Ξεκινά το ταξίδι του Φεστιβάλ
To 39o Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή ξεκινά αυτό το μήνα το ταξίδι του σ’ όλη την Ελλάδα. Παρακάτω «καταγράφουμε» όσες εκδηλώσεις είχαν προγραμματιστεί μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. (Με έντονα γράμματα, σημειώνονται οι κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ).
ΑΤΤΙΚΗ
15-16/6 Προφεστιβαλικές εκδηλώσεις των Οργανώσεων ΑΕΙ-ΤΕΙ (Γεωπονική)
19-20-21/9 Κεντρικό Φεστιβάλ (Πάρκο Τρίτση, Ίλιον)
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
16/6 Νεάπολη – Μαθητική Συναυλία
17/6 Θεσσαλονίκη –Μαθητική Συναυλία «Τσακίζουμε το φασισμό και το σύστημα που τον γέννησε»
19-20/6 Θεσσαλονίκη –4ο Φεστιβάλ ΑΕΙ-ΤΕΙ (στα γρασίδια της Φιλοσοφικής)
«Για τους σεισμούς που μέλλονται να ’ρθούν»
28-29/6 Θεσσαλονίκη – 4ο Εργατικό Φεστιβάλ
«Όταν η αδικία γίνεται νόμος, χωρίς σύγκρουση μην καρτεράς το δίκιο»
19/7 Χαλκιδική
23/8 Θέρμη
24/8 Κουφάλια
24/8 Πολύκαστρο
30-31/8 Κιλκίς
30-31/8 Σέρρες
31/8 Λαγκαδάς
31/8 Νάουσα
31/8 Γιαννιτσά
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
6-7/6 ΑΕΙ-ΤΕΙ Πάτρας
5/6 ΑΕΙ-ΤΕΙ Καλαμάτας
18/6 ΤΕΙ Πύργου
13/7 Προσφυγικά Πάτρας
20/7 Αίγιο
20/7 Αμαλιάδα
20/7 Άστρος Αρκαδίας
21/7 Σκάλα Λακωνίας
27/7 Κιάτο Κορινθίας
20/7 Μιδέα Αργολίδας
28/7 Βολίμες Ζακύνθου
6/9 Πύργος
6/9 Καλαμάτα
6/9 Τρίπολη
6/9 Κόρινθος
7/9 Σπάρτη
7/9 Ναύπλιο
7/9 Ζάκυνθος
7/9 Αργοστόλι
13-14/9 Πάτρα (στο ΤΕΙ Πάτρας)
ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
21/6 Φλώρινα
28-29/6 Κοζάνη
12/7 Καστοριά
ΘΕΣΣΑΛΙΑ
28/6 Λάρισα – Εργατικό Φεστιβάλ
ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – ΘΡΑΚΗ
11/6 ΤΕΙ Καβάλας – Προφεστιβάλική εκδήλωση “για τον πόλεμο”
14-15/6 Κομοτηνή
27/6 Ξάνθη – Προφεστιβάλικη εκδήλωση στην περιοχή της Καλλιθέας
30/8 Ξάνθη
6/9 Αλεξανδρούπολη
14/9 Δράμα
21/9 Ορεστιάδα
ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ
11-12/6 ΤΕΙ Χαλκίδας – Προφεστιβαλικές Εκδηλώσεις
ΑΙΓΑΙΟ
31/8 Ικαρία (στο Καραβόσταμο)
6-7/9 Σάμος (στο Καρλόβασι)
6-7/9 Μυτιλήνη
7/9 Ρόδος
ΚΡΗΤΗ
28/6 ΤΕΙ Ηρακλείου – Προφεστιβαλική εκδήλωση (στις Εστίες του ΤΕΙ)
6-7/9 Χανιά (στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών)
7/9 Ρέθυμνο
13-14/9 Ηράκλειο (στο Κομμένο Μπεντένι)
Άλλαξε τον κόσμο, το 'χει ανάγκη»
«Άλλαξε τον κόσμο, το ‘χει ανάγκη»
Χρειάζονται πολλά τον κόσμο για ν’ αλλάξεις
Οργή και σκληρότητα, γνώση κι αγανάκτηση
Γρήγορη επέμβαση, βαθύς στοχασμός
Ψυχρή ανοχή, ατέλειωτη καρτερικότητα,
Σύλληψη του μέρους και σύλληψη του όλου
Μονάχα διδασκόμενοι απ’ την πραγματικότητα,
μπορούμε την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε.
