματα τη λαϊκή ψήφο, καλλιεργώντας αυταπάτες και λογικές μικρότερου κακού και μονοδρόμων, μοιράζοντας κάλπικες υποσχέσεις, αλλού εκβιάζοντας κ.λπ.
Η ευθύνη του λαού δεν είναι να αποδεχτεί μοιρολατρικά τη νέα λαίλαπα σε βάρος των δικαιωμάτων του, έστω κι αν στην κάλπη στήριξε τα κόμματα που την εξαπολύουν. Η ευθύνη του, απέναντι στα παιδιά του κυρίως, είναι να οργανώσει την αντίστασή του, την αντεπίθεσή του.
Η συνέχεια του άρθρου εδώ....
