υπηρετούν, πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Το ΠΑΜΕ γεννήθηκε από την αναγκαιότητα να συντονιστεί η πάλη των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Για την κοινή πάλη ανάμεσα στους Ελληνες και μετανάστες εργάτες. Για να δυναμώσει η ταξική ενότητα της εργατικής τάξης. Γιατί η «ενότητα», για την οποία μιλάει ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, παλιός και νέος, είναι «ενότητα» στην αποδοχή της στρατηγικής των αντιπάλων της.
Στα χρόνια αυτά, το ΠΑΜΕ δέχτηκε σφοδρή επίθεση, προβοκάτσιες, συκοφαντίες, χτυπήματα, όμως δεν υπέκυψε, άντεξε. Εδωσε πνοή και ζωντάνια στο εργατικό κίνημα, έβαλε στη μάχη περισσότερους εργάτες και εργάτριες, απέδειξε ότι υπάρχει προοπτική, υπάρχει διέξοδος. Δεκαπέντε χρόνια μετά, η αποτίμηση της προσφοράς του ΠΑΜΕ είναι θετική. Εγιναν σοβαρά βήματα, που σήμερα είναι όλο και πιο φανερά. Συγκροτήθηκαν τοπικές Γραμματείες και κλαδικές επιτροπές σε όλη τη χώρα. Δημιουργήθηκαν δεκάδες νέα κλαδικά σωματεία και επιτροπές αγώνα στους τόπους δουλειάς.
Το ΠΑΜΕ, ως ταξικός πόλος, έδωσε πολλές μικρές και μεγάλες μάχες για τα δικαιώματα και τις ανάγκες της εργατικής τάξης. Ετσι καταξιώθηκε στις συνειδήσεις εκατοντάδων χιλιάδων εργατοϋπαλλήλων, Ελλήνων και μεταναστών, νέων και γυναικών. Ανθρώπων που γνώρισαν τη δράση του ΠΑΜΕ μέσα από το ταξικό τους συνδικάτο, την Επιτροπή Αγώνα στη δουλειά τους, το συνάδελφο συνδικαλιστή στο εργοστάσιο, τον εργάτη στο διπλανό πόστο που έκανε το βήμα και βγήκε μπροστά.
Μέτωπο στον κυβερνητικό συνδικαλισμό
Η αντιπαράθεση με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, με τις υποταγμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, έχει φέρει αποτελέσματα. Νέες δυνάμεις που βρίσκονταν στις γραμμές του απεγκλωβίστηκαν και, χωρίς να συμφωνούν σε όλα με τις θέσεις του ταξικού κινήματος, δίνουν πλέον τη μάχη με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Εκατοντάδες εργαζόμενοι συμμετέχουν στους αγωνιστικούς συνδυασμούς, χιλιάδες εργαζόμενοι τους στηρίζουν. Εκατοντάδες νέοι εργαζόμενοι, γυναίκες, μετανάστες παλεύουν με το ΠΑΜΕ.
Η γραμμή αντιπαράθεσης με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό παρεμπόδισε εργατικές δυνάμεις να ενσωματώνονται στη λογική του, να χειραγωγούνται από το δικομματισμό. Η βασική κατεύθυνση στην οποία το ΠΑΜΕ αναπτύσσει την ιδεολογικοπολιτική διαπάλη είναι οι δύο δρόμοι ανάπτυξης. Ετσι, αποκαλύπτονται η εκμεταλλευτική φύση του καπιταλιστικού συστήματος, ο αντεργατικός και ταξικός χαρακτήρας της πολιτικής των δυνάμεων της πλουτοκρατίας, η στάση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που συνδιαλέγεται με τον ΣΕΒ και εκπροσωπεί τη στρατηγική του κεφαλαίου στο εργατικό κίνημα.
Με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ αναπτύχθηκαν αγώνες και αντιστάσεις στους κλάδους, στις γειτονιές, στα εργοστάσια, πανεργατικοί, που παρεμπόδισαν προσωρινά ή καθυστέρησαν αντιλαϊκά μέτρα.
Στα δεκαπέντε χρόνια δράσης και παρουσίας του, το ΠΑΜΕ αξιοποίησε και αξιοποιεί όλες τις μορφές πάλης που βοηθούν στην οργάνωση, στη μαζική κινητοποίηση. Συνέβαλε αποφασιστικά στην κοινή δράση των εργαζομένων με τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, τους φτωχούς αγρότες, τις γυναίκες και τη νεολαία των λαϊκών στρωμάτων, μαζί με την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ και το ΜΑΣ, που συγκροτούν την κοινωνική συμμαχία.
Για την ανασύνταξη του κινήματος
Σήμερα, παραμένει επίκαιρη όσο ποτέ η αναγκαιότητα της αλλαγής των συσχετισμών και της απαλλαγής του συνδικαλιστικού κινήματος από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, από τις δυνάμεις της υποταγής του συνδικαλιστικού κινήματος στα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα Συνδικάτα, τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια, οι συνδικαλιστές και οι εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι αποφασισμένοι να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για να απαλλαγεί το συνδικαλιστικό κίνημα από τη σαπίλα και τον εκφυλισμό. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, το ΠΑΜΕ παλεύει για την ανασύνταξη του κινήματος, με συναίσθηση της ευθύνης που έχει απέναντι στην εργατική τάξη, αλλά και με επίγνωση των αδυναμιών και των ελλείψεων που πρέπει να αντιμετωπίσει στη δράση του.