Μπ. Μπρεχτ, «Η απόφαση» (θεατρικό)
Δε διαλέξαμε τυχαία τον στίχο-κάλεσμα του Μπρεχτ για σύνθημα του 39ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» που ξεκίνησε το ταξίδι που θα ολοκληρωθεί στις 19-20-21 Σεπτέμβρη στο πάρκο «Α. Τρίτσης», στο Ίλιον.
Αυτός ο κόσμος, αυτή η κοινωνία πρέπει να αλλάξει, είναι ανάγκη να αλλάξει. Για να βρει ο άνεργος μεροκάματο, για να σταματήσει να τρέμει το φυλλοκάρδι του ανασφάλιστου, για να είναι η δουλειά δικαίωμα για όλους κι όχι «ευκαιρία» με το πιστόλι στον κρόταφο, για να ‘χει ο νέος μέλλον, για να κοπεί το χέρι όσων ετοιμάζονται να στείλουν σε νέους πολέμους τους λαούς για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους. Πρέπει να ‘ρθουν τα πάνω-κάτω. Τα μπαλώματα δεν καλύπτουν τη βρώμα και τη δυσωδία του καπιταλιστικού συστήματος, της εξουσίας των μονοπωλίων που έχει σαπίσει, που όσο θα υπάρχει, πριν σαρωθεί από την εργατική τάξη και το λαό, θα γεννάει κρίσεις, φτώχεια, καταστολή, σκοταδισμό και φασίστες, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και μακελειά για τους λαούς.
Αυτός ο κόσμος, όχι μόνο πρέπει να αλλάξει, αλλά και μπορεί να αλλάξει. Με την εργατική τάξη και το λαό, με τη νεολαία των εργατικών-λαϊκών οικογενειών, μπροστάρηδες και πρωταγωνιστές στον αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματα και τις ανάγκες τους, για τη δική τους εξουσία και οικονομία. Έτσι βρίσκει πάντα το δρόμο της η ανάγκη των λαών για καλύτερη ζωή, για απαλλαγή από τους εκμεταλλευτές. Έτσι γινόταν πάντα «η ανάγκη Ιστορία». Αυτός ο αγώνας των λαών που βγαίνουν στο προσκήνιο και συντρίβουν την αντίσταση των εκμεταλλευτών τους, ήταν, είναι και θα είναι η ακατανίκητη δύναμη που γυρίζει τον τροχό της ιστορίας.
Κυρίως όμως διαλέξαμε αυτό το σύνθημα γιατί οι κομμουνιστές ξέρουμε και πώς αλλάζει ο κόσμος αυτός. Αυτό το δρόμο, που με μεγαλύτερη ακρίβεια και επάρκεια ανέδειξε το Κόμμα μας και με το νέο Πρόγραμμά του που ψήφισε στο 19ο Συνέδριο τον περασμένο Απρίλη, θέλουμε να φωτίσουμε και μέσα από τα Φεστιβάλ μας. Αυτόν το δρόμο με τις μεγάλες απαιτήσεις του, βάδισε το Κόμμα μας από την ίδρυση του πριν 95 χρόνια αλλά και η ΚΝΕ που φέτος συμπληρώνει τα 45 χρόνια ζωής και δράσης στο πλευρό του ΚΚΕ. Γι’ αυτό και σήμερα είμαστε πιο ώριμοι, πιο ικανοί να φωτίσουμε τη διέξοδο για την εργατική τάξη και τα παιδιά της, το δρόμο της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, της οικοδόμησης της νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού. Αυτά συζητάμε και στο φετινό μας Φεστιβάλ, με τους χιλιάδες επισκέπτες που θα περάσουν από τις εκδηλώσεις του σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας.
