Ολόκληρη η εισήγηση της διοίκησης του Δήμου Πετρούπολης έχει ως εξής:
«Σε εξέλιξη βρίσκεται η διαδικασία της "αξιολόγησης" στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως προβλέπεται από το νόμο 4250/2014, που ψήφισε και προωθεί η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Μέσω και της προωθούμενης αξιολόγησης η κυβέρνηση στοχεύει στη διαμόρφωση ενός μικρού, ευέλικτου και επιτελικού κράτους, ενός κράτους, που θα υπηρετεί ακόμα καλύτερα τα μονοπώλια και την κερδοφορία τους. Στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνεται και η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και οι απολύσεις.
Για τους υπαλλήλους που θα ενταχθούν στην κατηγορία του 15% και θα βαθμολογηθούν στην κλίμακα 1 έως 6, ανοίγει ο δρόμος για την απόλυσή τους, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να σημάνει και κλείσιμο - παράδοση της υπηρεσίας στους ιδιώτες.
Σημαντικό στοιχείο είναι επίσης ότι η "αξιολόγηση" είναι συγκριτική. Δηλαδή, το σύστημα βαθμολογεί τους υπαλλήλους όχι μόνο ως προς την άσκηση των καθηκόντων τους, αλλά συγκρίνοντας τον ένα με τον άλλον. Είναι, με άλλα λόγια, ένα σύστημα που καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, δημιουργεί συνθήκες διαίρεσης των εργαζομένων, προάγει το χαφιεδισμό.
Η προπαγάνδα της κυβέρνησης προσπαθεί να παρουσιάσει την "αξιολόγηση" ως ένα μέσο που θα βελτιώσει τη λειτουργία του κράτους, προς όφελος του λαού, θα κάνει ταχύτερη και καλύτερη την εξυπηρέτησή του. Είναι ψέμα. Ένα αστικό κράτος όποια διάρθρωση κι αν έχει, ένα και μόνο έχει σκοπό να υπηρετήσει: το κεφάλαιο.
Ο νόμος αυτός είναι πλήρως ευθυγραμμισμένος με τη συνολικότερη στρατηγική της ΕΕ, αλλά και όπως αυτή εξειδικεύεται στη δεκαετή αναπτυξιακή στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης "Ευρώπη 2020".
Εργαλεία για την επίτευξη των στόχων αυτών, εκτός από την "αξιολόγηση" των δημοσίων υπαλλήλων, είναι το νέο μισθολόγιο και η σύνδεσή του με την "αξιολόγηση", η "αξιολόγηση των μη μισθολογικών παροχών", η δημιουργία νέου, μόνιμου μηχανισμού κινητικότητας, με την "καθιέρωση του θεσμού της εσωτερικής αγοράς", ο "εξορθολογισμός των κλάδων", η "αναδιοργάνωση των ελεγκτικών σωμάτων", η δημιουργία και ενίσχυση υπηρεσιών εσωτερικού ελέγχου, η "απλοποίηση των πειθαρχικών διαδικασιών", ο επανέλεγχος των συμβάσεων ορισμένου χρόνου.
Δίπλα στην "αξιολόγηση" υπάρχει επίσης το νέο πειθαρχικό δίκαιο, που στόχο έχει οι εργαζόμενοι να μην σηκώνουν κεφάλι, να είναι πλήρως υποταγμένοι και τρομοκρατημένοι.
Ευθύνη έχουν και τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου, που καλλιεργούν αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει "καλή" αξιολόγηση. Είναι άλλο ένα ψέμα. Στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης η αξιολόγηση, όσο και αν ακούγεται ωραία λέξη, μόνο αντιλαϊκή κατεύθυνση μπορεί να έχει. Τίποτα καλό δεν έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές οικογένειες. Καμία αυταπάτη ότι ένα άλλο μείγμα διαχείρισης θα θέσει κριτήρια και περιεχόμενο προς όφελος τους.
Ο αγώνας απέναντι στην "αξιολόγηση" είναι μια σκληρή και σύνθετη υπόθεση. Η αντίθεση των εργαζομένων χρειάζεται να εκφραστεί με συλλογικές, μαζικές διαδικασίες. Ο αγώνας δεν μπορεί να δοθεί αποσπασματικά, ούτε κατά περίπτωση. Πρέπει να κατανοηθεί ότι είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Πρέπει να απομονωθούν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που τόσα χρόνια έχουν βάλει πλάτη στην υλοποίηση όλων των αντεργατικών νόμων. Να ενισχυθεί το ταξικό εργατικό κίνημα παντού.
Είναι υπόθεση όλης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, που πλήττονται από την ίδια πολιτική. Γιατί η "αξιολόγηση" σημαίνει απολύσεις και συρρίκνωση, χειροτέρευση ή κατάργηση υπηρεσιών, σημαίνει ιδιωτικοποιήσεις, σημαίνει παραπέρα εμπορευματοποίηση κάθε δομής.
Δεν υπακούμε στις εντολές της κυβέρνησης. Δεν στέλνουμε καμία διαπιστωτική πράξη για αξιολόγηση υπηρεσιών και εργαζομένων, να καταργηθεί ο νόμος στην πράξη».
