Η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
9 Μάη 1945: Η μέρα που η ναζιστική Γερμανία συνθηκολογεί άνευ όρων,
σφραγίζοντας ουσιαστικά τη μεγάλη νίκη των λαών επί του φασιστικού
ιμπεριαλιστικού συνασπισμού του «Αξονα» (η Ιαπωνία θα συνθηκολογούσε
λίγους μήνες αργότερα) και των συμμάχων του. Είναι η μέρα που
σηματοδοτεί τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, του
φονικότερου πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα, ο οποίος συνολικά κράτησε
2.194 μέρες, απλώθηκε σε έκταση 22 εκατομμυρίων τετραγωνικών χλμ. και
στοίχισε τη ζωή σε 50 εκατομμύρια ανθρώπους, εμπόλεμους και άμαχους
μαζί.
Τη μέρα αυτή, λοιπόν, τιμάμε όσες και όσους έδωσαν τη ζωή
τους, έμειναν ανάπηροι, όσες και όσους μετείχαν στον αγώνα μαχόμενοι
στα διάφορα μέτωπα του πολέμου, από στεριά, θάλασσα και αέρα, στις
πόλεις και τα χωριά, στα εργοστάσια και τους αγρούς, στη μάχη της
παραγωγής. Εκείνες και εκείνους που πάλεψαν με το όπλο ή με την
προκήρυξη στο χέρι, που πήραν μέρος στις διαδηλώσεις, στις απεργίες και
τα σαμποτάζ, που κράτησαν ηρωική στάση στα κρατητήρια ή μπροστά στα
εκτελεστικά αποσπάσματα. Αποτίουμε φόρο τιμής στα εκατομμύρια των νεκρών
της πείνας, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, κάθε τόπου φρίκης και
μαρτυρίου, όπου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ξεπέρασε κάθε όριο,
φτάνοντας στην απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η διαστρέβλωση της Ιστορίας και η απάντηση της εργατικής τάξης
Αποσιωπούν το γεγονός ότι, τόσο ο πόλεμος, όσο και ο φασισμός είναι τέκνα της ίδιας μήτρας, του καπιταλισμού. Πως ο φασισμός δεν αποτελεί παρά μορφή άσκησης της δικτατορίας του κεφαλαίου. Ετσι, αντιμετωπίζουν το φασισμό ως «κοινωνιολογικό - ψυχολογικό» φαινόμενο, αποδίδουν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην «παράνοια» κάποιων ολίγων «μανιακών», όπως ο Χίτλερ ή ο Μουσολίνι, ενώ τον παρουσιάζουν ως σύγκρουση της «Δημοκρατίας» με τον «ολοκληρωτισμό», στον οποίο δε διστάζουν να τσουβαλιάσουν τη Σοβιετική Ενωση και τους κομμουνιστές!
Γενικά, ο ρόλος της ΕΣΣΔ και των ένοπλων λαϊκών αντιστασιακών κινημάτων, είτε υποβαθμίζεται (έως εξαφανίζεται), είτε συκοφαντείται. Ο Κόκκινος Στρατός βαφτίζεται κατακτητικός - κατοχικός και οι απανταχού συνεργάτες των ναζί ηρωοποιούνται. Η Αντίσταση χαρακτηρίζεται ως «κόκκινη τρομοκρατία» και τα Τάγματα Ασφαλείας ως «άμυνα» των «νοικοκυραίων» απέναντι «στο αιματηρό όργιο που εξαπέλυσαν εναντίον τους οι Κομμουνιστές»!
Κεντρικό ρόλο στη διαστρέβλωση της ιστορικής μνήμης των λαών κατέχει η Ευρωπαϊκή Ενωση, που, από το 1985 κιόλας, προσπάθησε να «διαγράψει» την 9η Μάη ως μέρα της «Αντιφασιστικής Νίκης», καθιερώνοντας στη θέση της τη λεγόμενη «Ημέρα της Ευρώπης». Ακολούθησε το «Μνημόνιο για την ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων» (γνωστό και ως «Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο», 2006), ο ορισμός της 23ηςΑυγούστου (μέρα που υπεγράφη το Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ) ως «Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης για τα θύματα του Ναζισμού και του Σταλινισμού», κ.ά.
Ωστόσο, καμιά πλαστογραφία δεν είναι ικανή να σβήσει την αλήθεια. Η παραχάραξη, διαστρέβλωση ή «αποϊδεολογικοποίηση» της Ιστορίας, η ταύτιση κομμουνισμού - φασισμού δεν αποτελούν παρά αναπόσπαστο τμήμα του αστικού ιδεολογικοπολιτικού πολέμου, που στόχο έχει τη διαμόρφωση υποταγμένων συνειδήσεων και τον παροπλισμό της εργατικής τάξης, τη συκοφάντηση της ταξικής πάλης και της προοπτικής της.
Εξήντα οκτώ χρόνια από την «Αντιφασιστική Νίκη των Λαών» τιμάμε και διδασκόμαστε από την Ιστορία μας. Η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Ο 21οςαιώνας θα είναι αιώνας νέων σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, οπλισμένοι με τη δύναμη της κοσμοθεωρίας μας, αλλά και την εμπειρία του παρελθόντος, των νικών και των ηττών του κινήματος, θα τραβήξουν μπροστά τους τροχούς της κοινωνικής εξέλιξης, με μεγαλύτερη ωριμότητα και αυτοπεποίθηση από ποτέ. Εως την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό. Θέτοντας το φασισμό και τον πόλεμο -τον ίδιο τον καπιταλισμό- μια και για πάντα, στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