Όντως, χρειάζονται πολλά για να αλλάξει ο κόσμος…
Οργή και σκληρότητα…
Γιατί αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει με παρακάλια στους εκμεταλλευτές, με το να ρίχνουμε συνεχώς τις απαιτήσεις μας δουλεύοντας πότε χωρίς ένσημα, πότε για λιγότερα κι όλο λιγότερα, πότε απλήρωτοι για μήνες, απλά για να ‘χουμε μια δουλειά κι ύστερα ξανά στην ανεργία, στο σαράκι, στην ανασφάλεια για το τι ξημερώνει. Γιατί για μας δεν είναι «ευκαιρίες» αλλά δικαιώματα η δουλειά, η μόρφωση, ο πολιτισμός, οι διακοπές. Είναι δικαίωμα των εργαζομένων και των παιδιών τους να απολαμβάνουν τον τεράστιο πλούτο που παράγουν και που τους κλέβουν. Γι’ αυτό και είμαστε οργισμένοι με αυτούς που μας στερούνε αυτά τα δικαιώματα για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους και να διαιωνίζουν την εξουσία τους. Έχουμε οργή και μίσος για τους εκμεταλλευτές μας. Μαζί τους δε θα βρεθεί ποτέ και τίποτα που να μας ενώνει!
Γνώση κι αγανάκτηση…
Γιατί η «τυφλή» αγανάκτηση, είναι βούτυρο στο ψωμί των καπιταλιστών και των ανθρώπων τους για να μπερδεύουν την εργατική τάξη και το λαό, να τους χωρίζουν και να τους διασπάνε, να τους ξεγελάνε και να τους κοροϊδεύουν. Γιατί οι καπιταλιστές και οι άνθρωποί τους μπορεί σήμερα να σκοντάφτουν στα αδιέξοδα που το ίδιο το σύστημα γεννάει, μπορεί να ζορίζονται να διαχειριστούν την καπιταλιστική κρίση, αλλά έχουν εφεδρείες και πείρα, εναλλακτικά σενάρια, κόμματα, ανθρώπους και σχέδια στο συρτάρι, έτοιμα να ενσωματώνουν την τυφλή αγανάκτηση, να απογοητεύουν όποιον αγωνίζεται στα τυφλά, να ισοπεδώνουν συνειδήσεις. Χωρίς γνώση, σχέδιο, γερή οργάνωση, ακόμα και ο ενθουσιασμός γίνεται πυροτέχνημα, ακόμα και η τίμια αγανάκτηση δίνει χρόνο και ανάσες ζωής στον αντίπαλο, για να περνάει τα αντιδραστικά σχέδιά του, να θωρακίζει την εξουσία του, να αναδιατάσσει το πολιτικό του σύστημα και τα στηρίγματά του, στο όνομα μάλιστα του λαού.
Γρήγορη επέμβαση…
Για κάθε λαϊκό πρόβλημα και ανάγκη, για να ανακοπεί η επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματα του λαού, για να κερδίζεται και το πιο μικρό που μπορεί να κερδηθεί σήμερα. Παντού μπροστά, μαχητές, με τις πρωτοπόρες θέσεις το Κόμματος για όλα τα ζητήματα, με την συνολική πρόταση εξουσίας μας, με την πρωτοπόρα στάση και δράση να ανοίγουμε δρόμους στο μυαλό και τη συνείδηση, στην οργάνωση. Ώστε μέσα από τον καθημερινό αγώνα για να αποκρουστούν τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα, να συγκεντρώνονται δυνάμεις, να αποκτάνε αντοχή και πείρα, να ξεδιπλώνεται η αντεπίθεση του λαού απέναντι στα μονοπώλια και την εξουσία τους, τις ενώσεις τους. Για να δυναμώνει η κοινωνική συμμαχία των εργατών, των αγροτών, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων, των νέων, το πανίσχυρο ποτάμι που θα σαρώσει την εξουσία των μονοπωλίων, θα κατακτήσει την εργατική εξουσία.
