Σε αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση επιδιώκει να περάσει το νέο «αφήγημά» της. Μέσα από διάφορες φιέστες, όπως έκαναν στη Λαμία και θα κάνουν και σε άλλες περιοχές, όπως Κρήτη, Θράκη, Θεσσαλία, προσπαθεί να πείσει το λαό ότι οι επενδυτές εμπιστεύονται πλέον την κυβέρνηση και θα επενδύσουν. Γι' αυτό, όπως λέει, χρειάζεται να είμαστε όλοι μαζί. Μπροστά στο «εθνικό συμφέρον», προτάσσουν την «εθνική ενότητα», για να μεγαλώσει η πίτα, απ' την οποία θα τρώνε τάχα και οι εργαζόμενοι, για να φέρουν πίσω ό,τι έχασαν. Καλούμε τα συνδικάτα, τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα σ' αυτές τις περιοχές
να απαντήσουν μαζικά, μαχητικά, αποφασιστικά στην κοροϊδία.
Η κυβέρνηση επιχειρεί να χειραγωγήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια μπροστά στη νέα επίθεση και το νέο γύρο αντιλαϊκών μέτρων που έχει συμφωνήσει να φέρει μπροστά στην τρίτη «αξιολόγηση».
Επιδιώκει να μας κάνει συνένοχους, με τη συμμετοχή σε νέους θεσμούς «κοινωνικής εκπροσώπησης», όπως είναι η «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία», οι «ενεργειακοί συνεταιρισμοί» και οι «ενεργειακές κοινότητες». Θέλουν ο λαός να παίξει συνειδητά ρόλο νεροκουβαλητή του κεφαλαίου.
Μας καλούν να ξεχάσουμε ό,τι έγινε τα προηγούμενα χρόνια, τις διαρκείς θυσίες και αυτό που ζούμε σήμερα. Καύσιμη ύλη για την ανάπτυξη είναι οι εργασιακές σχέσεις - «λάστιχο», οι κατακρεουργημένες συντάξεις, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, οι 18 νεκροί εργάτες μέσα σε δύο μόλις μήνες από τα ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας και την άγρια εκμετάλλευση. Αυτό είναι που δυναμώνει τη φωτιά της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που όσο δυναμώνει καταχνιάζει τα πάντα.
Ολο αυτό το «αφήγημα» της κυβέρνησης, με το οποίο συμφωνεί και η πλειοψηφία των αστικών κομμάτων, είναι ψεύτικο και υποκριτικό. Ποτέ δεν υπήρξε κοινό συμφέρον ανάμεσα στον εργάτη και το κεφάλαιο. Αξιοποιούν τη θεωρία της συναίνεσης, του «εθνικού στόχου», για να βάλουν και την εργατική τάξη στη λογική της ανάκαμψης της οικονομίας.
Το «τέλος της επιτροπείας», που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, δεν θα σημάνει και το τέλος των θυσιών για το λαό. Αλλωστε, η κυβέρνηση έχει ήδη προνομοθετήσει νέα αντιλαϊκά χτυπήματα για τα έτη 2019 - 2020 και παράλληλα δεσμεύεται ότι οι ανατροπές θα συνεχιστούν έως το 2060, στο όνομα της βιωσιμότητας του χρέους. Μπροστά μας βρίσκεται επίσης η τρίτη «αξιολόγηση», με όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, ενώ τα μνημόνια διαρκείας που προκύπτουν από τις συνθήκες και τις συμφωνίες της ΕΕ και της Ευρωζώνης διαμορφώνουν το αντιλαϊκό πλαίσιο της «επόμενης μέρας».
Το περιβόητο «παραγωγικό μοντέλο του αύριο» θα στηριχτεί στην ένταση της εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους, στο τσάκισμα των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, στις ιδιωτικοποιήσεις και στο σάρωμα αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, της φτωχής αγροτιάς, για να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους, παράλληλα με τα υπόλοιπα μέτρα για τη στήριξη της «ανταγωνιστικότητας» και της συγκέντρωσης του κεφαλαίου.
Μέρος από την εισήγηση της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την Παρασκευή 8/9 στη Θεσσαλονίκη
