καπιταλιστική Ρωσία, «ανοίγει» παραπέρα την αντιπαράθεση.
Οι κάλπες θα κλείσουν στις 20.00 (τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας). Πιο πιθανό είναι να κυριαρχήσει το «ναι» στην ένωση, ενώ η ένταση κλιμακώνεται και λόγω των προκλήσεων των εθνικιστικών και φασιστικών δυνάμεων της νέας εξουσίας στο Κίεβο σε όλη την Ανατολική Ουκρανία, όπου υπάρχουν ρωσόφωνοι πληθυσμοί και διατυπώνονται αντίστοιχα αιτήματα για δημοψηφίσματα. Μάλιστα, παρά τις αντιδράσεις της νέας εξουσίας, στο Χάρκοβο οι φιλορώσοι έχουν ανακοινώσει ότι θα κάνουν σήμερα επίσης άτυπο δημοψήφισμα. Και στο Ντόνετσκ, που την Πέμπτη το βράδυ σημειώθηκαν σφοδρές συγκρούσεις ανάμεσα σε αντίπαλες ομάδες με ένα νεκρό και πολλούς τραυματίες, γίνονται αντίστοιχες κινήσεις, όπως και στη Μαριούπολη. Επεισόδια έγιναν επίσης στο Χάρκοβο, το βράδυ του Σαββάτου, με δυο νεκρούς και έναν τραυματία.
Να σημειωθεί ότι ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Μπάμπης Αγγουράκης, βρίσκεται από το Σάββατο στην Κριμαία, ως παρατηρητής στο δημοψήφισμα.
Με την πιθανή ένταξη της Κριμαίας στην καπιταλιστική Ρωσία, το ιδιαίτερα βιομηχανικά αναπτυγμένο ανατολικό τμήμα θα γίνει το επίκεντρο της νέας αντιπαράθεσης. Παρόλο που η κυβέρνηση της Ρωσίας δηλώνει ότι δεν πρόκειται να επέμβει στρατιωτικά στην περιοχή αυτή, η παγίωση νέων δεδομένων στην Κριμαία μπορεί να αλλάξει την κατάσταση. Αλλωστε αυτό δείχνει και η στρατιωτική προετοιμασία που εντάθηκε σε όλη την περιοχή τις τελευταίες μέρες. Σε όλα τα ανατολικά σύνορα της Ουκρανίας πραγματοποιούνται μεγάλα ρωσικά στρατιωτικά γυμνάσια με όλα τα μέσα, ενώ και οι Αμερικανοευρωπαίοι ιμπεριαλιστές έχουν αυξήσει την παρουσία μαχητικών αεροσκαφών, κατασκοπευτικών, αλλά και στόλου στη Μαύρη Θάλασσα. Η κατάσταση μοιάζει με πυριτιδαποθήκη που απειλεί τους λαούς αν ξεφύγει μια σπίθα.
Την ίδια ώρα γίνεται το λεγόμενο διπλωματικό παζάρι ανάμεσα σε «εταίρους», όπως αυτοαποκαλούνται οι ιμπεριαλιστές μεταξύ τους, και δικαίως όσον αφορά την εκμετάλλευση των λαών, αλλά κατά τα άλλα «ύαινες», όπου ο καθένας διεκδικεί μεγαλύτερο μερίδιο από τη λεία. Σε αυτό το κλίμα έγινε και η χωρίς αποτέλεσμα συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών ΗΠΑ και Ρωσίας, στο Λονδίνο, Τζον Κέρι και Σεργκέι Λαβρόφ, την Παρασκευή, όπου τέθηκαν και πάλι οι «κόκκινες γραμμές» τους.
Από την πλευρά της Ρωσίας η βασική προϋπόθεση είναι η επιστροφή στο συμβιβασμό της 21ης Φλεβάρη, ανάμεσα στην κυβέρνηση Γιανουκόβιτς και την αντιπολίτευση με αφοπλισμό των ακραίων ομάδων και των φασιστών, ενώ εμφανίστηκε να υπερασπίζεται τους συμπατριώτες της στην Ουκρανία και το «δικαίωμα στην αυτοδιάθεση» στην περίπτωση της Κριμαίας, όπου το 65% είναι ρωσικής καταγωγής και εκμεταλλευόμενη τα δυνατά αντιφασιστικά αισθήματα που υπάρχουν, από το φόρο αίματος που έδωσε η Σοβιετική Ουκρανία στη μάχη ενάντια στους ναζί εγκληματίες στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι ΗΠΑ, εντελώς υποκριτικά, επίσης επικαλούνται το «διεθνές δίκαιο» και το «παράνομο της απόσχισης». Πρόκειται, βέβαια, για προσχήματα που επιχειρούν να κρύψουν τα συμφέροντα που εξυπηρετούν, δηλαδή των μονοπωλίων τους. Στον ανταγωνισμό μπαίνουν πιο συγκρατημένα, λόγω της αλληλεξάρτησης των οικονομιών, και η Γερμανία και η Βρετανία, που αρκούνται σε απειλές για κυρώσεις στη Ρωσία.
Ταυτόχρονα επισπεύδονται οι διαδικασίες, όπως ανακοινώθηκε, της υπογραφής της συμφωνίας σύνδεσης της Ουκρανίας με την ΕΕ, που η νέα αστική εξουσία θέλει να γίνει το συντομότερο δυνατό και επιχειρείται να δελεαστεί ο λαός με τη λεγόμενη οικονομική βοήθεια τόσο της ΕΕ, όσο και των ΗΠΑ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Οι επαφές των ηγετών της κυβέρνησης του Κιέβου και ιδιαίτερα του λεγόμενου πρωθυπουργού Αρσένι Γιάτσενιουκ αυτή την αγωνία εκπέμπουν, για αυτό βρέθηκε σε επαφές στις ΗΠΑ και την ΕΕ.