Βαθύς στοχασμός…
Γιατί δεν αρκούν όσα βλέπει κανείς στην επιφάνεια. Γιατί θέλει μελέτη και στέρεα γνώση, συνεχή προσπάθεια για να βλέπεις μπροστά, να μελετάς τον αντίπαλο, τα αδιέξοδα και τις τάσεις του συστήματος της εκμετάλλευσης, την εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης, τον τσακωμό των καπιταλιστών για τα μίγματα διαχείρισης που πρέπει να ακολουθήσουν, την ένταση της κρατικής και εργοδοτικής βίας και καταστολής, τα σχέδια για το χτύπημα του λαϊκού κινήματος και του Κόμματος, την όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στα μονοπώλια και τα καπιταλιστικά κράτη, που γεννάει νέες εστίες πολεμικών συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων.
Ώστε κάθε νέος από λαϊκή οικογένεια να βλέπει πιο καθαρά που πάνε τα πράγματα και οι εξελίξεις, ποια πρέπει να είναι η δική του στάση. Για να ψάξει τη ρίζα των προβλημάτων, τις αιτίες τους, ποια τάξης τα συμφέροντα εξυπηρετεί ο καθένας. Ούτε ένας νέος να μην παρασύρεται πχ από τις ψεύτικες ελπίδες που καλλιεργεί η κυβέρνηση, ότι η ανάπτυξη και οι επενδύσεις των καπιταλιστών μπορούν τάχα σε κάτι να ωφελήσουν τους εργαζομένους που θα δουλεύουν και σε περίοδο ανάπτυξης με μισθούς πείνας, και με την ανεργία στα ύψη. Ούτε ένας νέος να μη δεχτεί ως διέξοδο την «παραγωγική ανασυγκρότηση» που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ανασυγκρότηση δηλαδή του συστήματος για να ανακάμψει η κερδοφορία των μονοπωλίων με τσακισμένο το λαό. Να μην τσιμπήσει στα «σχέδια β», τα εναλλακτικά σενάρια που οι καπιταλιστές και τμήματα της αστικής τάξης φυλάνε στα συρτάρια τους. Ούτε ένας νέος να μην τσιμπάει στην «αντισυστημική» μάσκα που φοράνε οι ναζί της Χρυσής Αυγής, τα σκυλιά του συστήματος που θέλουν το λαό γονατισμένο για χάρη των αφεντικών που τους ταΐζουν.
Ψυχρή ανοχή, ατέλειωτη καρτερικότητα…
…με τους ανθρώπους του λαού, με τα παιδιά της εργατικής τάξης. Γιατί ξέρουμε καλά πως χρειάζονται πολλά -και όχι μόνο από εμάς- για να αλλάζουν οι συνειδήσεις, για να κερδίζεται έστω και μια συνείδηση στην υπόθεση της ταξικής πάλης, σε καιρούς δύσκολους, που φυσάει κόντρα, που απ’ όλες τις μεριές φωνάζουν στο νέο άνθρωπο «να κάτσει φρόνιμα», να σκύψει το κεφάλι.. Γιατί δεν μας τρομάζει η δουλειά μυρμηγκιού, η καθημερινή, βασανιστική δουλειά για να πιστεύει ο λαός στη δύναμη και στο δίκιο του, για να σπάνε τα ψέματα των εκμεταλλευτών πως τάχα «δεν αλλάζει τίποτα», «πως έξω από την ΕΕ θα χαθούμε», πως χωρίς τους εκμεταλλευτές τους οι εργαζόμενοι πάνε χαμένοι. Υπομονετική, καθημερινή, επίμονη δουλειά για να φωτίζουμε τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για να καλυφθούν οι λαϊκές ανάγκες με την εξουσία και την οικονομία στα χέρια του λαού, με κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία. Για να αναδεικνύεται μέσα από τους τόνους λάσπης και ψεμάτων, η τεράστια προσφορά στους λαούς και τους εργαζομένους του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε στην ΕΣΣΔ και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, για να μην περνάει το ψέμα και η παραχάραξη της ιστορίας που γράψαν οι λαοί.
