Στο πλήρες άνοιγμα της αγοράς των «κόκκινων» δανείων
προχωρά η συγκυβέρνηση μέσω του νομοσχεδίου που ψηφίζεται σήμερα στην Ολομέλεια
της Βουλής. Ουσιαστικά, πρόκειται για την επόμενη φάση της ανακεφαλαιοποίησης
των εγχώριων τραπεζών, σε μια εξέλιξη που ανοίγει διάπλατα την οδό των
πλειστηριασμών απέναντι και στην πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας.
Συγκεκριμένα, από τις 16 Φλεβάρη το σύνολο των
κάθε είδους «προβληματικών» δανείων θα μπορεί να πωληθεί από τις τράπεζες σε
άλλους «επενδυτές», στα γνωστά «κοράκια» των αγορών, τα οποία, σε ρόλο
«παράλληλης» και συμπληρωματικής λειτουργίας με το τραπεζικό σύστημα, έρχονται
να αναλάβουν ειδικό ρόλο στις γενικότερες εξελίξεις και αναδιαρθρώσεις σε
κλάδους της οικονομίας και της παραγωγής.
Το συγκεκριμένο νομοθέτημα της συγκυβέρνησης αποτελεί
τη συνέχεια αυτών που προηγήθηκαν πρόσφατα (για τους πλειστηριασμούς κ.ο.κ.),
ενώ παράλληλα είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένο με το σφίξιμο της θηλιάς και μέσω
του «Κώδικα Δεοντολογίας» των τραπεζών, που με τη σειρά του θα εμπλουτιστεί στη
συνέχεια με νέες αντιλαϊκές διατάξεις.
Από 16 Φλεβάρη όλα τα «κόκκινα» δάνεια
«στο σφυρί»
Αποκαλυπτικές είναι οι σχετικές διατάξεις του
νομοσχεδίου:
-- Δημιουργούνται «εταιρείες διαχείρισης
απαιτήσεων από μη εξυπηρετούμενα δάνεια», καθώς και «μεταβίβασης
απαιτήσεων από μη εξυπηρετούμενα δάνεια». Η Τράπεζα της Ελλάδας
(ΤτΕ) θα χορηγεί τις άδειες λειτουργίας, σε «αποκλειστική προθεσμία
20 εργάσιμων ημερών από την υποβολή της σχετικής αίτησης».Είναι
φανερή η επιδίωξη της συγκυβέρνησης για την άμεση ενεργοποίηση του νέου
«θεσμού»...
-- Για τα δάνεια που αφορούν στην πρώτη
κατοικία και σε αποκαλούμενες «μικρομεσαίες επιχειρήσεις» προβλέπεται
προσωρινή «αναστολή» των διατάξεων μέχρι 15/2/2016. Σε αυτό το
πλαίσιο, το νομοσχέδιο προβλέπει την αυτόματη εφαρμογή των νέων
αντιλαϊκών μέτρων από τις 16/2 και για τις συγκεκριμένες κατηγορίες. Πρόκειται
για μια ακόμη απάτη ολκής από την πλευρά της συγκυβέρνησης. Η συγκεκριμένη
διάταξη συνδέεται με τη δυνατότητα των δανειοληπτών να επανακαταθέσουν (μέχρι
15/2) αίτηση προστασίας («νόμος Κατσέλη») στα δικαστήρια σε περίπτωση που αυτή
δεν έχει εκδικασθεί. «Το εφαρμοστικό πλαίσιο της μεταβίβασης των παραπάνω
κατηγοριών απαιτήσεων θα καθοριστεί νομοθετικά καταλλήλως», αναφέρεται
χαρακτηριστικά στο νομοσχέδιο...
-- Τα «κόκκινα» δάνεια που μπορούν να πουληθούν ή
ανατεθούν στη διαχείριση άλλων εταιρειών είναι αυτά που βρίσκονται σε
καθυστέρηση μεγαλύτερη από 90 μέρες.
-- Το καταβεβλημένο μετοχικό κεφάλαιο αυτών
των εταιρειών μπορεί να ξεκινά μόλις από τα 100.000 ευρώ. Επιπλέον,
σε περίπτωση που η ΤτΕ διαπιστώσει την ύπαρξη παραβάσεων σε ό,τι αφορά τους
όρους λειτουργίας, μπορεί να επιβάλει «διοικητικό πρόστιμο το οποίο
δεν υπερβαίνει τις 300.000 ευρώ»!
-- Οι εταιρείες που έχουν εξαγοράσει «κόκκινα» δάνεια
μπορούν να χορηγούν νέα δάνεια με «αποκλειστικό σκοπό την
αναχρηματοδότηση των δανείων».
-- Προβλέπεται η δυνατότητα πώλησης του
συνόλου των δανείων ενός δανειολήπτη (ακόμη και αυτών που δεν είναι «κόκκινα»),σε
περίπτωση που υπάρχει ένα δάνειο που δεν εξυπηρετείται.
-- Η πώληση δανείων για τους «μη συνεργάσιμους
δανειολήπτες» μπορεί να είναι άμεση και μάλιστα χωρίς να προβλέπεται η
ύπαρξη ενημέρωσης από την πλευρά των τραπεζών. Είναι φανερό ότι με τη
συγκεκριμένη ρύθμιση εντείνονται οι εκβιασμοί και οι απειλές, με
στόχο να εξαναγκάσουν λαϊκά νοικοκυριά προκειμένου να «συνεργαστούν» με τις
τράπεζες με τους υπάρχοντες όρους και προϋποθέσεις.
-- Οι «εταιρείες διαχείρισης», δηλαδή
αυτές με τις οποίες συνεργάζονται οι τράπεζες για την είσπραξη των δανείων,
μπορούν να προχωρούν σε κάθε είδους δικαστικές ενέργειες, καθώς επίσης να
«κινούν, παρίστανται ή συμμετέχουν» σε διαδικασίες εξυγίανσης, πτωχευτικές
διαδικασίες κ.ά. Ακόμη έχουν τη δυνατότητα να προσλαμβάνουν άλλες εταιρείες
«ενημέρωσης οφειλετών».
Τα παραπάνω συνιστούν το γενικό πλαίσιο διαχείρισης
των «κόκκινων» δανείων, ενώ οι περαιτέρω εξειδικεύσεις και αποφάσεις
παραπέμπονται στην αρμοδιότητα της ΤτΕ.
Σε αυτό το πλαίσιο, προχωρεί το σχέδιο της ομαδοποίησης
των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, που θα μεταβιβαστούν ανά κλάδο
δραστηριότητας, με το βάρος να πέφτει σε κλάδους αιχμής, όπως ξενοδοχεία,
λιανεμπόριο, εταιρείες τροφίμων, ακτοπλοΐα, ιχθυοκαλλιέργειες κ.ά.
Την ίδια ώρα, ανοίγει διάπλατα το ενδεχόμενο
δευτερογενούς χρηματιστηριακής αγοράς για τα κάθε είδους «κόκκινα» δάνεια,οι
τιμές των οποίων θα διακυμαίνονται ανάλογα με τις προσδοκίες των «επενδυτών»
για την κάθε κατηγορία των «ομαδοποιημένων» επιχειρηματικών δανείων.
