Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

Εργαζόμενοι:«Δικαιώματα», μια άγνωστη λέξη

Τι σημαίνει στην πράξη, στη ζωή, ένας εργαζόμενος να εργάζεται με συμβάσεις μιας μέρας, με διαλείπουσα, μέσω εργολάβου; Αν για τους εποχικούς και τους ορισμένου χρόνου η κατάσταση είναι αυτή που περιγράψαμε, οι υπόλοιποι είναι κυριολεκτικά εργαζόμενοι «δίχως αύριο». Γι' αυτούς δεν ισχύει τίποτα, η Κοινωνική Ασφάλιση, οι παροχές Υγείας για τον ίδιο τον εργαζόμενο και την οικογένειά του δεν έχουν κανένα αντίκρισμα, καταπατάται η Συλλογική Σύμβαση του κλάδου.
Δεν ισχύουν οι όποιες ρυθμίσεις αφορούν την άδεια ασθένειας, τα εργατικά ατυχήματα. Αν είσαι εργαζόμενος της μιας μέρας και αρρωστήσεις δεν
μπορείς να πας στο ΙΚΑ να πάρεις επίδομα ασθένειας. Αν είσαι με διαλείπουσα και δεν πας εκείνη τη μέρα για δουλειά, παύει η σύμβαση. «Αν ο εργαζόμενος σπάσει π.χ. το πόδι του, τι γίνεται; Φεύγει από τη δουλειά και δεν δικαιούται καμιά παροχή. Αν πάθει κάτι και είναι ανίκανος για εργασία, τι κάλυψη θα έχει και πόσο καιρό; Ο εργαζόμενος στον εργολάβο; Συχνά είναι ανασφάλιστος, ενώ ο εργολάβος δεν του καταβάλλει υπερωρίες, επιδόματα, δώρα κ.λπ».
Οι περισσότεροι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για χορήγηση επιδόματος ανεργίας από τον ΟΑΕΔ, δεν έχουν καταφέρει να συμπληρώσουν τον αριθμό ενσήμων, έχοντας ένα μεροκάματο στη χάση και στη φέξη ή εργάζονται ανασφάλιστοι. Αλλά υπάρχουν εργαζόμενοι που για 30 μέρες το μήνα δουλεύουν με σύμβαση μιας μέρας κι αυτό σημαίνει πως δεν δικαιούνται το 5ήμερο, το 8ωρο, την ανάπαυση, το σταθερό χρόνο εργασίας.
Επίσης, οι ελαστικοί εργαζόμενοι δεν δικαιούνται απολύτως καμία αποζημίωση απόλυσης. Αλλά και το 40% της νόμιμης αποζημίωσης που θα έπαιρναν όταν συνταξιοδοτούνταν, δεν το δικαιούνται. Βέβαια, η συνταξιοδότηση είναι κάτι άπιαστο, ιδιαίτερα γι' αυτούς τους εργαζόμενους και μάλιστα για ειδικότητες που έχουν καταργηθεί τα ΒΑΕ και έχουν ανέβει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης κατά 5 - 10 χρόνια.

Τέλος, είναι πιο ευάλωτοι στην εκμετάλλευση, στην τρομοκρατία, στην εργοδοτική αυθαιρεσία αφού σε αυτούς καταστρατηγούνται όλες οι συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες. Δίπλα στους επιχειρηματίες και ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός κρατάει εχθρική στάση απέναντι στους ελαστικούς εργαζόμενους, τους αποκλείει από τη συλλογική δράση, τους στερεί τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα. Είναι ενδεικτικό πως όλα τα σωματεία όπου πλειοψηφούν αυτές οι δυνάμεις δεν εγγράφουν τους εργολαβικούς κι ελαστικούς εργαζόμενους, με τους οποίους μπορεί να είναι συνάδελφοι και για μια δεκαετία!
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 15 Νοέμβρη 2015