Σύλληψη του μέρους και σύλληψη του όλου…
… γιατί κάθε πρόβλημα θέλει απάντηση και δράση συγκεκριμένη. Αλλά και γιατί σήμερα, η ίδια η ζωή δείχνει ότι δεν υπάρχει ούτε ένα πρόβλημα που να μη συνδέεται με το γενικό πολιτικό πρόβλημα, αυτό της εξουσίας, το ποιος έχει στα χέρια του την εξουσία και τα μέσα παραγωγής.
Γιατί δεν αρκεί να βλέπει ο καθένας το δέντρο του δικού του προβλήματος. Υπάρχει το δάσος της ταξικής εκμετάλλευσης που προσπαθούν να το κρύψουν με χιλιάδες τρόπους. Και γι’ αυτό, δουλεύουν πολλοί μηχανισμοί, με διάφορες φορεσιές και μέσα από πολλά κανάλια. Δεν έχουμε απέναντί μας κάποιους τραπεζίτες, κάποιους εφοπλιστές και κάποιους βιομήχανους. Απέναντί μας ορθώνεται ολόκληρη τάξη κηφήνων που ζουν από τη δουλειά μας, η τάξη των καπιταλιστών. Που στις πλάτες μας έχουν φτιάξει τα αμύθητα πλούτη τους.
Οι καπιταλιστές ξέρουν ότι απέναντί τους μπορεί να βρεθεί ένας γίγαντας, που άμα θεριέψει δεν το συγκρατά καμιά αλυσίδα. Και αυτός ο γίγαντας είναι η οργανωμένη και αποφασισμένη εργατική τάξη με τους συμμάχους της. Δεν είναι εύκολο να ξεπεράσει κανείς τα εμπόδια που στήνουν. Ξέρουμε ότι υπάρχουν και χρειάζεται να το ξέρουμε, όχι για να το βάζουμε κάτω αλλά για να πεισμώνουμε, να γινόμαστε πιο μαχητικοί, να κερδίζουμε και άλλους με το στρατόπεδο της τάξης μας απέναντι στην τάξη των εκμεταλλευτών.
Τρέμουν, όπως ο διάολος το λιβάνι, την ταξική ενότητα, τη δράση της τάξης μας για να απαλλαγούμε από το βραχνά της εκμετάλλευσης. Προσπαθούν να βουλώσουν το στόμα των καταπιεσμένων με φιλανθρωπίες και γεύματα «αγάπης» φτιαγμένα από το μίσος τους για την τάξη μας. Φοβούνται και μόνο στην ιδέα να γίνει πράξη το σύνθημα «όλοι για έναν και ένας για όλους», να φουντώσει το ποτάμι της ταξικής ενότητας και αλληλεγγύης. Αυτή η αλληλεγγύη, ίσου προς ίσου, η δικιά μας αλληλεγγύη, καμία σχέση δεν έχει με τις σάπιες αξίες και τα ιδανικά του “γερασμένου” κόσμου των εκμεταλλευτών.
Μονάχα διδασκόμενοι απ’ την πραγματικότητα, μπορούμε την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε
Γιατί ο λαός και η νεολαία έχουν πείρα. Γιατί μπορούν και πρέπει να αξιοποιήσουν την πείρα αυτή, να βγουν μπροστά για όσα χρειάζονται. Την αναμονή, τον εφησυχασμό, τις αυταπάτες τα έχουν ζήσει. Έχουν ακούσει πολλές φορές εύκολες, μεγάλες, μα κούφιες τελικά κουβέντες. Να μην τους πιστέψει κανείς! Το σύγχρονο, το πραγματικά νέο δεν μπορεί να το βρει κανείς στο σύστημα της μισθωτής σκλαβιάς, όποιος και αν έχει την κυβερνητική θέση, όπως και αν αυτοπαρουσιάζεται. Ο καπιταλισμός έχει πλέον παρασαπίσει και στο διάβα του, χρόνο με το χρόνο, θα σαρώνει κι άλλο τις ζωές τις δικιές μας και των οικογενειών μας, θα γεννάει κρίσεις, πολέμους και φτώχεια. Ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός, ο σκοπός ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ, είναι το μοναδικό πραγματικά καινούριο της εποχής μας, είναι ανάγκη της εποχής μας.
