Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Δε γίνεται να είσαι και με την εργατική τάξη, το λαό και με την πλουτοκρατία του τόπου και της Ευρώπης

Μια νέα συμφωνία υπογράφει αυτές τις ώρες η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους εταίρους της.
Μια νέα συμφωνία, που ανεξάρτητα πώς θα την ονομάσουν, πώς θα την πλασάρουν στον ελληνικό λαό, η συμφωνία αυτή αποτελεί παράταση της δανειακής σύμβασης, παράταση δηλαδή του μνημονίου.
Ολα τ' άλλα που ακούμε από τα κυβερνητικά στελέχη, περί τέλους του μνημονίου και διαχωρισμού της δανειακής σύμβασης από το μνημόνιο, είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
Γιατί δανειακή σύμβαση και μνημόνιο είναι ένα και το αυτό.
Το μνημόνιο είναι η εξειδίκευση των μέτρων που περιγράφονται στη δανειακή σύμβαση.
Οπως και αν ονομάσει τη νέα συμφωνία η κυβέρνηση, μνημόνιο ή συμβόλαιο, συμφωνία - γέφυρα...
Οπως και αν βαφτίσει τους μηχανισμούς επιτήρησης, τρόικα ή «ευρωπαϊκούς θεσμούς», και όπου και αν τους συναντά, στις Βρυξέλλες ή στην Αθήνα, το σίγουρο είναι ότι το λογαριασμό θα τον πληρώσει για μια ακόμα φορά ο λαός.
Και είτε είναι σε ισχύ το 70% των μνημονιακών μέτρων είτε το 65% είτε το 80% είτε το υπόλοιπο αντικατασταθεί με
άλλα ισοδύναμα μέτρα, διαρθρωτικά μέτρα με συνταγή ΟΟΣΑ, η κυβέρνηση το λογαριασμό στο λαό θα τον στείλει να τον πληρώσει, όπως ακριβώς έκαναν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Γιατί και οι προηγούμενες κυβερνήσεις σεβάστηκαν τις δεσμεύσεις και τους κανόνες της ΕΕ και φόρτωσαν στο λαό ένα χρέος δυσβάσταχτο, που δε δημιούργησε ο ίδιος.
Γιατί και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, βεβαίως με το συγκεκριμένο μείγμα διαχείρισης που χρησιμοποίησαν, βασικό στόχο είχαν την ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών.
Απ' αυτές τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις πήρε τη σκυτάλη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για να συνεχίσει στον ίδιο ακριβώς δρόμο της στρατηγικής της ΕΕ, των μονοπωλίων.
Δε γίνεται να είσαι και με την πλουτοκρατία και με το λαό
Κι αν ορισμένοι θύμωναν όταν προεκλογικά τους λέγαμε ότι κάθε κυβέρνηση εντός των τειχών της ΕΕ και αυτού, του καπιταλιστικού, δρόμου ανάπτυξης, αντικειμενικά θα είναι αντιλαϊκή, ας δουν καλύτερα όλα όσα είπε μέσα στο Γιούρογκρουπ η ελληνική κυβέρνηση, η «κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας», όπως τη λένε πλέον, γιατί το «κυβέρνηση αριστεράς» πήγε περίπατο, δια στόματος πρωθυπουργού, υπουργού Οικονομικών και λοιπών.
Η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε τη στενή συνεργασία και τον έλεγχο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, δηλαδή την τρόικα.
Από μόνη της ζήτησε παράταση της δανειακής σύμβασης και των όρων της, δηλαδή του μνημονίου, δεσμεύτηκε ότι θα υλοποιήσει το 70% όσων είχαν συμφωνηθεί.
Αναγνώρισε ως επίτευγμα τη δημοσιονομική προσαρμογή που πέτυχε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή το ματωμένο πλεόνασμα.
Δεσμεύτηκε ότι θα στηρίξει τους επιχειρηματικούς ομίλους, διαβεβαίωσε ότι δεν είναι δογματική με τις ιδιωτικοποιήσεις.
Και το πιο εξοργιστικό;
Ανακοίνωσε πως τα ψίχουλα που έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση, όπως η 13η σύνταξη, αφορούν μόνο συνταξιούχους που ζουν στο όριο της φτώχειας ή κάτω από αυτό και είναι λιγότερο από δύο ευρώ τη μέρα για κάθε δικαιούχο.
Να πώς έρχονται και δένουν αυτά που έλεγε ο υπουργός Οικονομικών περί λιτού βίου... Κέρδη για το κεφάλαιο, λιτός βίος για το λαό.
Και μεις ρωτάμε: Ετσι θα πάρει ανάσα ένα λαός και θα ανακουφιστεί; Με την τρόικα, την παράταση της δανειακής σύμβασης και των μνημονίων;
Ετσι θα ζήσει με αξιοπρέπεια η λαϊκή οικογένεια που υποφέρει, με τα ψίχουλα λίγο πάνω από 1 ευρώ την ημέρα και όχι για όλους;
Και σε όσους προσπαθούν να τετραγωνίσουν τον κύκλο τους απαντάμε:
Ποτέ και πουθενά κέρδη και προνόμια για το κεφάλαιο δε συμβιβάστηκαν με ζωή με δικαιώματα για την εργατική τάξη για το λαό.
Δε γίνεται να είσαι και με την εργατική τάξη, το λαό και με την πλουτοκρατία του τόπου και της Ευρώπης.
'Η θα πασκίζεις για τα συμφέροντα των λίγων, των ομίλων, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους και της κερδοφορίας τους, ρίχνοντας όλο και πιο κάτω τους μισθούς, τα μεροκάματα, γκρεμίζοντας κατακτήσεις και δικαιώματα, εργασιακές σχέσεις και κοινωνικές παροχές...
'Η θα είσαι, πραγματικά, στην πράξη και όχι στα λόγια, με το μέρος των αδυνάτων, των ανέργων, των μισθωτών, των αυτοαπασχολουμένων, των αγροτών, των νέων και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών.
Και αυτό προϋποθέτει άλλο δρόμο ανάπτυξης, άλλο δρόμο εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.
Μακριά από την πεπατημένη του δρόμου ανάπτυξης που μας έφερε ως εδώ.
Αυτό προϋποθέτει σύγκρουση και ρήξη στην πράξη με τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, τις Συνθήκες τους. Από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, μέχρι το Σύμφωνο για το Ευρώ, το Σύμφωνο Σταθερότητας και τη «Στρατηγική Ευρώπη 2020», της πρόσφατης οικονομικής κρίσης.
Σε όλα αυτά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ο πρωθυπουργός δίνουν καθημερινά όρκους πίστης.
Ορκίζονται σε όλα αυτά που ευθύνονται, πρωταρχικά και κύρια, για το κατάντημα του λαού και της χώρας.
Απόσπασμα από την ομιλία του Δ.Κουτσούμπα στη Λιβαδειά την Παρασκευή