Τα δύο μεγαθήρια εξασφάλισαν έτσι ένα γερό «πάτημα» στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου οι εξορύξεις και οι έρευνες για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου δίνουν και παίρνουν, εν μέσω σφοδρών ανταγωνισμών για τη
«διαφοροποίηση» των πηγών ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η γειτονιά μας «περικυκλώνεται» από ισχυρούς επιχειρηματικούς κολοσσούς, για την ασφάλεια των οποίων εντείνεται και η στρατιωτικοποίησή της, αυξάνοντας τους κινδύνους για τους λαούς, ενώ οξύνονται οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί, που μόνο καλό δεν προμηνύουν για τα λαϊκά στρώματα.
Στην Κύπρο, για παράδειγμα, οι πιέσεις για προώθηση της νέας διχοτομικής λύσης μεγαλώνουν με το επιχείρημα ότι έτσι θα αυξηθούν οι επενδύσεις και θα προχωρήσουν ταχύτερα τα σχέδια εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων, ενώ σε διαφορετική περίπτωση θα υπάρξει «θερμό επεισόδιο» και αστάθεια, που θα διαταράξει την επιχειρηματική δραστηριότητα στην περιοχή.
Το ίδιο συμβαίνει και στη χώρα μας, όπου τα σχέδια για «γεωστρατηγική αναβάθμιση» πάνε χέρι χέρι με απειλές στο λαό να συναινέσει στην αντιλαϊκή πολιτική για να μην υπάρξει αστάθεια και διαταραχθεί ο στόχος της ανάκαμψης.
Οι προσδοκίες εναλλάσσονται με απειλές, όπως το καρότο με το μαστίγιο, από τα οποία πρέπει να απαλλαγεί ο λαός με την πάλη του.