Να λοιπόν ποιο είναι το μεγάλο στοίχημα για κάθε μέλος και φίλο της ΚΝΕ, από τώρα και ως την κορύφωση των φεστιβαλικών εκδηλώσεων στις 19-20-21 Σεπτέμβρη στο πάρκο Τρίτση, στο Ίλιον. Να φτάσει παντού το πρωτοπόρο αυτό μήνυμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Αυτό είναι έτσι κι αλλιώς το πρώτο, το βασικό στοιχείο που ξεχωρίζει το δικό μας Φεστιβάλ, και το έχει καθιερώσει ως το μεγαλύτερο νεολαιίστικο πολιτικό-πολιτιστικό γεγονός στη συνείδηση χιλιάδων νέων.
Στα Φεστιβάλ όλα αυτά τα χρόνια αναδείχτηκαν με δεκάδες τρόπους οι πιο πρωτοπόρες, ριζοσπαστικές ιδέες και πολιτικές θέσεις, αυτές του ΚΚΕ, όπως και οι δικές μας αξίες: η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη, η πίστη στους ανθρώπους του μόχθου, στον ανυποχώρητο ταξικό αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για να εξασφαλιστεί η λαϊκή ευημερία. Ανοίξαμε θαρρετά ζητήματα και θέματα, ζυμώσαμε ριζοσπαστικά αιτήματα και θέσεις, αναδείξαμε την ιστορία του εργατικού και λαϊκού κινήματος και τα διδάγματά της, αντιπαλέψαμε αντιδραστικά συνθήματα και θέσεις της αστικής τάξης και των βοηθών της.
Αυτό είναι το δικό μας Φεστιβάλ!
Η μεγάλη πολιτεία που «χτίζεται» από την αρχή ως το τέλος της με το μεράκι, την ανιδιοτέλεια, την εθελοντική και σχεδιασμένη δουλειά των οργανώσεων της ΚΝΕ και του Κόμματος, των μελών και των φίλων της ΚΝΕ. Που όλα όσα αφορούν την προετοιμασία του, από την προπαγάνδιση, τις εκδηλώσεις και το πρόγραμμα των σκηνών, γίνονται από μέλη και φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που για να βγουν τα έξοδά του στηριζόμαστε στους χιλιάδες νέους και μεγαλύτερους που προσφέρουν από το υστέρημα τους, ακόμα και στις δύσκολες σημερινές συνθήκες. Το αποτέλεσμα κάθε χρόνο δείχνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τη δύναμη που έχει η συλλογικότητα και η μαζικότητα, το σχέδιο και η οργάνωση.
Η πρωτοπόρα αυτή δουλειά των μελών και των φίλων του Κόμματος και της ΚΝΕ όλα αυτά τα χρόνια κυριολεκτικά μεταμόρφωσε τους χώρους που φιλοξένησαν τις εκδηλώσεις μας. Από την Καισαριανή και τα Ιλίσια, ως το Περιστέρι, το Γαλάτσι, το πρώην στρατόπεδο «Παύλου Μελά» στη Θεσσαλονίκη και δεκάδες χώρους σε όλη την Ελλάδα. Η ΚΝΕ κατάφερνε να μετατρέπει σκουπιδότοπους και εγκαταλειμμένους χώρους σε όμορφες κόκκινες πολιτείες, να δίνει ζωή στους χώρους αυτούς. Να αναδεικνύει την ανάγκη των λαϊκών οικογενειών για ελεύθερους χώρους, χώρους ψυχαγωγίας, αναψυχής και άθλησης, με αναβαθμισμένες υπηρεσίες και δωρεάν πρόσβαση σε όλους, κόντρα στη λογική της υποβάθμισης και της εμπορευματοποίησης, της ανταποδοτικότητας και της εμπλοκής μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων που προσδοκούν κέρδη πατώντας και πάνω σε αυτή την ανάγκη του λαού.
Τα παραπάνω φυσιογνωμικά στοιχεία του Φεστιβάλ μας δέθηκαν όλα αυτά τα χρόνια με την πολιτικοποιημένη, την προοδευτική και ποιοτική τέχνη και την καλλιτεχνική δημιουργία με την οποία έρχονται σε επαφή οι επισκέπτες του Φεστιβάλ.
Γιατί εμείς δεν θεωρούμε ότι η τέχνη είναι πολυτέλεια για την εργατική τάξη και τα παιδιά της, ένα «θέαμα» που πρέπει να ακριβοπληρώνει. Ούτε από την άλλη θεωρούμε, όπως είναι πολύ της μόδας τελευταία, ότι η λαϊκή τέχνη είναι η τέχνη που δίνει απλά παρηγοριά και ψυχολογική στήριξη για να υπομένουμε αγόγγυστα τα βάσανα που μας φορτώνουν οι εκμεταλλευτές μας.
Η δική μας τέχνη δημιουργεί φλόγα και έμπνευση, καλλιεργεί τη μαχητικότητα, την ταξική αφύπνιση, την αντοχή στις δυσκολίες της ταξικής πάλης. Μας κάνει να ανησυχούμε, να ψάχνουμε κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων, για την ουσία και για τη διέξοδο. Είναι η τέχνη που βοηθάει τον άνθρωπο να στέκεται στα πόδια του και να παλεύει, που καλλιεργεί -ιδιαίτερα στο νέο άνθρωπο- τη βαθύτερη συνείδηση της ανθρωπιάς του, της δύναμής του να υποτάξει την κοινωνία στις ανάγκες του, που δημιουργεί την πίστη ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και δίνει τη γνώση για το πώς αλλάζει. Με δυο λόγια είναι η τέχνη που δημιουργεί τον άνθρωπο – δημιουργό της μοίρας του.
Με αυτή την τέχνη, σε όλες της τις μορφές, έρχονται σε επαφή κάθε χρόνο οι χιλιάδες επισκέπτες του Φεστιβάλ, με τη συμβολή δεκάδων καλλιτεχνών. Το Φεστιβάλ ταυτόχρονα ανοίγει και δρόμους στην πολιτιστική έκφραση νέων καλλιτεχνών που βρίσκουν βήμα για να εκφραστούν, για να παρουσιάσουν το έργο τους, αλλά και που έρχονται μέσα από το Φεστιβάλ σε επαφή με τις ιδέες του οργανωμένου αγώνα, εμπνέονται, βρίσκουν έτσι και ένα νέο και πρωτοπόρο περιεχόμενο, κάτι που όντως αξίζει να εκφραστεί και μέσα από το έργο τους.
Ξεκινάμε από τώρα τη μάχη για την επιτυχία του Φεστιβάλ
Όλα αυτά τα στοιχεία επιδιώκουμε να πάμε φέτος ένα σκαλοπάτι παραπάνω, μπολιάζοντας τη μεγάλη πείρα που έχουμε με νέες ιδέες και σκέψεις, αναβαθμίζοντας κι άλλο το περιεχόμενο, τη λειτουργία, τη συμμετοχή και τη συσπείρωση, όλα τα στοιχεία που ξεχωρίζουν το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή». Γι’ αυτό και το 39ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, οι χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, μαθητές και φοιτητές που θα συμμετάσχουν θα είναι το δικό μας μαχητικό μήνυμα. Είναι ένα στοίχημα και θα το κερδίσουμε!
Κάλεσμα της Πολιτιστικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ
Η θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ ξεκινά πρόβες για τις νέες παραγωγές που θα παρουσιαστούν στο 39ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – ΟΔΗΓΗΤΗ. Θα ανεβάσει δυο θεατρικά έργα, ένα παιδικό και μια επιθεώρηση. Για τις ανάγκες αυτών των παραγωγών καλούμε όποιον ενδιαφέρεται να συμμετέχει και να βοηθήσει, να επικοινωνήσει στα τηλέφωνα 6977285471 και 6970979631.
πηγη : Οδηγητής
